Erna had zo haar eigen plan bedacht, de schat
"met zulk prachtig weer is het slim om net te doen dat je moe bent zodat vrouwtje denkt rustig aan te kunnen doen.
Lekker lummelend gingen we op pad tot ik van Jet stil moest gaan staan. Daar gaan we in een verrassingsaanval! van een zachtaardige dame verander ik in een niet stilstaand monster-> van links naar rechts draaien en net op het juiste moment met mijn ogen knipperen. Dit is het ultieme moment om te kijken hoeveel geduld vrouwtje vandaag heeft. hihi tot tien tellen helpt niet meer kleine zweetdruppels parelen over haar voorhoofd en zo nu en dan een hoorbaar gemompel. Met de vreemdste sprongen en handgebaren wilt ze dat ik juist met mijn hoofd ga zwaaien en al draai ik mijn nek alle kanten op het mag niet baten. Het gemompel gaat door en uiteindelijk wordt het fotokastje opgeborgen in het tasje met lekkers!
daar zou ik graag even mijn snuit insteken. Ze duwt me weg en vraagt om nogmaals één keer halt te houden. Vooruit omdat jet het is draai ik zo elegant als ik kan mijn achterste en voor ik het weet een wirwar van een lijn om me heen hellup! Jet laat het hierbij het bevrijd me en hoopvol wandelen we verder. Een ander tactiek is om steeds een pasje sneller te gaan eerst vind Jet het nog wel leuk 'die Erna toch' van binnen wordt ik helemaal warm en laat ik graag nog een pasje versnellen. Oei dat is even teveel gevraagd Jet haar conditie is niet optimaal meer ze houdt me niet eens meer bij. Ergens achter me mompelt ze iets over oud en dwaas daar bedoelt ze mij niet mee dit even voor de goede orde.Als kleine troost draag ik haar de laatste kilometers naar huis het bos weer uit. Gewillig in de snelste gang des te sneller ben ik weer herenigd met Soof en Fee en kan jet haar benen omhoog leggen en uit rusten.*
tja een echte fjord is niet gek die weet wat ie wil en in dit geval gisteren met Ernie herkende ik een dame met het typische voorjaar in d'r bol
Roeltje 
( 
)
hihi....ben benieuwd naar het resultaat, maar die zullen we vast niet te zien krijgen 
