Gister weer rondje wezen skeeleren met spekkie en ik op de fiets mee.
Hij was al erg jolig toen we op weg gingen en het tempo zat er goed in en moest flink doortrappelen om ze bij te houden.
Halverwege ging Andy de skiberg op (voor ingewijden, die bult met die omgekeerde.... wat is het eigenlijk?) maar daar eindigt het fietspad in gras.
Ook niet erg want dan lopen we gewoon met de skeelers. Kdies ff laten grazen en ik zou alvast stukje vooruit fietsen omdat het pad aan de andere kant echt steil naar beneden gaat.
Ik was nog geen 10m op weg toen ik Kdies hoorde ontploffen en voorbij zag stuiven full speed met Andy er achteraan op zn skeelers over het harde zandpad. esel wat gingen die hard.
Uiteindelijk liet Andy maar los en kreeg nog even mep na van kdies en daar ging mn poownie

Na een brul maakte hij een rondje en bleef helemaal over zn toeren snuivend staan. Andy overeind gekrabbeld en naar hem toe gelopen en gerust gesteld.
Maarja dan sta je daar met een stuiterend paard fiets en skeelers en dan moet je die berg weer af (waar Andy nog 2x onderuit ging, skeelers en schelpenpaardjes werken niet echt).
Dus ik fiets aan de kant en Kdies overgenomen en voorzichting naar beneej gewandeld en gerust gesteld. Andy ondertussen voorzichtig met fiets en al naar beneden gerold en even de schade bekeken. 2 armpjes gekneusd en dikke eieren erop, vinger gekneusd en verder gelukkig niks.
Geloof dattie nu wel begreep waarom ik nog niet los ga in het bos zolang ik geen goed zadel heb en de rem niet werkt

Thuisgekomen bleek dat alle paarden de laatste 2 dagen zo druk zijn en buiten aan de pleur gaan. We gooien het maar op frustratie dat we mochten voorgrazen op het land en daarna vrolijk gif werd gespoten. Oftewel voorlopig mogen ze hier het land nog niet op.
Op de terugweg wassie verder weer superbraaf en nog steeds lekker voorwaarts, jezus wat heeft dat beest een gangen. Ik blijf me verbazen.
Ik had mn avondje wel weer gehad
