Verhuizing en dergelijke
Geplaatst: wo 01 apr 2009, 15:41
Zoals de meeste waarschijnlijk wel weten, zat er bij mijn ouders een verhuizing aan te komen, die voor mij ook grote gevolgen had. Mijn paardjes stonden bij hun in de wei en ik zat tijdelijk weer bij ze in huis. Iets wat best wel onzekerheden voor mij met zich meebracht. Ondertussen is de verhuizing achter de rug en lijkt alles toch nog op de pootjes terecht te komen. Tenminste bijna alles..
Elske en Eliene zijn verhuisd naar de wei waar ik een tijdje geleden over vertelde. We hebben de wei in drie stukjes verdeeld en hopelijk komen we zo een groot deel van de zomer door. De verhuizing verliep eigenlijk vlekkeloos. De beide dames zochten direct contact met de fjord die in de wei naast hun staat (van de eigenaar van het stukje land). We houden ze wel gescheiden, omdat de man dat makkelijker vond als hij zelf een keer op pad moet. Er heeft ondertussen alleen nog een grote verandering plaatsgevonden. Een vriendin van mij, zelf in bezit van twee oudere fjorden, had al langere tijd aangegeven interesse te hebben in Eliene. Alleen voor haar kwam dat te vroeg. Een van haar fjorden is erg slecht, al langere tijd kreupel en dat maakte het voor haar moeilijk. Toen ik de wei geregeld had, heb ik haar aangegeven dat we dat ook samen konden doen en dat dat ook voor de veulens fijn was dat ze samen konden blijven. En daarop heeft zij besloten Eliene over te kopen. Ik vind het jammer, maar eigenlijk is het perfect. Els en Eliene kunnen samen blijven, ik blijf Eliene veel zien (ze wil ook graag dat ik later help met inrijden en dergelijke), alleen de lasten zijn voor mij gehalveerd. Bovendien blijft Elske van mij, die emotioneel voor mij de meeste waarde heeft, aangezien ze een kleine is van Paul. Niet dat Arwen minder is, maar Paul heb ik al zoveel jaren en ik heb zoveel moeite moeten doen voor een merrieveulen. stel dat er ooit iets met Paula gebeurt, dan heb ik Elske nog.
Arwen is tijdelijk naar de fjorden van de nieuwe eigenaresse van Eliene verhuisd. Afgelopen zaterdag is dat gebeurd en voor Arwen is dat nog best zwaar. Ze is een heel gevoelig dier en trekt er best wel zwaar aan. Komt bij dat beide fjorden het haar niet gemakkelijk maken en haar geregeld achterna zaten te jagen, in een hoek zette en eventjes de achterbenen lieten zien. Nu is de rust gelukkig wat terug gekeerd en ik probeer haar wat extra aandacht te geven. Deze oplossing is waarschijnlijk voor tijdelijk,want mijn vriend en ik zijn al een tijdje op zoek naar een eigen plekje en ik wil Arwen heel graag in de buurt houden.
Ook wat dat betreft positieve ontwikkelingen. Ik heb per 14 april weer een baan (weliswaar tijdelijk, maar ben toch erg blij) en gisteren hebben we een heel leuk appartementje in Zutphen gezien! De rust lijkt eindelijk een beetje toe te slaan... Paula staat overigens nog steeds te genieten bij mijn zus in Lunteren!
Een kleine maar en dat is de kat van mijn ouders. Mijn ouders woonden achteraf en hadden dus een boerderijkat/buitenkat, die niet binnen kwam, maar wel veel in handen. Afgelopen week hebben we hem meegenomen naar het nieuwe huis en 'opgesloten' in het schuurtje. Hij moet toch wennen aan de nieuwe plek. Hem daar alleen achterlaten konden we ook niet over ons hart krijgen. Gisternacht was hij door het raampje ontsnapt. We vreesden al het ergste, maar gelukkig kwam hij halverwege de middag weer terug. Daarna opnieuw in de schuur opgesloten, ramen beter dicht. Gisteravond was hij er nog,maar vanochtend was de vogel wederom gevlogen. En nog niet terug. We wonen vlakbij een drukke weg.. Hopelijk is hij niet op zoek naar het oude huis ..
