FjordenWereld.nl

.....vandaag heb ik Vlin echt 1 heel dik jaar in eigen handen. Vorige week berichtte ik al dat ik hem met mijn verjaardag mijzelf had beloofd. Ik zat toen in Londen en kreeg het opeens Spaans Benauwd bij de gedachte dat hij misschien al verkocht zou zijn. Ik wist ineens dat hij het paardje voor mij was. Toen ik twee dagen later thuis was heb ik meteen gebeld en is alles in werking gezet. Hij stond nog in Hoenderloo bij te komen van de castratie.Op de 26ste heb ik hem uitgeprobeerd bij Rien en hebben we handjeklap gedaan. En de 28ste kwam Rien hem brengen en was hij van mij. Tjee wat moest ik huilen toen ik zijn gele kontje met streep in de trailer zag staan. Eindelijk mijn lang gekoesterde droom werkelijkheid. (ik huil eigenlijk heel weinig en wist toen nog niet dat er dit jaar nog vele tranen om hem zouden volgen)
Toen de wei in. Wauw wat liep hij mooi op de dames af. Hij kon er alleen niet bij, zat een draad tussen. Nou daar wist hij een paar dagen later wel raad mee. Gewoon er dwars doorheen!!!! En....er boven op. Dat heeft hij vele malen zo gedaan en af en toe was ik bang dat hij achterover zou vallen als hij op de grote vos zat. (er is in ieder geval geen veulen uit gekomen)
Toen de eerste keer langs de meiden naar de stal. Tjeempie, wat een gilbillie. Met zijn hengsten- (nu ruinen-) hoofd hoog op de dikke hals liep hij lang ze. En wat een dribbelkont. Hij bleef geen moment stil staan en maar roepen naar de dames. Toen de eerste keer het bos in (ik heb geen bak dus moest wel meteen in het diepe).......nou niemand moet mij meer zeggen dat fjorden sloom zijn.
Met een rood en verhit hoofd kwam ik weer terug van mijn rondje. Spierpijn alom. Dit is zo een tijdje doorgegaan maar met behulp van mijn instructrice kwam het goed. Dacht ik. Het is ook inderdaad een tijdje goed gegaan. Maar toen kreeg hij het idee om maar overal van te schrikken en er dan in volle galop vandoor te gaan dwars door prikkeldraad, weilanden en (bijna) sloten. Ik had er tabak van......Zo wilde ik geen paard. Mijn droom viel compleet aan diggelen.
Maar door mijn beklag te doen hier op het forum en bij anderen kreeg ik langzamerhand wel door dat ik aan mezelf moest werken en dat het dan met Vlin ook beter zou gaan. Vlin hield mij duidelijk een spiegel voor. "Jij geeft mij de verkeerde signalen.....dan zul je het ook weten ook!!!!!!"
Ik heb toen flink aan mezelf moeten werken samen met de hulp van mijn instructrice en Marleen. Ik heb veel op Vlin gezeten met Marleen naast mij op de fiets, mijn instructrice kwam mij zelfs op de fiets halen (als ikniet durfde) en ik heb veel met Vlin gewandeld. Ik heb veel angsten moeten overwinnen en ik heb veel gehuild. Maar langzamerhand kwam mijn vertrouwen weer in hem terug. Mijn instructrice hield mij maar voor "voor het jaar voorbij is heb je een ander paard". Nou dat geloofde ik dus echt niet hoor.
Het jaar is nu voorbij en ik HEB een ander paard. De kwartjes zijn bij mij gevallen en Vlin heeft nu vertrouwen in mij. We rijden al een hele tijd in ons tweetje door het bos en we genieten er samen enorm van. Wat een heerlijk paard is hij toch. Hij gaat nooit meer weg.
Vlin is nu echt mijn paard en ik ben zijn mens.

Iedereen van het forum......bedankt voor jullie hulp, tips en opbeurende woorden het afgelopen jaar. Hier heb ik met mijn onervarenheid veel aan gehad!!!!

Wat een goed verhaal Janneke.
Heerlijk dat je nu zo'n super paard aan Vlin hebt. Je hebt er wat voor moeten doen, maar je hebt er ook heel veel voor terug gekregen.
Super ga zo door en geniet lekker van je mannetje.

Ilona@ dank je, zal ik zeker doen.

Mooi en ontroerend om te lezen Janneke. Brok in m'n keel en de tranen niet ver (ik ben wel een huilebalk). Doet me zo denken aan mijn eerste eigen paardje waar ik 40 jaar van gedroomd had, Rianne. Mis haar nog zo vaak (en nu stroomt het toch over mijn wangen).

Ik hoop dat jij nog heel veel jaren van jouw Vlinneman kunt en mag genieten, ik wens je alle plezier van de wereld met hem.

Anita, wat ben je toch een lief mens.

Jankeke schreef:Anita, wat ben je toch een lief mens.

Ohhh, dank je wel voor het compliment, ik voel me zeer vereerd. Maar het is wederzijds hoor, ik kan ook heel erg blij worden van lieve woorden die jij schrijft aan mij.

Jankeke, je hebt het super gedaan. Soms is het allemaal niet makkelijk, maar goed dat je hulp gezocht hebt en hebt doorgezet! Vlin en jij zijn vast een superteam, ik zou jullie ook graag een keer ontmoeten.

Zie je wel een jaar later kan je bijna niet meer bedenken hoe het allemaal is geweest.
Super dat je hebt doorgezet!

