FjordenWereld.nl

...brak en stijf dat is wat ik vandaag voel. Na vorige week nog heerlijk gemend te hebben met Ulvy liep mijn menritje met Ulvy gisteren niet helemaal goed af. We waren aan het draven en Ulvy was al een beetje sjagrijnig. Goed kan gebeuren heb ik ook wel eens last van. Op een gegeven moment gaf ze een bokje. Ik strafte dit af met een boze stem en een klein tikje met de zweep (denk daar een dik pak shettenhaar en een pony bij die normaal nog niet op of om kijkt van een zweep) waardoor mevrouw het nodig vond er genadeloos tussenuit te peren. Dit is dus gedrag wat ik totaal niet van haar gewend ben dus ik schrok. Maargoed ik wilde haar dus terug nemen en net op dat moment gingen we een behoorlijke hobbel over. Dit ging in combinatie met de snelheid natuurlijk niet goed. Ik verloor dus mijn evenwicht en dacht alleen maar: "paard vasthouden niet loslaten niet loslaten" Helaas was dit echt onmogelijk dus ik kieperde van de kar af. Enorm hard op mijn hoofd (en gelukkig ben ik zo iemand die ook op de kar een cap op zet) en vervolgens op mijn borst *lucht lucht* Ik had Saski bij me (die kiest ook een moment om te komen kijken) die naar me toeliep en vroeg of ze mij moest helpen (lag nogal naar adem te happen geloof ik) of de pony moest pakken. (lichtelijk onmogelijk want de sjeesde snoeihard door het weiland) Ik zei natuurlijk pak die pony ik kom er aan. Ben opgestaan en toen was het drama helemaal compleet want Ulvy was uitgegleden. Ik geloof dat ik nog nooit zo snel een pony uitgespannen heb (en ik vond Ulvy echt behoorlijk nuchter al zeg ik het zelf). Heb Ulvy nog even aan de lange lijnen gehad en ze vond de leidsels langs haar been wel een beetje eng, maar na een paar minuutjes was het wel over. Ook een paar keer nog tussen de bomen gezet en de bomen een beetje tegen haar aan bewogen. Vond ze in het begin een beetje spannend maar later reageerde ze niet meer. Ik wilde eigenlijk nog inspannen maar de rem blokkeerde ergens dus dat schoot niet op. Heb eigenlijk de rest van de dag in een soort roes rondgelopen. Was echt geschrokken, kreeg ook nog last van mijn zicht ongeveer een uur na het voorval (trok gelukkig wel weg) Nu heb ik een gekneusde duim en heel veel spierpijn, hoofdpijn en een stijve nek. Overigens had Ulvy helemaal niks (en daar dank ik god echt op mijn blote knietjes voor) ze liep niet kreupel geen wonden niks, tuig is nog heel, kar ook alleen de rem moet nagekeken worden. Ik geloof dat ik een enorme engel op mijn schouder heb gehad. Heb even getwijfeld of ik dit alles wel moest vertellen. Op de een of andere manier verwijt ik het mezelf, ook al weet ik dat het eigenlijk een ongelukkige samenloop van omstandigheden was. En ik moet het verhaaltje toch even kwijt. Pfff voel me echt ellendig hoor en hoop ook dat ik nog plaats durf te nemen op de kar. Heb er voorlopig helemaal tabak van.

Ga even naar de dokter anders met je hoofd en nek als dat te lang duurt (ja zonder je hoofd en nek naar de dokter valt natuurlijk niet mee ).
Kan me voorstellen dat je enorm geschrokken bent, en wat een geluk dat Ulvy verder ook niks had.
Verder jezelf niks kwalijk nemen hoor, het blijven dieren en als elk paard altijd zo op een tikje zou reageren zouden er weinig paarden gehouden worden.
Ik heb zelf ook vroeger met onze shet gemend (en dat was met recht een draak ) die er ook van tussen ging na een tik. Lagen we ook op onze kant. We lagen allebei wel open maar niet ernstig dus de kar rechtop en naar huis, zat niks anders op. Is wel de redding geweest, denk dat als je Ulvy meteen in de wei had gezet je ook nooit meer had hoeven gaan mennen. Sterkte met je zere lijf, niet streng voor jezelf zijn!

He bah, wat een nare situatie!
Natuurlijk baal je er enorm van, maar je hoeft jezelf echt geen verwijten te maken. Een ongeluk zit in een klein hoekje en kan iedereen overkomen.
Hopelijk voel je je snel beter en heb je geen men-angst opgelopen

Gadver Wendy, ik kan me best voorstellen dat je geschrokken bent. Gelukkig heeft Ulvy er niks aan overgehouden. Hopelijk valt het bij jou ook mee. Heel veel sterkte!

Jeetje, dat komt dan wel even rauw op je dak.
Vooral als ze zulk gedrag vertoond wat ze normaal niet doet. Goed dat je trouwens een cap opdoet op de kar!
Een ongeluk zit in een klein hoekje, daar heb je echt geen vat op.
Veel sterkte en rustig aan hè!

