
Het ging wel okee, maar niet buitengewoon, dus ik vraag aan Karin van wie ik altijd les heb, of ze ergens komende week weer eens tijd heeft voor een lesje. Ik heb nl al maanden geen les meer gehad, is denk ik in september of oktober voor de laatste keer geweest. In de winter is het bij ons nou eenmaal zowat zinloos om te lessen, aangezien je soms door de omstandigheden drie weken niet kunt rijden, laat staan oefenen.
Nou goed, ze zei 'Ik heb nu wel even tijd' dus ach, waarom niet? Zolang was ik nog niet bezig.
Dus hups de knop om en gaan met die banaan, ik zweette na een paar minuten al flink maar Zico gelukkig ook

Ik ben altijd te lief en niet snel genoeg in mijn reacties, gevolg: ik zit constant een beetje lafjes te douwen en Zico gaat er geen stap harder van lopen... We hebben de reacties van ons allebei dus even getest en dat wierp al bijna direct z'n vruchten af

Op een gegeven moment begon hij echt lekker te marcheren, gewoon jammer dat er niemand met een fototoestel in de buurt was (maar ik zal mijn mama wel eens lief aankijken binnenkort

Ik ben weer helemaal gemotiveerd en ga dus lekker aan de slag de komende tijd!
Een waardevolle tip die ik trouwens kreeg was dat ik meer met Zico moet praten tijdens het rijden, belonen met de stem dus. Ga ik zeker doen!
Al met al ben ik echt SUPER tevreden, zeker gezien het feit dat we in de winter voor mijn gevoel maar zo'n beetje 'aangemodderd' hebben met z'n tweeen... Zico liep vandaag alsof we vorige week nog gelest hadden!
Karin vond trouwens ook nog, dat ie echt soepeler in z'n nek geworden is, dus we zullen toch wel iets goed gedaan hebben in de afgelopen maanden
