FjordenWereld.nl

......VALLEN! na mijn laatste intieme contact met het zandpad vroeg ik me toch wel af of ik de enige zandhapper ben op FW. Dit is nu al de 3de keer in anderhalf jaar dat me dit overkomt. Ik ben hier toch wel benieuwd naar.
Wie durft zijn/haar intieme momenten met het pad of het gras of bakbodem met mij te delen zodat ik me niet helemaal zo'n sufferd voel?

ben dan wel een brokkenpiloot maar moet zeggen dat ik nog niet super vaak van een paard afgevallen ben. (als ik het doe dan doe ik het uiteraard ook goed )

Ik tot nu toe 1x (touch wood) van Zero toen ie van een koppel patrijzen schrok. Is niet leuk! Ik heb daarna ook een bodyprotector gekocht voor als ik alleen op pad ga of als Zero weer eens in een hittepetitterige bui is ...

Ik ben er vroeger op de manege zooo vaak afgevallen. We moesten er dan hup, direct weer opstappen. Die pony's stonden in stands en kwamen verder nagenoeg nooit buiten. De les was dus altijd rodeo . Het was standaard "ACHTEROOOOVERRRRRRRRR" als de hele troep er weer vandoor ging. Moet zeggen dat ik daarvan wel heb leren zitten blijven.

Leuk is het niet om zand te happen! Vooral niet als je in je eentje bent . Heb je wel altijd een mobieltje bij je en iemand achter de hand die weet welke route je gaat en hoelang je er ongeveer over doet? Ik vind het knap van je dat je gewoon doorgaat.

Pfff...is lang geleden dat ik gevallen ben, maar gisteren lag ik wel bijna naast Cosimo

Megan@ Ik heb altijd mijn mobieltje bij me. Aan Vlin zijn zadel hangt ook een hondenpenning met telefoonnummers voor het geval ik hem weer kwijt ben (is de eerste keer gebeurd). Ik rij ook meestal in hetzelfde bosgebied dat ik als mijn broekzak ken. Daardoor kan ik ook makkelijk uitleggen waar ik evt. lig/zit.
In het begin was ik ook bang voor Vlin zijn streken maar dat heb ik niet meer. Hij haalt eigenlijk geen streken meer uit maar kan dus nog wel enorm schrikken. Dit is ook voor mij de enige manier om te gaan rijden daar ik geen bak tot mijn beschikking heb.

Ummm de laatste keer dat ik van een paard gevallen ben is 10 jaar geleden denk ik
Van Yuur ben ik nog nooit afgevallen door gekke capriolen, wel heb ik met hem een paar klappers gemaakt in onze eerste jaren. Samen over de kop geslagen tot 2 keer toe.
Heb er de laatste keer ook onder gelegen

Verder viel ik vroeger met grote regelmaat van mijn pony, Sharon is kampioen rodeo en is ook enorm lenig en snel. Die zit niemand uit als die echt gaat

ik ben afgelopen winter voor t laatst gevallen..van een heeuule hoge fries..altijd poeslief maar die dag schrok ze terwijl ik aan het opstijgen was...bokkend de bak door en 10 minuten alleeeeen maar rond gegaloppeerd..ik had een lichte hersenschudding en was verbijsterd omdat ik dit paard nog noooooit had zien bokken.. daarna wel normaal gereden nog..met koppijn.. Van Beer ben ik nog niet afgevallen en ik hoop dat ook zo te houden! 'Schrikken' zit geloof ik niet in zijn vocabulaire!

Van Alies ben ik nooit afgevallen. Ik ben wel eens met opstijgen zo aan de andere kant erover geduiveld in de duinen. Behalve een bijna natte broek van het lachen had ik niks.

Van Jouke ben ik wel vaker afgevallen. Uhm..even denken..Volgens mij 4 keer. Waarbij ik me 2 keer goed pijn heb gedaan [alleen gekneusde ribben, maar dat doet au he]

Ik ben ook nog nooit van Ullwinn gevallen, alleen een keer ernaast gegleden toen ik zonder zadel reed.