Jee wat zal je geschrokken zijn... ik zou wel even naar de dokter gaan hoor voor de zekerheid, zeker als je je zicht even kwijt bent geweest dan heb je echt een flinke smak op je hoofd gemaakt!
Doe maar rustig aan en ik hoop voor je dat je er inderdaad geen men angst aan over hebt gehouden! Heel veel beterschap!!!

Jeetje dat is schrikken!
Knap van je dat je daarna nog even met Ulvy aan de gang bent gegaan.
Vind het wel slim dat je met mennen ook een cap op zet,je ziet maar een ongeluk zit in een klein hoekje.
Gelukkig heeft Ulvy er niets aan over gehouden.
Doe je zelf wel rustig aan!,hopelijk voel je je gauw weer beter

He Wendy veel sterkte met je spierpijn

he bah sterkte joh !

jeetje Wendy dat is zeker schrikken en je hebt toch niets verkeerds gedaan? Ulvy had gewoon haar dag niet, heel veel sterkte met je pijn

Snap dat dat schrikken is.. Gelukkig is het goed afgelopen!
Ik zie ineens het nut van een cap op op de wagen..

Ze blijven onvoorspelbaar. Gelukkig is het verder redelijk goed afgelopen.

Gelukkig is het allemaal redelijk goed afgekomen. Enig idee waarom ze opeens dit gedrag vertoonde?

Hoe is het nu met je?
Klinkt niet echt goed dat je zicht even achteruit is gegaan. Even in de gaten houden en anders echt naar de dokter gaan hoor, ook al doe je dat niet graag

Naar verhaal zeg.. Gelukkig dat het toch 'goed' is afgelopen.

Dzjeezus, ik zie het helemaal voor me. Ach waarom zou je het niet vertellen, die dingen gebeuren nu enemaal, t blijven toch paarden hoor.
Tjo dr ritjes gingen ook niet altijd even soepel en vreemd genoeg houden ze er zelf idd weinig aan over.
Sterkte en beterschapjes.

He Wendy,

Vervelend wat er gebeurd is zeg... Ik heb het ook een keer gehad was nog domer als bij jou bij jou reageerde ze nog op een tik bij mij schoot ze weg zomaar om niks helemaal in paniek grotere paard erachteraan. Ik had net als jij mn duim gekneusd gelukkig gebeurde het allemaal in het land. maar ik heb de pony nooit meer voor de kar gekregen. Goed van je dat je haar meteen weer ingespannen hebt. Bij mij was dat toen ook onmogenlijk omdat de kar met de bomen een heel eind in het land gestoken zat. Mn tuig was ook helemaal kapot niks meer mee te doen!

Succes ik hoop dat jij minder bang bent als ik toen. Ik men ondertussen wel weer met Imka maar was behoorijk zenuwachtig.

Veel plezier toch weer voor de volgende keer en ga idd even naar de dokter kan nooit kwaad en als er iets aan de hand is kan je het maar beter weten!

Sterkte met je spierpijn!

@ nancy Imka: Ik heb haar wel weer tussen de bomen gezet, maar niet meer ingespannen want de rem blokkeerde dus dat ging niet. Ik heb op dat moment maar gedaan wat me het beste leek. Ik dacht ik kan haar beter toch even er tussen zetten voor het gevoel als helemaal niks doen.

DeeDee schreef:@ nancy Imka: Ik heb haar wel weer tussen de bomen gezet, maar niet meer ingespannen want de rem blokkeerde dus dat ging niet. Ik heb op dat moment maar gedaan wat me het beste leek. Ik dacht ik kan haar beter toch even er tussen zetten voor het gevoel als helemaal niks doen.

Ik denk idd dat je daar heel goed aan gedaan hebt. Ik heb onze pony toen nooit inkunnen spannen omdat alles echt helemaal kapot was maar ze heeft daarna het vertrouwen nooit meer terug gekregen.

Die pony had net als Ulvy verder niks geen wondje of wat dan ook alleen heel erg geschrokken! Ze is ook net zo lang blijven rennen en bokken tot de hele kar eraf was met tuig en al

Goed van je dat je er aan dacht om haar weer ervoor te zetten en haar vertrouwen weer te winnen

Zo dat is inderdaad wel even schrikken zeg.
Gelukkig was je in de wei aan het mennen en niet op de weg.
Wel goed van je dat je Ulvy meteen weer ingespannen hebt.
Vind je het nu zelf niet eng om weer te geen mennen als je rem weer gemaakt is?
Ik zou echt met bibbers op de wagen zitten hoor!
Veel beterschap in ieder geval met je pijnlijke plekken.
Ik hoop dat jullie elkaars vertrouwen weer terugkrijgen, en weer lekker onbezorgd kunnen mennen!
En je weet dat je bij mij altijd welkom bent om een keer langs te komen he!

Tuurlijk vind ik het eng. Doodeng zelfs maar ik wil ook graag weer de bok op om iig niet een Ulvy met een trauma te hebben.