Ullah's avontuur
Geplaatst: do 02 okt 2008, 16:27
Gisterenavond werd ik gebeld door de "boer" waar Ullah staat. Ze is pas sinds vorige week bij ons en op zich al redelijk gewend. Maar de overige stalgenoten hadden besloten de paarden naar binnen te halen i.v.m. het weer. Ullah heeft echter d'r hele leven nog nooit op stal gestaan dus was ik wel erg benieuwd hoe ze dat zou gaan doen. Ze heeft weliswaar een grote inloopstal van 8,5 m/ 3,5 m die deelt ze samen met een andere Fjord en straks nog twee kleinere pony's. Ze hebben buiten een enorm stuk waar ze zich lekker kunnen uitleven.
Maargoed, het avontuur van gisteren: de boer belde dus dat Ullah nogal onrustig was. Het zat me toch niet helemaal lekker dus na het avondeten direct in de auto om even een blik te werpen. Ivo (d'r nieuwe gele vriend) stond toen nog in een stal recht tegenover haar loopstal. Maar ze snapte er niks van en was hem dus gaan zoeken. Toen ik aankwam was Uul door het draad gerend, een sloot over gesprongen en was ze terug gegaan naar de plek waar ze samen met Ivo lekker had staan grazen.
Daar loop je dan, 9 uur 's avonds in een volle stortbui met zaklamp, een voerschep met wat biks en op hoop van zegen.
Even schuddelen met de voerschep en jawel hoor mevrouw nam een flinke sprong en hup daar stond ze weer aan de andere kant. Dat ging gemakkelijk
Samen met een flinke pas naar stal gewandeld en Ivo maar bij haar in de loopstal gezet. Gek genoeg was toen het hele euvel van onrust over. Grappig het dat ze in zo'n kort tijdsbestek zo dik bevriend is geraakt.
groetjes,
Anoeschka
Maargoed, het avontuur van gisteren: de boer belde dus dat Ullah nogal onrustig was. Het zat me toch niet helemaal lekker dus na het avondeten direct in de auto om even een blik te werpen. Ivo (d'r nieuwe gele vriend) stond toen nog in een stal recht tegenover haar loopstal. Maar ze snapte er niks van en was hem dus gaan zoeken. Toen ik aankwam was Uul door het draad gerend, een sloot over gesprongen en was ze terug gegaan naar de plek waar ze samen met Ivo lekker had staan grazen.
Daar loop je dan, 9 uur 's avonds in een volle stortbui met zaklamp, een voerschep met wat biks en op hoop van zegen.
Even schuddelen met de voerschep en jawel hoor mevrouw nam een flinke sprong en hup daar stond ze weer aan de andere kant. Dat ging gemakkelijk

Samen met een flinke pas naar stal gewandeld en Ivo maar bij haar in de loopstal gezet. Gek genoeg was toen het hele euvel van onrust over. Grappig het dat ze in zo'n kort tijdsbestek zo dik bevriend is geraakt.
groetjes,
Anoeschka