FjordenWereld.nl

Ik had dit gisteren al willen posten maar ik was kapot. (Oud wijf word ik haha.)
Ik ben gister met Doortje en Henkie op cursus/clinic geweest in de Silver Ranch in Makkinga. Was echt heel goed voor mij en voor de paardjes want ik heb er veel van geleerd. Ik wil gewoon heel graag handzame, makke en betrouwbare fjordjes hebben. Over honden trainen en het gedarg van honden weet ik veel maar over paard-achtigen heb ik gewoon nog veel te leren.

Het was zo koud in de bak. Jemigdepemig. Iedereen liep om de haverklapt naar de wc omdat het nogal op onze blaas ging werken. Het vervoeren van de Henk en Door ging boven verwachting goed. Ik zag er zo tegenop. Gek he? Dan zie je op tegen bepaalde dingen maar dan loopt het altijd anders dan je dacht.
Maar het viel reuze mee. Ze stonden zo in de vrachtwagen. Terug ging het iets minder (zachtjes uitgedrukt) want er liep een Jack Russeltje rond die Henk en Door liep op te jagen waardoor Henk helemaal wild en onhandelbaar werd. En Henk wordt al echt hengstig dus die reageerde ook heftig op andere paarden die daar rondliepen.

Met alleen een halster en een halstertouw en een onervaren paardenvrouw (ik dus) kon ik hem niet echt houden. Er liep iemand te schreeuwen 'geef hem op zijn flikker' maar ten eerste ben ik niet zo'n 'op-de-flikker-gever' en ten tweede kon ik hem niet eens normaal houden dus was van op zijn flikker geven al helemaal geen sprake. Had mijn handen vol aan het vasthouden van het halstertouw. Een wild hengstenveulen van een paar honderd kilo is niet niks om vast te houden. Het principe van 'nooit loslaten' gaat ook maar op tot je lichaam het niet meer houdt. Of niet dan? Aan alle spierkracht komt een eind. Maar de beste stuurlui staan altijd aan wal en die schreeuwen dan allemaal goedbedoelde adviezen.

Anyway, ze werken daar volgens de methode van Clinton Anderson. Een Australische (!) Natural Horsemanship trainer. Vond het erg leuk om te doen en heb me vast voorgenomen om de oefeningen te blijven doen met mijn twee knuffels.
Wat doen jullie voor grondwerk met je paardjes?

Ik wil als eerste even kwijt dat je je hengstveulen zeker wel op zijn flikker moet geven, en je merrie ook als het nodig is.. Dat is echt heel erg belangrijk, paarden zijn zelf ook niet bepaald subtiel naar elkaar met afstraffen en dat moet jij eigenlijk ook doen.. Nu zijn ze nog een keer te houden, maar een driejarige is al drie keer weg..
Bij paarden moet je zeker oog om oog tand om tand gebruiken!!
Als je niet iemand bent die een paard op zijn flikker kan geven moet je eigenlijk geen veulens opvoeden.. Dat klinkt nu heel hard, maar je hebt er zelf alleen maar plezier van als je wat strenger bent..

Verder deed ik eigenlijk niets met mijn veulens. Als ze geboren zijn krijgen ze een halster om, ze leren meelopen en vaststaan, hoefjes optillen en bijten schoppen mag niet. Ze komen in de trailer en dan heb je het wel gehad geloof ik..
Na de keuring gaan ze zichzelf maar een poos vermaken, het liefst in een groep met jonge en oudere paarden.

Bente is nu 2,5 en daar ben ik nu wat parelli achtige dingen mee aan het doen. Ze loopt mee, staat stil op commando, blijft netjes staan als ik wegloop, dan staat ze los, gaat terug op commando, ze gaat opzij, haar hoofd omlaag, ik kan haar overal aanraken e.d.
Geen moeilijke dingen en dat doe ik ook ongeveer 1 tot 2 keer in de maand. Een van de belangrijkste dingen die ze nu leert is dat het bij mij ook leuk is, dat ze best even zonder de andere paarden kan zijn en dat ze op mij let. Gewoon echt basis dingen..

Heb ook nog nooit wat mijn mijn veulen gedaan,die staat de komende jaren nog in de opfok tot ze 3 is.
Kan ze lekker nog even 'kind' zijn met de andere veulens.

Verder ben ik het wel met esther eens, leer wel afstraffen dan heb je idd straks 2 hele leuke paardjes.
Doe je het niet lopen ze straks zo over je heen en dan heb je geen 'makke' fjorden.

Hilly schreef:maar over paard-achtigen heb ik gewoon nog veel te leren.

Maar de beste stuurlui staan altijd aan wal en die schreeuwen dan allemaal goedbedoelde adviezen.

TSja maar die beste stuurlui hebben waarschijnlijk wel meer ervaring met paardachtigen dan jij, dus luisteren kan in dit geval echt geen kwaad gok ik zo. Blijkbaar schoot je door niet te luisteren naar de goedbedoelde adviezen ook niet veel op.

