
Lees hier het verhaal: http://www.fjordenwereld.nl/phpBB2/view ... hp?t=26981
Elke keer als ik bij Arisca kom voel ik me zo vreselijk schuldig.
Ze is gewoon niet happy meer, nu ze zonder haar moeder is!

Hoe raar het ook klinkt, je ziet gewoon in haar ogen en haar doen en laten dat ze verdriet heeft.
Dat doet me echt pijn van binnen!
De stalbaas vertelde dat ze steeds steun zoekt bij een fries van hun.
Veel staat te schreeuwen, en als ze in de bak gelaten worden gaat ze dwars door de draden hoeveel stroom er ook op staat!
Dit deed ze nooit!
Ze word nog steeds ongeveer 3 x per week bereden door een meisje.
En ook dat gaat niet zo goed, omdat ze erg dwars is.
Ik heb besloten dat ze per 1 juni (dan pas komt er bij ons in Oenkerk een box vrij) naar de zelfde stal als Prisca komt!
En dan kijk ik wel verder hoe ik het ga oplossen met de dubbele hoge kosten aan stalling etc.
Kan dit zo ook niet langer aanzien!
