Verdorie alweer aan de arbeid
Geplaatst: ma 16 mar 2009, 19:46
Dat zal Ros regelmatig denken momenteel denk ik
.
In mei doen wij mee met een endurance wedstrijd in de kennismakingsklasse dus we zijn bezig met het maken van de nodige kilometers. Inmiddels ben ik zover dat ik een rondje van 10 km vol kan houden in een constant draftempo. Ros kan wel langer doorgaan maar mijn eigen conditie laat het dan afweten. Na tien minuten even stappen gaan we daarna vol frisse moed wel weer verder. We hebben pas een ritje gemaakt met hartslagmeter om en in draf heeft hij geen uitschieters, ik moet niet gaan galoperen want dan rijst zijn harstslag de pan uit. We hebben die rit een rondje van ongeveer 16 km gemaakt en voornamelijk gedraafd. Bij thuiskomst (na een minuut of tien stappen) was zijn hartslag niet direct 60 maar na een minuut of twee zat hij weer onder de 50. Binnenkort maar weer een keertje met hartslagmeter om, met name om zelf te leren inschatten wat ik moet doen.
Ros maakt nu ongeveer twee keer in de week een behoorlijke rit waarbij ik de ene keer rustig aan doe en de andere keer wat meer van hem vraag. Daarbij pak ik hem ook een keer of twee aan de longe in de bak om het wat losser te krijgen in zijn lijf.
Aankomende zaterdag gaat Amber met hem springen en ik ben zelf niet zo'n springfan maar vond toch dat hij voor zaterdag toch ook dat maar weer eens moest doen. Buiten een sprongetje om die we tegen komen in het bos doen we dat niet zo vaak. Vandaag heb ik dus vier hindernissen neergezet in de bak en had ze zo neergezet dat als ik ze in een logische volgorde zou nemen we toch een soort van parcourtje hadden. Al het materiaal dat we hebben bij elkaar gescharreld en een hindernis gemaakt van twee hooi balen. Eerst even lekker los gereden tussen de hindernissen door en toen aan het springen gegaan. Dat was mijn bedoeling in ieder geval....Ros dacht daar in het begin anders over. Die dacht als ik nu mijn hoofd naar de zijkant gooi en dan heel hard over mijn schouder weg loop dan hoef ik niet over de hindernissen heen dan kan ik er heel hard langs rennen. Dat is me bij iedere hindernis wel een keer overkomen en maar toen ik hem vriendelijk doch dringend verzocht om toch maar te gaan doen wat ik wil, erover in plaats van er langs, heeft hij uiteindelijk toch nog wel lekker gesprongen. Ik heb geen idee wat hij zaterdag zal doen maar Amber krijgt hem niet voor het eerst onder haar kont dus in theorie zal het goed moeten kunnen komen
. Mochten ze rondkomen dan ben ik natuurlijk apentrots, komen ze niet rond dan hebben we een gezellig middagje uit gehad met Rosje
.

In mei doen wij mee met een endurance wedstrijd in de kennismakingsklasse dus we zijn bezig met het maken van de nodige kilometers. Inmiddels ben ik zover dat ik een rondje van 10 km vol kan houden in een constant draftempo. Ros kan wel langer doorgaan maar mijn eigen conditie laat het dan afweten. Na tien minuten even stappen gaan we daarna vol frisse moed wel weer verder. We hebben pas een ritje gemaakt met hartslagmeter om en in draf heeft hij geen uitschieters, ik moet niet gaan galoperen want dan rijst zijn harstslag de pan uit. We hebben die rit een rondje van ongeveer 16 km gemaakt en voornamelijk gedraafd. Bij thuiskomst (na een minuut of tien stappen) was zijn hartslag niet direct 60 maar na een minuut of twee zat hij weer onder de 50. Binnenkort maar weer een keertje met hartslagmeter om, met name om zelf te leren inschatten wat ik moet doen.
Ros maakt nu ongeveer twee keer in de week een behoorlijke rit waarbij ik de ene keer rustig aan doe en de andere keer wat meer van hem vraag. Daarbij pak ik hem ook een keer of twee aan de longe in de bak om het wat losser te krijgen in zijn lijf.
Aankomende zaterdag gaat Amber met hem springen en ik ben zelf niet zo'n springfan maar vond toch dat hij voor zaterdag toch ook dat maar weer eens moest doen. Buiten een sprongetje om die we tegen komen in het bos doen we dat niet zo vaak. Vandaag heb ik dus vier hindernissen neergezet in de bak en had ze zo neergezet dat als ik ze in een logische volgorde zou nemen we toch een soort van parcourtje hadden. Al het materiaal dat we hebben bij elkaar gescharreld en een hindernis gemaakt van twee hooi balen. Eerst even lekker los gereden tussen de hindernissen door en toen aan het springen gegaan. Dat was mijn bedoeling in ieder geval....Ros dacht daar in het begin anders over. Die dacht als ik nu mijn hoofd naar de zijkant gooi en dan heel hard over mijn schouder weg loop dan hoef ik niet over de hindernissen heen dan kan ik er heel hard langs rennen. Dat is me bij iedere hindernis wel een keer overkomen en maar toen ik hem vriendelijk doch dringend verzocht om toch maar te gaan doen wat ik wil, erover in plaats van er langs, heeft hij uiteindelijk toch nog wel lekker gesprongen. Ik heb geen idee wat hij zaterdag zal doen maar Amber krijgt hem niet voor het eerst onder haar kont dus in theorie zal het goed moeten kunnen komen

