FjordenWereld.nl

Ben een poosje wat afwezig geweest hier, de reden waarom zal ik straks bij Zeg je Zegje even vertellen, maar ik moet het volgende even kwijt

Degene die weleens bij mij bij mijn kanjers op visite zijn geweest, weten dat Vera zich omdraait en wegloopt als je met een halster de wei in komt. Dit heeft ze altijd gedaan en op een gegeven moment was ik dat zo beu dat ik maar een bak met wat voer vooraan in de wei zette en als ze dan aan het eten was kon ik het halster omdoen om te gaan rijden of poetsen ofzo. Maar het is natuurlijk niet de manier om je paard te vangen

Tot ik 2 weken terug met Mieke (van Cunna en Moods) op msn zat en we bespraken dat het wel weer eens leuk zou zijn als zij weer eens kwam logeren, ik had toch nog 2 weken vrij (reden kan je lezen bij Zeg je zegje) en toen kwamen we op de manier waarop Mieke met paarden bezig is. Ik zei haar dat ik een mooie uitdaging in de wei had staan voor haar, want ik heb alles geprobeerd, maar zonder voer krijg je Vera niet te pakken.

Zo gezegt zo gedaan en verleden week maandag is Mieke op de trein gestapt en naar Maastricht gekomen. Ze liet mij zien hoe zij zoiets aanpakt, ze gaat met een passieve houding de wei in en loopt een beetje te zwalken door de wei (nee ze had niet gedronken ) Toen ging ze door haar hurken en deed net alsof het gras heel interessant was. Tja Exel kwam gelijk kijken natuurlijk, maar Vera bekeek het op een afstandje, maar kwam wel elke keer een pasje dichterbij. Hier heeft Mieke het toen bij gelaten, want het was schitterend mooi weer, dus we zijn lekker gaan rijden. Met rijden heeft Veer het wel naar haar zin overigens, het is alleen het deel vanaf het vangen tot het wegrijden wat ze akelig vindt.

Dinsdag is Mieke dit weer gaan doen en toen kwam Vera al wat dichterbij, woensdag zou ik het doen, maar de hoefsmid kwam dus ik had niet veel tijd en tja dat voelt zo'n dier dan en uiteraard kwam ze niet. Dan maar weer ff gemeen met voer lokken.

Donderdag is Mieke in de auto blijven zitten en ben ik de wei in gegaan, ik heb een jerrycan gepakt en ben daar op gaan zitten. En beetje bij beetje kwam Vera dichterbij. Op een gegeven moment ging ze aan me snuffelen en ging ze Exel wegjagen, ze beschermde mij

Vrijdag uiteraard weer verder gegaan en het halster meegenomen de wei in, nou ze kwam gewoon op me af en ging gelijk snuffelen en proberen het halster van mij af te pakken. Dit was zo mooi dat ik echt even een traantje heb gelaten, ze ging echt voor me staan en ik mocht alles met haar doen.

Zaterdag weer hetzelfde verhaal en ik mocht zomaar het halster aan doen, toen zijn we gelijk nog maar ff een lekker rondje gaan maken en ik merkte met rijden dat ze ontzettend ondeugend was, elke keer grasjes proberen te pakken langs de kant van de weg en van het pad af gaan, een totaal andere Vera.

Ik ben met dit principe verder gegaan en heb de afgelopen dagen veel in de wei doorgebracht, maar wat heb ik genoten van me meisje, ze is veel opener naar me toe en vanmiddag kwam ze zelfs in volle galop op me af toen ze me gesignaleerd had

Mieke hartstikke bedankt voor je hulp en de handvaten die je me gegeven hebt, we gaan hier mee door. Mijn band met Vera is echt veranderd en waanzinnig meer versterkt

Dat is mooi om te lezen, waar een verandering van aanpak al niet toe kan leiden. Geniet van je meisje en verder op de ingeslagen weg.

Super he? Met zulke kleine dingetjes kun je zoveel bereiken! Paard blijft immers een prooidier en als je er dan in een rechte lijn op af loopt en je blijft je focussen op het paard dan draaien sommigen zich inderdaad af. Ik heb het hier ook een tijdje gehad met een bonte shet.

nina1993 schreef:Super he? Met zulke kleine dingetjes kun je zoveel bereiken! Paard blijft immers een prooidier en als je er dan in een rechte lijn op af loopt en je blijft je focussen op het paard dan draaien sommigen zich inderdaad af. Ik heb het hier ook een tijdje gehad met een bonte shet.

ja en Mieke heeft me ook geleerd om passief te zijn, dat schept ook vertrouwen bij ze