Anderhalf jaar geleden ben ik van mijn toenmalige bijrijdpaard gevallen. Ik kan me er niets meer van herinneren, ik weet alleen dat ze er vandoor ging en hoe mer ik mijn balans kwijtraakte, hoe meer rodeo. Maar dat heb ik van horen zeggen, ik ben de halve dag gewoon kwijt. Had toen ook een hersenschudding en ben een week lang half van de wereld geweest.

Verder ben ik gelukkig niet vaak gevallen en sowieso niet hard.

ik ga gewoon met paard en al......
tot 2x aan toe gebeurd...

ik ben nog maar een keer of tien in mijn paardrijcarriëre gevallen en nog niet van Githa

Leslie daarentegen is eens in 1 uur rijden 8 keer van een hafje afgevallen/gesprongen omdat die telkens in dezelfde hoek bleef stilstaan als ze langsgaloppeerden , later is hij Githa beginnen rijden en zijn record met Githa staat op 3 keer in een uur
gelukkig telkens in een degelijke bak en telkens je vant blijft Githa gewoon bij je staan, als je dan even blijft liggen of zo komt er een paarden snoet zien van 'Gaat het?'

Mijn laatste valpartij is ook al weer wat jaartjes terug,van een fjord!Was met longeren erg vervelend altijd dus als er iemand op zat kon die hem een beetje vooruit drijven,soms pikte ze dit niet en dan lag je er naast.Ik had alleen de pech dat ze achteruit deinsde en zo over me heen liep...In deze tijd reed ik ook vaak jonge paardjes dus dan val je wel eens.De laatste 5 jaar had ik een trekpaard die me meestal naast het paard omver liep en ik zand hapte..maar dat telt vast niet mee

lientje schreef:Van Yuur ben ik nog nooit afgevallen door gekke capriolen, wel heb ik met hem een paar klappers gemaakt in onze eerste jaren. Samen over de kop geslagen tot 2 keer toe.
Heb er de laatste keer ook onder gelegen

Oei lientje@ daar ben ik dus wel bang voor. Een tijdje geleden hebben Vlin en ik snoeihard gegaloppeerd over een lang pad. Plotseling had ik ook zo'n gedachte van "stel dat hij nu struikelt..." (Vlin is nogal van de struikelige). Ik heb meteen aan de handrem getrokken.

kristelhans schreef:Van Beer ben ik nog niet afgevallen en ik hoop dat ook zo te houden! 'Schrikken' zit geloof ik niet in zijn vocabulaire!

Houden zo Kristel. Vertrouwen is hierin het sleutelwoord. Ik heb begrepen van Rien P. dat Vlin in de kudde is opgegroeid en dat daardoor zijn vluchtgedrag iets meer ontwikkeld is. Daar moeten we samen (Vlin en ik) een weg in zien te vinden. Gelukkig heeft hij al veel meer vertrouwen in mij dan in het begin. Toen stond hij werkelijk bij iedere bewegende vuilniszak of paaltje met geverfd kopje stil om zich vervolgens om te draaien. Schaduwen.......dat vond en vind (soms) hij nog steeds spannend.

Charret schreef:Van Alies ben ik nooit afgevallen. Ik ben wel eens met opstijgen zo aan de andere kant erover geduiveld in de duinen. Behalve een bijna natte broek van het lachen had ik niks.

Van Jouke ben ik wel vaker afgevallen. Uhm..even denken..Volgens mij 4 keer. Waarbij ik me 2 keer goed pijn heb gedaan [alleen gekneusde ribben, maar dat doet au he]

Ik kan me voorstellen dat je in het eerste geval in je broek piest van het lachen. Het geeft zo'n slapstick gevoel.
In het tweede geval moet ik gelukkig zeggen dat ik mijn ribben nog nooit gekneusd heb na een val. Ik heb wel een klaplong gehad, een gebroken sleutelbeen, een dijbeen zo dik als een boomstam en zwart van de bloeduitstortingen (maar daar had 600 kilo paard op gestaan, nadat we samen waren gevallen in de bak. Een ander paard steigerde en viel achterover op die van mij en zo gingen we onderuit). Gekneusde ribben schijnt idd erg pijnlijk ge zijn en daar ben je ook niet zomaar weer vanaf. Ieder hoestje is pijnlijk toch?

