Zaterdagmiddag ging ik met claudia nadat de hk was afgelopen terug naar Limburg. Heerlijk in het zonnetje kwamen we nog even terecht in de file maar we hebben ons er weer uit weten te krijgen. Vele onderwerpen/diepte intervieuws verder aangekomen in Valkenburg.
Mijn mond viel open, zo mooi, zo niet de veluwe. Ik had Oostenrijkse momenten en ook weer Franse momenten hihi maar meestal zat ik gewoon in nederland.
Thuis eerst kennis gemaakt met Jos, hij is aardig. Ik kan wel met/om hem lachen

Zondagochtend het eerste wat ik zag was regen, dikke druppels, dunne druppels en harde druppels maar het was allemaal nat en koud ook zolang ik niet op Vera zat. Lekker ritje gemaakt in de omgeving opnieuw genieten en we zijn over weggetjes geweest die ik hier in geen uren tegenkom

Op de terugweg van de wei naar huis via een toeristen route dus die foto's gemaakt. S'avonds lekker gegeten en tv gekeken/gecomputerd je kent dat wel. Op tijd naar bed want s'ochtends moesten we er vroeg uit. Toen wou ik eigenlijk helemaal niet weg, vind het daar veelste fijn.
Maandagochtend tja, ben even woordloos. Ik ging naar huis met de trein van 8:21 en het afscheid was moeilijk voor mij. Claudia is door de maanden heen echt erg bijzonder voor me geworden en in de trein bleef ik maar huilen, ze zwaaide en knikte nog waarmee ze bedoelde: Niet huilen he! Wist ik veel dat afscheid nemen zo moeilijk was. Ik wou ook niet huilen maar het bleef dik anderhalf uur stromen.

In de trein kwam er nog een dum mevrouwtje bij me zitten wat een ze*k wijf zeg pffff oordopjes in zakdoek erbij en naar buiten kijkend heb ik het gelukkig overleeft. In Utrecht Centraal overgestapt op de stoptrein richting zwolle gelukkig in 1x het goede perron & trein. Deze trein ken ik van Therapie dus daar voelde ik me ook wat meer op me gemak en werd kalmer, in Nunspeet eruit en na 10minuten wachten in de bus gestapt en naar Elburg gegaan en toen was Mieke thuis.....
Claudia kan ik niet vaak genoeg bedanken! Dus nogmaals bedankt! Jos ook jij bedankt voor het leuke weekend en niet te verslaaft worden he aan dat spel

Liefs,
Mieke