. Sjol nu in 2 jaar tijd ca 10 x voor de wagen gestaan, waarvan gok ik 5 x dit jaar.
Vanochtend 1e menles (om 8.30 uur), dat betekende 6.45 uur wekker, zucht.
In mijn diepvriesauto naar stal, alwaar ik hinnikend werd begroet, tja, toen
begon de besluitvorming. Trailer, of te voet?
Wegens bevroren weggedeelten, en bevroren ikke, voor de trailer gekozen,
ook handig kun je je pony even netjes wegzetten.
(heb besloten in het vervolg altijd maar met trailer naar menles te gaan, is wel zo handig)
De 2 minuten naar de manege gereden.
Met bevroren handjes de wagen van zijn kettingen en dekzeil ontdaan.
Ondertussen medemenlesser lief aangekeken, om bij het inspannen voor mijn pony te staan.
Pony vond het allemaal wel best, volgens mij was madam ijskonijn de enigste van ons 2en
die het niet! koud had!
Ja, en dan moet je door de deur naar binnen, ik stond er best netjes recht voor, ware
het niet, dat er net daar een enorme ijsbaan op de parkeerplaats lag, dus eromheen
en eureka! De deur hangt nog in zijn sponningen!
Tijdens de les, geen combinaties ondersteboven gereden en de instructie ook niet aangereden.
Met zijn 4en les in de binnenbak, 2 2 spannen en 2 enkelspannen.
De instructrice had geen stem (dat is handig, aangezien ik toch al een dove kwartel ben)
en uiteindelijk ging iemand tolken, die ik ook niet kon verstaan
. Belangrijkste lering uit deze les:
Voorwaarts oplossen, actiever draven en hoger tempo, langzamer doch actief stappen,
los in je polsen en handen (voor zover je die vandaag nog kon voelen en onder controle had),
veel figuren rijden. Vlotter weg van uit stap naar draf.
Ondertussen een aha! erlebnis, aangezien ik ooit mijn koetsiersbewijs in de winter heb gehaald
en me nu de weersomstandigheden van toen weer levendig voor de geest kan halen.
Al met al, zeer brave pony!
4 diepgevroren combinaties, die tenen oren neus, noch vingers voelden aan het eind van de les.
Waarna we na gezamelijk lotgenoten contact besloten, dat op ochtenden zoals vandaag je je
afvraagt waarom je eigenlijk iets met paarden doet, maar dan toch de conclusie trekt:
OMDAT HET LEUK IS! En er steeds weer in trapt om het toch te doen, want het is leuk.
Pony weer naar stal gereden, alwaar ondertussen weer 2 nieuwe cm ijs in de waterton waren ontstaan.
Uitgemest, dan krijg je het tenminste weer een beetje warm.
Madam ijskonijn had het nog steeds niet koud, aangezien die doodleuk in de wind bleef staan.
Zelf nog even uitgegleden op de stelcom platen, met het terug zetten van de trailer.
En op naar huis! en de verwarming!
Al met al, een geslaagde 1e menles, was erg leuk, ondanks de bevroren neus, knieen en vingers.
Op naar de volgende!!!
Bovendien wordt het vanzelf weer zomer! toch?
wij hebben hier nu nog de rhoonse polder wat onder het zadel langs de oude maas nog best te doen is! Mits je geen bos gewend bent