Jowien @: bedankt voor het compliment. Superteam zijn we nog niet, we maken nog wel eens een beetje ruzie maar dat is niets vergeleken met vorig jaar. En daarbij verwacht ik nog wel wat streken van hem (het is en blijft een fjord) maar ik kan er nu om lachen. Mijn angst is verdwenen. Volgens mij doe jij veel met jou paardje in de sport. Klopt dat? Ik rij met Vlin alleen recreatief. Ik vind niets mooiers als een fjord in de natuur. Ik zou endurance wel een keer willen maar ik denk dat mijn rug daar niet geschikt voor is. Of Trec. Ik heb iets met afstanden en "zwerven" door bos en duin. Het leuke is dat Vlin daar ook altijd zo duidelijk van geniet. Hoe smaller het paadje en hoe meer bochtjes er in zitten des te leuker vindt hij het. Dan stapt hij vrolijk rondkijkend met de oortjes naar voren door. Wat dat betreft zijn we wel een superteam want dat vind ik ook het leukste wat er is en dan vooral niet weten waar je uitkomt.

Vera@ :Jij ook bedankt voor je compliment. Een jaar is inderdaad zo voorbij en om te voorkomen dat ik het allemaal zou vergeten heb ik van de belevenissen met Vlin het afgelopen jaar een dagboek bij gehouden. Erg leuk dan om alles weer eens terug te lezen en dan ook duidelijk te zien hoever ik al met hem heb bereikt. Niet in de sport hoor maar recreatief, in de bossen en de duinen. Want een fjord + bos = genieten!!! En zodoende weet ik ook dat ik veel tranen heb gelaten, van spanning, angst, teleurstelling, blijdschap en trots. Hij heeft een echte huilebalk van me gemaakt. Zal wel nodig zijn geweest denk ik. Mijn instructrice zegt altijd 'een paard komt niet voor niets in je leven". (En zij is echt geen zweverig type, integendeel).

Vaak heeft het een jaar nodig om een team te worden. Om elkaar te leren kennen en weten waar de grenzen zijn van elkaar. Zodat je samen de relatie verder uit kunt bouwen.

Heel leuk om te lezen hoe jullie elkaar steeds beter zijn gaan aanvoelen! Nog veel plezier met je mooie man!

Wat heb je het eerste jaar met Vlin mooi verwoord.
Jullie zijn maatjes voor het leven geworden!
Dat er nog maar vele mooie jaren mogen volgen.

Senna&cajra, Lovemischa en Anne&Wendie; heel hartelijk bedankt voor jullie lieve woorden. Hij is inderdaad mijn maatje geworden. Ik kom nu net bij hem vandaan. Ik ben alleen maar even poep wezen ruimen en sinds een dag of drie loopt hij de hele tijd achter me aan. Ik kan daar zo van genieten. Dan duwt hij zijn hoofd tegen me aan alsof hij zeggen wil: "Kriebelen baasje, ja daar, achter mijn oor, mmmmm". Ik hoop inderdaad nog jaren van hem te kunnen genieten.
En hij zal best nog wel eens streken hebben maar ik kijk daar nu heel anders tegenaan. Mede dankzij dit Forum. De dingen die hij deed waren echt wel des fjords, daar kwam ik door de reacties op dit forum wel achter. Gelukkig maar.

Gefeliciteerd en blijf genieten.
Agnes (je weet wel die had ik bij me) en ik hadden het er op de terug weg nog over, dat wij in het begin ook
wel eens plak je fjord achter het behang neigingen hadden.
Maar het is zo fantastisch als je dan uiteindelijk elkaar gaat begrijpen en vriendjes wordt door dik en dun.
Super dat je hebt doorgezet! Jij bent ook geen ahum 18 meer (net! niet, toch?) en dat maakt het ook niet makkelijker.
Wel heerlijk dat je droom is uitgekomen, alleen hadden ze er even bij moeten zeggen dat je ook al denk je je droom
te hebben gevonden, dat soms nog wel een berg bloed, zweet en tranen kost om die droom te behouden en verder uit te bouwen.

En ahum, zelfs na 6 jaar verbaasd Sjol me soms nog, we zijn nooit te oud om van elkaar te leren.
Nog veel plezierige jaren samen toegewenst.

Wat heerlijk om te lezen dat je zo mooi op dit jaar terug kan kijken nu. Al was de weg vol hobbels. Dat maakt je extra voldaan als het dan toch lukt!

Wat mooi om dit zo te lezen!
Blijf lekker genieten van Vlin!

@Sjolvir: ik ben erg blij met mijn beessie. En je weet het he........als ik ooit een goede concitie (ahum) heb wordt ik je concurrent in de endurance. Nou ja, meer om dan gezellig te kletsen bij de finish waarjij dan al uren staat. Voorlopig rij ik even niet want ik zie alles dubbel van de medicijnen en weet daardoor niet op welke Vlin ik moet stappen. Maar misschien dat we een keer iets kunnen afspreken bij de Drie Linden of zo.
Even off topic: weet je al iets meer van de dekking van Sjolleke?????

@jeempie: wat ik in ieder geval geleerd heb het afgelopen jaar is dat als hij weer kuren gaat vertonen, ik weet dat het flauwe kul is en dat hij het ook anders kan. Dat geeft een boel rust en vertrouwen.

@Marloes: Ik blijf zeker genieten van mijn Vlinnie.Hij is het waard. Hij is mijn grote vriend.