Nou dan blijf je lekker staan, dan pik ik je vriendje wel mee, doei he
Zijn we lekker op pad, staat op de route die wij gepland hadden door een dorp, ineens een hek met zo'n bord erop dat je er niet in mag. Je ehh we moeten toch via dat dorp om weer in het bos te komen enne zijn die borden niet alleen voor auto's?
Dus wij gewoon doorgestapt met het idee "als we niet verder kunnen, draaien we wel om".
Komen we daar ineens middenin een braderie terecht, volop van die tentjes met allerlei wapperende dingen, heel veel mensen, muziek, kinderen op een springkussen en wat deed Exel? Niets, helemaal niets, hij vond het allemaal heel erg leuk en interessant, hij was heel druk met kijken of er toevallig iemand met wat te eten langs kwam
De mensen reageerden allemaal hartstikke leuk, we waren ineens "de attractie" van de braderie en wij maar hopen dat ze niet hoefden te poepen
Komt er nog zo'n bijdehandje aan die vraagt of het echte paarden zijn, waarop Anja heel droog zegt: "nee deze gaat op batterijen" ik kwam ff niet meer bij.
Na deze rit heb ik besloten dat Exel niet op schriktraining hoeft, hij had onderweg ook al over een plastic zak gelopen, dus ik ben natuurlijk weer apetrots op mijn grote kleine ventje
