

Zondag was ik behoorlijk overstuur nadat ik gezien heb wat Johnny had.
Nog geen 5 minuten later belde een vriendin van me om te zeggen dat ik 's avonds langs moest komen omdat het niet goed ging tussen Bjørn en mij.
Zij heeft een paranormale gave en haar man is DA.
's Avonds is me heel veel duidelijk geworden hoe hij zich voelt. Ik wist dat het een gevoelig paard was, maar zo erg? Hij had inderdaad veel stress in zich die hij van mij krijgt (sta voortdurend onder stress) en dat in combinatie met de castratie is hem teveel geworden!
Ons vertrouwen moet opnieuw groeien, volgende week ff zijn manen knippen en dan gaat hij de hele zomer de wei weer op en laat ik hem lekker met rust. Daarna zien we wel verder.
En ja, natuurlijk heb ik erover gedacht om hem weg te doen. Dan was er helaas maar 1 plaats voor hem geweest. Maar ik geef NIET op.
Ik weet dat er mensen hier zijn die niet in dit soort dingen geloven, maar we zien wel of het werkt.
De beet in mijn arm is nog steeds zichtbaar en gisteravond heb ik hem lekker in zijn box gepoetst.
Sorry voor het verhaal, maar moest het ff kwijt.