wandelen op het strand; wijken aan 1 lange lijn
Geplaatst: ma 09 mar 2009, 09:38
Zaterdagmiddag heb ik mezelf en Orlinde uitgelaten op het strand.. of eigenljik, Orlinde liet mij vooral uit.
Kirsten (vriendin) heeft sinds een paar maanden en jonge arabier, Don Sultan, van net 3 jaar, die ze volgende winter wil gaan inrijden. Nu doet ze allerlei grondwerk met hem en wandelen, hardlopen, enge dingen ontdekken. Hartstikke leuk. Ook het strand hoort bij de nodige levenservaringen natuurlijk! Dus afgesproken dat we een strandwandeling zouden gaan doen. Orlinde is zo braaf (
) dat die waar nodig het goede voorbeeld zou kunnen geven. Ellen (ook vriendin) ging met haar drukke Haflinger Soeda ook mee. We gingen naar IJmuiden, voor ons vlakbij.
Orlinde en Soeda samen in de trailer... dat was wel grappig. Orlinde loopt er de laatste tijd niet meer helemaal vanzelf in. Dus eerst Soeda eringezet, die doet alles voor een net kuilgras. Toen Orlinde zag dat Soeda in de trailer een hapje meusli kreeg uit HAAR emmer liep ze meteen de trailer in om dat recht te zetten! Handig toch dat eten zo populair is
.
Op het strand ging Ellen rijden want Soeda is aan de hand af en toe een monster. Kirsten en ik bleven wandelen (ik grieperig dus geen zin om te hobbelen en wandelen is ook fijn en voor Kirsten gezelliger). Don Sultan was super braaf, liep keurig met Kirsten mee aan de leadrope, alleen aan het begin af en toe wat teveel naar voren. Orlinde was niet heel erg rustig en braaf, die wilde rennen en plonzen. Dus ipv lang halstertouw de longeerlijn aan het touwhalster gedaan, dan kon zij door het water plonzen en ik liep een aantal meters ernaast, op het droge zand! Dat ging heel leuk eigenlijk. Don Sultan durfde na zo'n goed voorbeeld ook door het water. Daarna over het zand en door de duintjes. Orlinde was helemaal wakker, oortjes erop, met longeerlijn strak liep ze vooruit. We zullen het maar goed praten als de 'derde leidpositie'
.....
De laatste tijd ben ik aan de dubbele lange lijnen met de menzweep wijken aan het oefenen. Dit omdat ze voor de kar de zweep niet altijd goed accepteert als hulp en scheef gaat lopen. Dus een aantal keer 'droog' geoefend daarmee; wijken (ipv rennen) voor de menzweep. Onder het zadel is wijken (ook) niet een van onze topprestaties zeg maar.
Nu, met 1 lijn aan het touwhalster, geen zweep, kon ze prachtig wijken! Orlinde liep dus voorop en hield zelf de lijn strak. Als ik dan schuin achter haar ging lopen, waarbij de lijn om haar lijf heen kwam, en ik gaf het commando 'opzij', ging ze heel mooi wijken van de lijn af. Ik weet niet of het commando echt hielp, maar het zag er gaaf uit
! 
Deed ze dat ook maar onder het zadel....
Na een poosje toch maar weer Orlinde achter me laten lopen, deed ze ook braaf hoor (maar voorop was toch leuker...).
Conclusie: een 3-jarige arabier is braver dan een fjord op een strandwandeling. En een kortpotige fjord kan prachtig wijken!
Kirsten (vriendin) heeft sinds een paar maanden en jonge arabier, Don Sultan, van net 3 jaar, die ze volgende winter wil gaan inrijden. Nu doet ze allerlei grondwerk met hem en wandelen, hardlopen, enge dingen ontdekken. Hartstikke leuk. Ook het strand hoort bij de nodige levenservaringen natuurlijk! Dus afgesproken dat we een strandwandeling zouden gaan doen. Orlinde is zo braaf (
) dat die waar nodig het goede voorbeeld zou kunnen geven. Ellen (ook vriendin) ging met haar drukke Haflinger Soeda ook mee. We gingen naar IJmuiden, voor ons vlakbij.Orlinde en Soeda samen in de trailer... dat was wel grappig. Orlinde loopt er de laatste tijd niet meer helemaal vanzelf in. Dus eerst Soeda eringezet, die doet alles voor een net kuilgras. Toen Orlinde zag dat Soeda in de trailer een hapje meusli kreeg uit HAAR emmer liep ze meteen de trailer in om dat recht te zetten! Handig toch dat eten zo populair is
.Op het strand ging Ellen rijden want Soeda is aan de hand af en toe een monster. Kirsten en ik bleven wandelen (ik grieperig dus geen zin om te hobbelen en wandelen is ook fijn en voor Kirsten gezelliger). Don Sultan was super braaf, liep keurig met Kirsten mee aan de leadrope, alleen aan het begin af en toe wat teveel naar voren. Orlinde was niet heel erg rustig en braaf, die wilde rennen en plonzen. Dus ipv lang halstertouw de longeerlijn aan het touwhalster gedaan, dan kon zij door het water plonzen en ik liep een aantal meters ernaast, op het droge zand! Dat ging heel leuk eigenlijk. Don Sultan durfde na zo'n goed voorbeeld ook door het water. Daarna over het zand en door de duintjes. Orlinde was helemaal wakker, oortjes erop, met longeerlijn strak liep ze vooruit. We zullen het maar goed praten als de 'derde leidpositie'
..... De laatste tijd ben ik aan de dubbele lange lijnen met de menzweep wijken aan het oefenen. Dit omdat ze voor de kar de zweep niet altijd goed accepteert als hulp en scheef gaat lopen. Dus een aantal keer 'droog' geoefend daarmee; wijken (ipv rennen) voor de menzweep. Onder het zadel is wijken (ook) niet een van onze topprestaties zeg maar.
Nu, met 1 lijn aan het touwhalster, geen zweep, kon ze prachtig wijken! Orlinde liep dus voorop en hield zelf de lijn strak. Als ik dan schuin achter haar ging lopen, waarbij de lijn om haar lijf heen kwam, en ik gaf het commando 'opzij', ging ze heel mooi wijken van de lijn af. Ik weet niet of het commando echt hielp, maar het zag er gaaf uit
! Deed ze dat ook maar onder het zadel....Na een poosje toch maar weer Orlinde achter me laten lopen, deed ze ook braaf hoor (maar voorop was toch leuker...).
Conclusie: een 3-jarige arabier is braver dan een fjord op een strandwandeling. En een kortpotige fjord kan prachtig wijken!
