
Om 6 uur zaten wij al in de auto, onderweg naar de eifel. Om kwart voor 10 kwamen wij daar aan. Eerst wezen tanken in Luxemburg, damn wat scheelt dat toch, 1,19 voor een litertje euro

Toen op naar Heino. Hij stond al 2 dagen weer bij het huis, omdat hij woensdagnacht bedacht dat hij ook wel alleen op pad mocht en toen naast de merries van de buren stond

Eerst even wat gedronken en toen Heino uit de wei gaan halen. Dat hij dan toch na 5 mnd hinnekend op me af kwam rennen was toch wel even een fijn moment. Beenbescherming aan en hop de trailer in. Stond even bibberend ervoor, ik wel te verstaan, voor de mensen die weten wat er op de HK is gebeurd te begrijpen denk ik. Maar hij liep er zo in.
Daarna snel gaan rijden, mes en tang om de panieksluiting los te draaien lagen al binnen handbereik, maar hij heeft geen kik gegeven. En dat 4 uur lang!!! O wat was hij braaf en o wat was ik trots! Om half 5 reden we bij stal het terrein op. Het weerzien met grote vriend Ulrich was echt lief, beide heel hard roepend naar elkaar. Ulrich heeft een kwartier voor de draad gestaan, te wachten tot ik hem kwam halen om bij zijn vriendje te kijken.
En zo kwam er een einde aan Heino zijn vrije leventje. Gelijk maar een borstel eroverheen gehaald, zijn oren en baard geknipt en een poging gedaan zijn manen te fatsoeneren. Was nog niet zo makkelijk, gezien het feit dat het al hing. Maar moet zeggen dat het redelijk gelukt is

Nou een heel verhaal, maar ben dan ook zo blij dat mijn knappe man weer thuis is
