FjordenWereld.nl

Vandaag eindelijk weer eens een heerlijke buitenrit met Daan kunnen maken. De afgelopen weken was hij nogal recalcitrant en heeft me onder andere tijdens de lessen in de buitenbak laten zien hoe snel hij wel niet van A naar C kon en omgekeerd!
Dat is inmiddels weer helemaal over en heb ik het vertrouwen in hem weer helemaal terug. Meer nog zelfs. Vandaag heeft hij tijdens de buitenrit laten zien niet meer bang te zijn voor tractoren. Ik stond het echt van te kijken . Hij sjokte gewoon door alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik ben ben weer blij dat ik rij!
Ik moest wat strenger met hem zijn, maar heb hem vandaag toch wel even extra geknuffeld, dat snap je natuurlijk wel

Fijn dat het weer beter gaat. Het zijn soms fases blijkbaar. Soms ben ik nog wel wat nerveus maar als ik er eenmaal op zit is het klaar. Gister is ze langs een kleine kermis gekomen en heel wat vrachtwagens stoven langs haar en t maakte haar niks uit.
Wat betekend recalcitrant eigelijk?

recalcitrant = koppig


hee leuk dat het weer zo goed ging. ja het zijn gewoon fases hoor.. ik vind het heel herkenbaar!

Ben ook blij dat dit weer over is. Zulke fases moet je niet te vaak hebben, je zit dan op een gegeven moment met het hart in je keel op je paard. Daan is gelukkig niet gemeen en gaat niet bokken, maar draait zich dan zo rap om dat je bijna uit je zadel wordt gelanceerd. Hij is nu goed 6 en wil zich af en toe laten gelden en laten weten dat ie geen jonkie meer is. Hij vindt zich nu een machoman!

paardepuberteit?

Paardenpuberteit???, PLEASE NOT, ik dacht dat ie dat nu onderhand wel gehad had.....zijn gewoon dolle fratsen, alles om maar niet te werken, en dan is een nieuwe omgeving een goed excuus om gek te doen

6 jaar is zeker een paardenpuberteit. Ze menen dat ze met hun 6 jaar heel wat zijn en zullen dat wel es willen laten zien.

Ik heb het gemerkt ja, en hij is zo ontzettend kijkerig, word er gek van, achter ieder sprietje schuilt wel een mumsel of een kabouter....

Fijn dat het zo goed ging,krijg je weer een beetje zelfvertrouwen.

Yoshino begint ook weer te klieren. Haar rechter mondhoek is net een blok beton. En ze wil van je wegrennen (zinloos natuurlijk) maar momenteel heeft ze er moeite mee. Moet er erg om denken dat ik niet vastpak want ik win t toch niet, maar die neiging heb ik soms wel. Ze loopt nog niet op eigen benen. Soms maak je ineens 2 sprongen vooruit, en dan ineens 3 achteruit.... Vandaag gedroeg ze zich ook schandalig op de weg. Niet bokken of zo maar om willen draaien en gewoon klieren. Eerst maar weer es goed oefenen in de bak, dan maar wandelen.

Inmiddels gaan die buitenritten prima, hij schrik echter steeds van opvliegende mumsel en verstopte kabouters en zijn eigen schaduw. Verder gaat dat wel goed, maar het is zo'n kijkert en ik schrik me dan helemaal de vinkentering....staan we bijna in spagaat op het wegdek omdat hij weer denkt iets te zien....

Ik geloof dat ik dat schrikkerige nog vervelender vind dan een koppig paard. Hoewel beide vast na een tijdje veel beter gaan worden.

dat schrikkerige is ook heel vervelend, krijg er dat maar eens af.
Hij loert ook de hele tijd om zich heen of hij niet iets ziet om van te schrikken. Ik geloof dat ik maar een keer met oogkleppen ga rijden

Heb ik vroeger ook wel es bij een pony gedaan. Hou er wel rekening mee dat ze met oogkleppen ook kunnen schrikken. Ze horen vanalles maar kunnen t niet zien. De beste oplossing is gewoon oefening.

Het scheelt dat Daan ook voor de koets loopt, dan heeft hij ook oogkleppen op, dat is ie wel gewend.
ik moet hem gewoon bij de "les" houden.