Pagina 1 van 1

oeh daar gaat ze...

Geplaatst: ma 13 apr 2009, 17:35
door Lisa
Ik weet nog dat ik haar vond als piepklein ratje van 1 dag oud. Helemaal koud en hongerig.
Na weken gevoed en liefde gegeven te hebben is ze opgegroeid tot een mooie meid.
verkeer vind ze doodeng en andere katten kent ze ook nog niet zo goed. Daarin tegen honden wel!
Ze bent erg levendig en ondernemend. We hebben al gezien dat we van haar nooit als een volledig binnenkat kunnen houden.
Het zit in de genen om naar buiten te gaan. We gingen af en toe aan het tuigje naar buiten (zelden), maar de laatste tijd vaker en vandaag mocht ze dan voor het eerst los.
De zenuwen gierde door mijn lichaam: Stel dat ze weggliep en ze niet meer terugkwam of niet meer wist waar ze woonde.

Het eerste wat ze deed was lekker vliegjes vangen en achter twixie aan rennen, maar toen ze ontdekte dat naast het tuinkastje in de tuin
geen gaas zat (waar de honden niet kunnen komen) had je al snel de buren gevonden. Ik ben maar achter haar aangegaan, want ik wilde dr graag
in de gaten houden en ze wist ook niet zo goed hoe ze weer terug moest door de heg (waar wel gaas zat). dus ze liep heel dapper door de tuin van de buren en ging zelfs in de schuur van de buren. Ook de buren daarnaast en daarnaast zijn bezocht. Ze ging steeds verder en verder en had op een gegeven moment de straat ook gevonden. brr dat vond ik te eng worden. Ik heb dr opgepakt en maar weer aan het lange touw in de tuin gedaan.

Ik ben zo ontzettend bang dat ze onder een auto komt of een brommer. En dat ze de weg niet terug naar huis weet. Of dat ze vergeet waar ze weer door naar onze tuin kan. Zo bezorgt om dat kleine beestje :+:
Afbeelding

Ik weet niet of ik haar weer los doe in de tuin. Ze wil wel steeds graag naar buiten, maarja...

Re: oeh daar gaat ze...

Geplaatst: ma 13 apr 2009, 17:52
door MiSs_vOsj
Ik vind het knap van dat je haar zeg maar helemaal hebt opgevoed en haar een kans hebt gegeven!
Het is een erg mooie kat!

Verder, een kat binnen houden is zeer moeilijk, wij hebben zelf 2 katten gehad, momenteel nog maar één (de ander is helaas door het ijs gezakt en verdronken) en hebben altijd geprobeerd om ze binnen te houden om dezelfde redenen als jou en ze gingen weleens aan een lang touw en tuigjes naar buiten (dit omdat ze dat op de boot ook moeten), maar dat werkt niet.. uiteindelijk hebben we ze gewoon naar buiten gedaan.
Eerst bleven ze wel achter het huis enz, maar goed.. later toch op ontdekking gegaan,, en geloof mij, je kat vindt zijn huis wel weer ;), en sjaa, er kan altijd wat gebeuren, maar dit houdt je toch niet tegen.. komt wel goed! :)

Re: oeh daar gaat ze...

Geplaatst: ma 13 apr 2009, 18:36
door yvette
Tsja, een kat binnen is nou eenmaal niet gelukkig (uitzonderingen daargelaten). Gelukkig hebben ze 9 levens...dus je kan even vooruit :D

Re: oeh daar gaat ze...

Geplaatst: ma 13 apr 2009, 18:49
door Dreeke
Ik heb 3 binnen katten die dus niet buiten komen en die zijn er niet minder gelukkig om hoor (ze weten niet beter ;) )

Re: oeh daar gaat ze...

Geplaatst: di 14 apr 2009, 05:03
door Thessa Keizer
Hier nog een echte binnenkatten bazinnetje, ik heb er dus ook drie en alledrie blijven ze binnen. Ze komen hooguit eens op balkon maar eigenlijk willen ze niet eens zo naar buiten, als de deuren open staan blijven ze liever in de deuropening zitten :)) Terwijl mijn oudste kat van de straat is gekomen, die is aan komen lopen met een maand of 14, ze is naar binnen gekomen en heeft nooit meer een poging gedaan om naar buiten te gaan := Dus tsja, er zijn echt wel heel gelukkige binnenkatten!
Ben wel heel benieuwd als ik straks een tuin heb, wat ze willen, ik ga het wel proberen om ze naar buiten te laten, de tuin is helemaal omheind en ze kunnen eigenijk nergens heen.
Maar ik snap volledig je angst hoor ik zou het ook op me heupen krijgen als ik ze niet meer in het zicht had.

Groetjes Thessa en Aike :wave:

Re: oeh daar gaat ze...

Geplaatst: di 14 apr 2009, 08:53
door adanco
Ik wil ook graag een kat, maar neem er geen omdat ik binnen zielig vind. (ik woon op een flat) Net zoiets als een paard op een manege die 24 u per dag op stal staat. Vind ik niet kunnen.. Maar dat is mijn mening. Neem je een beest voor je eigen plezier of wil je dat t dier gelukkig is.
Dus ik denk denk dat je je over je angst heen moet zetten hoor haha... Jouw beestje is zo slim die vindt de weg naar huis wel weer!
En auto's.. tja, weet je nooit. Maar ik zou liever een kat hebben die 10 jaar lang leeft als een kat (buiten) dan 1tje die 25 wordt en nooit buiten is geweest. Weer een kwestie van je eigen belang of die van t beest voorop zetten.
Maar iig succes!

Re: oeh daar gaat ze...

Geplaatst: di 14 apr 2009, 11:11
door anika
Kan me voorstellen dat je bang bent om haar kwijt te raken.

Mijn vorige kat is overreden toen hij 8 maanden was. Dus ik naar het asiel en een binnenkat uitgezocht. Na een jaar binnen gezeten te hebben, kwam mevrouw erachter de ze de hordeur open kon maken. Sindsdien is ze bijna altijd buiten, maar blijft netjes op het erf. Scheelt dat we op het platteland wonen, maar er lopen hier 80-wegen langs.
Ik vond het ook eng, vooral omdat mijn vorige kat voor de oprit is doodgereden.
Nu denk ik maar zo, mocht ze aangereden worden, ze heeft een goed leven gehad. Liever 8 jaar en gelukkig, dan 18 jaar en ongelukkig..

In het begin haar naar buiten laten waar je bij bent, daarna haar op dezelfde tijdstippen voeren en haar desnoods binnen laten snachts. Zo heb je er meer kijk op.