[quote="Marloes"] Maar dat heb ik van horen zeggen, ik ben de halve dag gewoon kwijt. Had toen ook een hersenschudding en ben een week lang half van de wereld geweest.quote]

Tjee Marloes, dat is niet best. Dan heb je een flinke smak op de grond gemaakt. Had je wel een cap op toen?
De laatste keer ben ik niet met mijn hoofd op de grond gekomen maar ik heb mijn nek dusdanig bezeerd dat ik bijna een week hoofdpijn heb gehad.

melle_odet schreef:ik ga gewoon met paard en al......
tot 2x aan toe gebeurd...

Bah, wat naar. Misschien moet je samen met Lientje (z.b.) gaan rijden want die is dat ook al overkomen. Kwam dat door het struikelen of door het doen van rare kapriolen. Vlin is namelijk ook zo'n struikelkont maar daardoor ben ik nog niet gevallen. Het waren merendeel vlucht akties. Die gaan dan zo snel. (Voor je het weet zit je er "achterstevoren" op, hij draait zich gewoon om onder je kont).

Keandra schreef: blijft Githa gewoon bij je staan, als je dan even blijft liggen of zo komt er een paarden snoet zien van 'Gaat het?'

Vlin, draait zich om, als je er af bent gevallen, kijkt je aan met een blik "zo, die ligt, kan ik gaan eten" en gaat dan in een rustig drafje, wisselend links en rechts kijkend, opzoek naar een wei of iets anders eetbaars. Maar meestal is dat een wei van giga afmetingen of eentje die heel ver weg is zodat je met je zere lijf ook nog eens een eind achter hem aan kan strompelen. Lekker dier.

Elvis schreef:.Ik had alleen de pech dat ze achteruit deinsde en zo over me heen liep...

Sjeeses Elvis@ dat lijkt me eng. Val je er af zie je hem ook nog eens achteruit op je af komen. Ik heb voor Vlin op een grote vos gereden. Het braafste paard "van de klas". Die zette nooit één stap verkeerd. Behalve toen ik mijn zit moest verbeteren en het paard aan de longe ging. Dat was echt rodeo. Mijn instructrice zei dat ze nog nooit een paard zo hoog had zien bokken. Toen lag ik er dus ook naast. (was hoog om van af te vallen!!!)

uhm volgens mij begon het ooit op de wildkamp op een shet zonder zadel met draven.... ik gleed/stuiterde er zo naast

daarna daar met springen met eentje die nooit wilde, toen rende er iemand mee en liet los, ja ze sprong wel, maar vraag niet hoe, daar lag ik...

van uniek ben ik maar 3 x afgevallen
1 x zonder zadel toen ik net een beetje met wijken bezig was en mevrouw opeens doorhad dat ze opzij moest, maar dat iets te vluchtig deed
1 x toen ik zo boos was en haar een tik gaf en zij met 4 benen de lucht in sprong en mij lanceerde (terecht)
en 1 x weet ik ff niet meer?!

vriendin van mij haar pony, was een kreng, heb me 2 weken haast niet kunnen bewegen omdat ik van binnen helemaal beurs was

later van haar paard buiten, die maakte vanuit galop een noodrem en gleed schuin weg op het gras dus ik lag aan de andere kant

van arie ben ik volgens mij maar 1 x afgevallen, dat was gelijk mn gebroken rugwervel

dat waren de vallen die me zijn bijgebleven... zal er vast nog wel eens naast geschoven zijn, maar kan het me zo gauw niet heugen iig niet van mijn eigen beesten....