Heerlijk Claudia, en nu je dit eenmaal hebt kun je er altijd gebruik van maken...dat is echt ideaal!
grappig dat ik soms verhalen van jou lees en denk: hee zo begon ik met Sas ook...dit ook weer, die heb ik ook op dezelfde manier toen te pakken gekregen...alhoewel..ik was fotos aan het maken in de wei en toen stond ze ineens heel rap naast me en tegen me aan te drukken, omdat ik dr niet mee nam. Daarna nooit meer problemen gehad.

kik hoor erg goed wat zijn het toch weer toppers he beetje hulp kan tot super goede dingen lijden

Bella schreef:Heerlijk Claudia, en nu je dit eenmaal hebt kun je er altijd gebruik van maken...dat is echt ideaal!
grappig dat ik soms verhalen van jou lees en denk: hee zo begon ik met Sas ook...dit ook weer, die heb ik ook op dezelfde manier toen te pakken gekregen...alhoewel..ik was fotos aan het maken in de wei en toen stond ze ineens heel rap naast me en tegen me aan te drukken, omdat ik dr niet mee nam. Daarna nooit meer problemen gehad.

goed dat ik dat weet, als ik dan weer eens wat heb, kom ik even bij jou

Wauw super zeg. Dus alleen maar door passief te doen wordt jij interessant. Dat ga ik ook uit proberen. Wat goed zeg! Ben wel benieuwd hoeveel??????geduld je moet hebben.Gaat het snel of kan ik er gerust voor gaan zitten.

ik had verwacht dat het best wel even zou duren, maar toch kwam ze heel snel naar me toe, ik pakte dan iets van de grond (een klompje aarde of een blaadje) en dan kwam ze toch wel snel kijken wat ik daar nou had. Nu doe ik dat al niet meer, hoef alleen maar met het halster op me schoot op de jerrycan te gaan zitten en dan komt ze me halster stelen

En dat alles binnen een week.....!? Hier ga ik ook echt mee oefenen hoor.

Jankeke schreef:En dat alles binnen een week.....!? Hier ga ik ook echt mee oefenen hoor.

Ja bij Vera is het heel snel gegaan, kijk we zijn soms wel 1 of 1.5 uur in die wei geweest, maar dat was gewoon voor de gezelligheid, want ze kwam op zich elke keer heel snel naar ons toe

Fijn dat je nu een oplossing hebt om Vera makkelijk te kunnen pakken.

Ik wil wel even benadrukken dat elk paard anders is, en het heel belangrijk is wat voor een relatie je al met je paard hebt.
De een heeft het met 2 maanden voor en elkaar en de ander moet er soms een half jaar geduld voor hebben.

super

dat moet wel een heel ander gevoel geven, ipv een boos paard een blij paard als ze je ziet

super, kan me voorstellen dat je een traantje weg moet pinken, dat ze maarzo bij je komt, terwijl je altijd zo moest vangen en lokken. Vera vindt het vast ook veel leuker

Ik herken de aanpak!!
Als er bij Bat een paard gevangen moet worden, loop ik ook wat heen en weer, vooral het paard in kwestie geen aandacht geven of aankijken.. Vaak zijn ze dan nieuwsgierig genoeg om even te komen kijken..
Of ik loop heel doelbewust op een andere af en dan naar die ene blijven kijken en dan richting het paard lopen dat je moet vangen..

Ik heb eens een shet gevangen, bij mij thuis, door een maiskolf op te eten.. 'Hee, dat wil ik ook', dacht de shet!! Sukkel!!!

Maar mooi dat het nu lukt met Vera, het is toch niet echt leuk als je je paard altijd moet vangen.. Ik snap ook best dat daar even een traantje is gevallen..

En, goed gedaan Mieke!!
(Ik wilde een leuke Monty Roberts woordspeling maken, maar dan staat er Monky, hihi)

Het zit em in de kleine dingetjes hé. Wat fijn dat jullie relatie zo veranderd is. Geniet maar lekker hoor!

Ja ik loop ook vaak heen en weer te zwalken, sowieso met die blubber nu Of ga eerst naar Wonder toe die komt toch gelijk op me af.
Fijn dat het voor jou en Vera werkt

Dankjewel Esther voor het Compliment

Yyeeeehhhhhh, ik gebruik dat truukje ook bij Cadiz met longeren voor het commando halt, dat snappttie nog niet helemaal. Als ik iets door mn knieen ga staat hij meteen stil. En Lion zn maatje vang ik ook op die manier en die kan ik nu zo pakken.