FjordenWereld.nl

Afgelopen donderdag voor de derde keer sinds veel te lange tijd weer les gehad.

We hebben altijd s avonds les, want anders kan de instructrice niet. Dus wij gaan rond een uurtje of 7 tastend door het donker, naar het land paarden ophalen, die vervolgens met een vol gevreten pens ons halfgaar aan staan te kijken of we niet helemaal goed zijn dat we ze nog komen halen.
Vervolgens staan ze tijdens het poetsen en opzadelen nog net niet snurkend op hun halster touwtje te leunen, waarbij stalgenootjes zich al af gaan vragen: Valt hier nog wel op te rijden?
Standaard antwoord blijft: Oooja...vlak Sas niet uit. (vertel er voor het gemak maar niet bij: Het is en blijft een Bjorkmann, want dan moet je dát weer uitleggen)

Vorige week echt heerlijk gelest en gewerkt aan de wendbaarheid & souplesse en rechtstellen. Deze week stond op het programma, bewust worden van je handen, tact en reactie op het been...streng lesje in 'jezelf ontdekken'.

Op gegeven moment moesten we afwenden op de AC-lijn, maar eenmaal afgewend heeft Sas de snelweg 'in de rug'. Spanning en ze zou weg stuiven...oplossen met een andere oefening, zodra je spanning voelt aankomen. Moest zelf consequenter worden, ook die oefening moest écht correct.
Verder bij elke spanning langs de snelweg? Galoppeer maar aan. Mmh..

Na toch 20 minuten best aan het werk geweest te zijn en zowel Sas als ik toch wel ontspannen, was het even rustig stappen. Sas lekker koppie naar beneden, ik met mn instructrice in gesprek, samen met Janna en Raya naast ons.

Zo uit t niets vliegen we ineens de lucht in en voel een beste bok en ik besef dat ik maar op 1 beugel steun heb...oh-oh...daar lag ik dus.

Vervolgens sta ik lachend op, hoe heb ik dít nu weer. Gevolgd door een licht paniekende instructrice...Sas liep 'los' en het bak hek was nog open.
Even ik van mn apro: Eh...is dat een probleem?
Janna red de situatie heel droog: 'Sas...kóm'
Daarna een zeer verwarde instructrice (eigenlijk dubbel, want ja, Sas kwam): 'Sas...je bent een fjord...of heb je je paspoort niet goed bekeken?'

Ik dacht alleen: mmh..nee dit is echt een bloedlijn-gevalletje en dit was geloof ik de Vera-actie (gezien verhalen)

Daarna nog enorm gespannen te paard gezeten, maar uiteindelijk mezelf wel weten te vinden in de ontspanning en zelfs bevestiging gekregen met een hele diepe zucht van Sas in die áltijd zo spannende hoek, waar Sas dus steeds mijn bevestiging in het eng zijn vroeg....bleek.

Maar er is dus weer een instructrice ontwaakt van de droom: Fjorden zijn altijd koel.

Had ik nou niet van Sas verwacht dat ze zo ging reageren!
Maar goed dat je haar zo hebt opgevoed dat ze gehoorzaam is naar bepaalde woorden;)
Heb je binnenkort weer les?

Ja echt een bloedlijn gevalletje! Van de week schrok Floris(=Bjorkmann) ook steeds van.......??. Een hoop gesnurk en opzij springen. Ik denk dan altijd lang leve de rozen stang!
Heb je je niet bezeerd?

Nou het is toch super handig dat als ik tegen Sas zeg dat ze moet komen ze dat ook werkelijk doet?!!

Maar verder was het wel een lesje waar ik weer wat van geleerd heb, erg op mijn eigen handen letten en raya stil zetten als ze eronderuit probeert te komen.. en daarnaast ook consequent zijn met reactie, sommige stukjes gingen echt lekker.

En sas ja, zelfs raya schrok er even van. (zal even uitleggen dat raya meestal, als Sas ergens van schrikt staat te kijken alsof Sas helemaal gaar geworden is).

De les van vorige week, wendbaarheid en souplesse werpen hun vruchten dus wel af

wat een maf dier,en idd,weer een instructrice,een illusie armer.

wat een draak zeg, maar wel lachuh dat ze zo lief kwam toen Janna haar riep

Ik hoop dat jij er niet teveel pijn aan over hebt gehouden?

HIhi ik moet stiekum wel lachen hoor, het is en blijft een apart dier.....

Vraag ik me toch af als Raya in het land had gestaan ipv in de bak, Sas ook zo braaf gekomen was?
Hopelijk heb je jezelf niet teveel bezeerd? Ik moet zeggen dat ik me bij les soms een flinke beginner voel maar altijd rijker afstap. Fijn dat jullie een goede instructrice hebben nu!

Qua pijn bij het vallen is zo'n tapijtsnipperbak wel weer ideaal, want je valt zacht. Nu alleen wel enorm stijf in mn nek en schouders. Ben alleen bang dat dat ook nasleep is en blijft van mn hersenschudding, beetje wiplash-achtig waardoor spanning 10x versterkt wordt.

@Mir: Denk dat ze dan naar het hek gehold was, om vervolgens te besluiten dat dat allemaal veel te eng is daar in het donker, waarna ze snoeihard naar achter in de bak rent en verschrikt staat te kijken. De eerste keer dat ze écht compleet wegrent, zonder dat er paarden binnen een zichtbare straal staan, moet ik nog meemaken. (maar..keer is de eerste inderdaad)

En verder inderdaad, het was weer een enorme les met een hoop aanknooppunten die je verder brengen. (instructrice stond ook verbaasd hoe snel het ging, die verwachtte 3 lessen te doen over iets wat in een half uur ging)

Oh, ik mis het zo he, de lessen, vond het zo heerlijk..
Kan ik niet eens met jullie meedoen??

En Sas, tja, blijft een gevalletje apart..

Het blijft een apart gevalletje. Je instructriese zal wel heel verbaasd hebben staan kijken, omdat ze uit het niets zo gek deed. Gelukkig heb jij je niet al te veel geblesseerd.

@Esther: Als het jou qua vervoer, dag en tijd uit zou komen en Mariet het goed vindt, dan zie ik geen bezwaar .

Is toch op Donderdag.. Heb menles..

De laatste 2x was donderdags ja, daarvoor vrijdags...het is maar wanneer ze kan (en wij).

oeh, op vrijdags wil ik wel meedoen!!