In elk geval hele veranderingen dus, waar ik jullie eventjes van op de hoogte wilden stellen. Als iemand een leuke stalling in de omgeving van Zutphen kent...
Elske en Eliene zijn verhuisd naar de wei waar ik een tijdje geleden over vertelde. We hebben de wei in drie stukjes verdeeld en hopelijk komen we zo een groot deel van de zomer door. De verhuizing verliep eigenlijk vlekkeloos. De beide dames zochten direct contact met de fjord die in de wei naast hun staat (van de eigenaar van het stukje land). We houden ze wel gescheiden, omdat de man dat makkelijker vond als hij zelf een keer op pad moet. Er heeft ondertussen alleen nog een grote verandering plaatsgevonden. Een vriendin van mij, zelf in bezit van twee oudere fjorden, had al langere tijd aangegeven interesse te hebben in Eliene. Alleen voor haar kwam dat te vroeg. Een van haar fjorden is erg slecht, al langere tijd kreupel en dat maakte het voor haar moeilijk. Toen ik de wei geregeld had, heb ik haar aangegeven dat we dat ook samen konden doen en dat dat ook voor de veulens fijn was dat ze samen konden blijven. En daarop heeft zij besloten Eliene over te kopen. Ik vind het jammer, maar eigenlijk is het perfect. Els en Eliene kunnen samen blijven, ik blijf Eliene veel zien (ze wil ook graag dat ik later help met inrijden en dergelijke), alleen de lasten zijn voor mij gehalveerd. Bovendien blijft Elske van mij, die emotioneel voor mij de meeste waarde heeft, aangezien ze een kleine is van Paul. Niet dat Arwen minder is, maar Paul heb ik al zoveel jaren en ik heb zoveel moeite moeten doen voor een merrieveulen. stel dat er ooit iets met Paula gebeurt, dan heb ik Elske nog.
Arwen is tijdelijk naar de fjorden van de nieuwe eigenaresse van Eliene verhuisd. Afgelopen zaterdag is dat gebeurd en voor Arwen is dat nog best zwaar. Ze is een heel gevoelig dier en trekt er best wel zwaar aan. Komt bij dat beide fjorden het haar niet gemakkelijk maken en haar geregeld achterna zaten te jagen, in een hoek zette en eventjes de achterbenen lieten zien. Nu is de rust gelukkig wat terug gekeerd en ik probeer haar wat extra aandacht te geven. Deze oplossing is waarschijnlijk voor tijdelijk,want mijn vriend en ik zijn al een tijdje op zoek naar een eigen plekje en ik wil Arwen heel graag in de buurt houden.
Ook wat dat betreft positieve ontwikkelingen. Ik heb per 14 april weer een baan (weliswaar tijdelijk, maar ben toch erg blij) en gisteren hebben we een heel leuk appartementje in Zutphen gezien! De rust lijkt eindelijk een beetje toe te slaan... Paula staat overigens nog steeds te genieten bij mijn zus in Lunteren!
Een kleine maar en dat is de kat van mijn ouders. Mijn ouders woonden achteraf en hadden dus een boerderijkat/buitenkat, die niet binnen kwam, maar wel veel in handen. Afgelopen week hebben we hem meegenomen naar het nieuwe huis en 'opgesloten' in het schuurtje. Hij moet toch wennen aan de nieuwe plek. Hem daar alleen achterlaten konden we ook niet over ons hart krijgen. Gisternacht was hij door het raampje ontsnapt. We vreesden al het ergste, maar gelukkig kwam hij halverwege de middag weer terug. Daarna opnieuw in de schuur opgesloten, ramen beter dicht. Gisteravond was hij er nog,maar vanochtend was de vogel wederom gevlogen. En nog niet terug. We wonen vlakbij een drukke weg.. Hopelijk is hij niet op zoek naar het oude huis ..
In elk geval hele veranderingen dus, waar ik jullie eventjes van op de hoogte wilden stellen. Als iemand een leuke stalling in de omgeving van Zutphen kent...