Op zn flikker geven is idd soms echt nodig, paarden zijn onderling ook niet lief voor elkaar hoor. Een paard is geen barbiepop en die moet je dus consequent opvoeden en altijd in rangorde boven hem blijven staan, zeker met hengstveulens. Dat verdient zich echt alleen maar terug.

Owww Taco heeft ook heel wat op zijn flikker gehad toen ik hem net had.
Jij bent de BAAS niet hij... en als hij met jou aan de loop gaat moet je hem gewoon goed op zijn nummer zetten.

Mijn hengstje was zo dominant dat hij een keer tegen me op wilde steigeren.
Heb het afgedwongen dat hij voor me op zijn knieen ging. Dat doen ze in het wild ook, en dat gaat ook echt niet zachtjes!

Overigens ben ik van mening dat een dier gewoon tot zijn 3de jaar lekker in een koppel moet lopen, dat is de beste opvoeding

Ik ben wel van mening dat het er toe doet hoe iemand jou tips geeft. Als iemand tegen mij staat te schreeuwen ga ik daar ook niet naar luisteren, hoe onervaren ik ook zou zijn.
Maar ga je Henk onderhand niet laten castreren? Straks heb je 3 fjordjes...
Verder vind ik jonge paarden vaak lastiger in de hand dan 3 jarigen (ja ook als die nog niets gewend zijn), ze zijn nog zo speels en kunnen je daar mee verwonden. Lekker laten dollen met elkaar en als ze ouder en wijzer zijn is het vroeg genoeg met ze aan het werk te gaan. Ik denk dat het niet gek is als je duidelijk je grenzen aangeeft, consequentie geeft paarden zoveel veiligheid. En daar hoort wel eens een tik of wat ook bij.

Ik laat Henk een dezer dagen castreren.
Zal morgen een afspraak met de veearts maken.

Inderdaad Mir: het was iemand die vanaf de zijlijn stond te schreeuwen en die de hele middag de clinic had bekeken, had zitten giechelen, lachen en die alles wat mis ging erg grappig vond.
En dan valt dat aan het einde van zo'n zware dag niet goed.

het kan geen kwaad om te kijken bij zo'n clinic het zal vast erg leerzaam zijn voor je.
Maar persoonlijk zal ik de twee jonkies lekker in de wei laten 'spelen'. Wat je wel af en toe kan doen is ze te leren gedragen zodra jij ze uit het weiland haalt en bezig bent met poetsen en aanleren van voetjes geven.
Dit kleine beetje werk is voor hun een goede inprentingsfase waar jij als 'leider' een positie hebt. Dat kan je een hoop 'geflikker' schelen in de toekomst.

maar heb je nog veel opgedaan op de dag zelf?

Betreft hengst, sja, hier zwaai ik vaak ook voortijdig al eens ruim met mn armen en laat ik ze niet voorbij me lopen. Ze moeten mij volgen, ik niet hen....stap 1
En als ze niet luisteren krijgen ze hier ook een beste tik over hun neus, zodat ze stilstaan of achteruit lopen. Beetje respect en onderdanigheid blijft gewenst. Daarnaast beter 1 goede ruk aan het touw, dan er met vol gewicht in gaan hangen., al geldt dat voor elk paard, jong en oud.

Ik kan me wel voorstellen, dat als hij echt weg wilt, jij je best moet doen om hem te houden en dan niet de kans krijgt om hem eens goed op zijn 'flikker' te geven. Ik herken het wel, je bent dan blij dat je hem vast kunt houden.
Ik vind wel, dat je erg consequent moet zijn en ze wel effe moet laten weten dat jij degene bent, die de kapitein op het schip is!

Wat Suzanne schrijft heb ik ook wel eens.. Stond met een jong paard aan de hand een hek dicht te knopen, hek valt uit zichzelf open. Het paardje hapte me in mijn schouder, maar kon op dat moment gewoon niets doen, er liepen nog meer paarden die er anders uitkonden en daar kwam bij dat ik het paard niet had gehouden aan één hand als ik hem een oplawaai had gegeven..
Maar ik wil je alleen waarschuwen dat een jong dier toch echt zijn plaats zal moeten leren en niet altijd goedschiks..

Wat leuk dat je met de veulens naar een clinic bent geweest,ze steken er altijd wat van op.
Ik heb met mijn veulen ook altijd veel gedaan,ze is hierdoor nu erg mak en nergens snel van onder de indruk.Maar ik heb haar regelmatig een flinke schop gegeven,dit is erg belangrijk,want ze lopen zo over je heen.
Maar je moet altijd zelf doen waar je hart bij ligt.

Oh, maar ik ben ook zeker niet bang om een beest (of het nu een paard of een hond is) te laten weten dat ik de baas ben.
Maar soms kom je in een situatie dat je moet kiezen tussen 'kwaden'. En dan heb je niet altijd de mogelijkheid om goed te reageren.

Goed kiezen is soms inderdaad lastig.. Ik geef dan liever een paard wat het verdiend geen schop dan een paard die het niet verdient wel een schop..
Maar met die twee kleine rakkers van je denk ik dat je het snel genoeg onder de knie krijgt..
Heb je al een afspraak met de DA over het castreren?? Laat je het thuis doen?