Punt uit!
Ik met een stuiterend paard wat nergens meer tegen kon.
Hij was uit alle macht aan het proberen om me heel duidelijk te maken dat je niet moest werken als de zon zo heerlijk scheen.
Ik afgestapt, terug naar stal. Je had die rot kop moeten zien
Ikke ben lekker klaahaaaar!Ja niet dus. Zweep gepakt en naar de bak. Ik er weer op, 10 minuten gereden. Hij kan best lopen als hij er echt niet meer onderuit kan komen.
Terug op stal wilde ik zijn voeten uitkrabben. Was hij zo boos dat hij zijn zin niet had gekregen met rijden dat ik het niet voor elkaar kreeg om zijn voeten te doen.
Ik hem op stal gezet, draait die gek echt met zijn neus in de lucht zijn kont naar me toe. Best jongen, de mazzel en zie je vanavond wel weer.
4 uur later haalde hij weer lettelijk zijn neus voor me op, dus ik liet hem in zijn sop gaarkoken. Ik weet dat hij laaiend wordt als ik hem negeer, daarom deed ik het juist. Hij zou niet winnen die dag.
Na mijn les nog even bij hem wezen kijken, weer zelfde verhaal. Zelfs gaan dreigen naar me omdat die boos was. Ik weet dat hij er niks van meent, zijn oren legt die dan niet echt plat, maar dit is echt typisch Orion.
Ik heb bij zijn troetelnaampje genoemd en ineens: oren naar voren en daar kwam die.....slijmmmm...knuffel.
Tis toch ook zo'n heerlijk karakter dier
Ook al heeft die van die rare dingen, het blijft toch mijn maatje.
Vindt het altijd leuk hoe ze het ons duidelijk maken als ze het anders in het hoofd hebben 
