Een dag met twee gezichten
Geplaatst: za 22 dec 2007, 18:20
Vandaag was het Wodan verhuisdag.
Vanmorgen om kwart voor acht was ik al op stal om de paarden te voeren. Daarna ben ik mijn kast leeg gaan halen, alles in de auto gegooid. Als laatste Wodan zijn naambordje van zijn stal gehaald.
Rond half 11 gingen alle paarden naar buiten. Voor de laatste keer Wodan met zijn vriendjes op het land. Zelf ging ik zijn box leeghalen. Vervolgens heb ik mijn camera gepakt om nog wat foto's van zijn vriendjes,de honden en de boerderij te maken.
Half 12 heb ik Wodan van het land gehaald. Beenbeschermers om en lekker eten bij het kuilgras tot Sandrien kwam om ons te brengen naar Stompetoren.
De laatste 25 minuten duurde lang. Veel gehuild, rond gekeken naar alles wat ik hier achterlaat en de mooie herinneringen die blijven.
Kwart over twaalf waren Sandrien en Yvet bij mij op stal. Wodan gepakt, of gezocht, hij was nl weg gelopen bij het kuil toen hij de auto en trailer aan hoorde komen
De rit is goed gegaan en in Stompetoren werd ik begroet door Anneke
Die heeft mij even wegwijs gemaakt met alles rondom de stal. Daarna Wodan bij Tasja en Zanouk gezet. Tasja moet niets van Wodan hebben en Zanouk vind Wodan wel erg leuk
Om half 4 werd ik gebeld door mijn zusje dat mijn opa vanmiddag om 12.40 is overleden. Hij was al 95 jaar dus een hele mooie leeftijd, maar toch, het was wel plotseling.
Mijn oma(90) was die ochtend nog bij hem geweest(me oma zit in een aanleunwoning en mijn opa in het verzorgingstehuis aan de overkant)
Om twaalf uur ging ze weg, want ze moest eten aan de andere kant. Me tante ging om iets over half 1 naar me opa toe en toen ze bij hem was blies hij net zijn laatste adem uit.
Ik vind dit zo apart, want om ff over half 1 reden we met Wodan vlak langs het verzorgings tehuis.
Ik neem afscheid van de stal waar ik 6 jaar met Wodan heb gestaan en door het overlijden van de eigenaar ga je weg en op het moment dat het afscheid definitief wordt overlijdt je Opa. Toeval of niet, ik blijf het raar vinden. Echt een gezellige kerst zal dit voor mij niet worden.
Vanmorgen om kwart voor acht was ik al op stal om de paarden te voeren. Daarna ben ik mijn kast leeg gaan halen, alles in de auto gegooid. Als laatste Wodan zijn naambordje van zijn stal gehaald.
Rond half 11 gingen alle paarden naar buiten. Voor de laatste keer Wodan met zijn vriendjes op het land. Zelf ging ik zijn box leeghalen. Vervolgens heb ik mijn camera gepakt om nog wat foto's van zijn vriendjes,de honden en de boerderij te maken.
Half 12 heb ik Wodan van het land gehaald. Beenbeschermers om en lekker eten bij het kuilgras tot Sandrien kwam om ons te brengen naar Stompetoren.
De laatste 25 minuten duurde lang. Veel gehuild, rond gekeken naar alles wat ik hier achterlaat en de mooie herinneringen die blijven.
Kwart over twaalf waren Sandrien en Yvet bij mij op stal. Wodan gepakt, of gezocht, hij was nl weg gelopen bij het kuil toen hij de auto en trailer aan hoorde komen

De rit is goed gegaan en in Stompetoren werd ik begroet door Anneke

Die heeft mij even wegwijs gemaakt met alles rondom de stal. Daarna Wodan bij Tasja en Zanouk gezet. Tasja moet niets van Wodan hebben en Zanouk vind Wodan wel erg leuk

Om half 4 werd ik gebeld door mijn zusje dat mijn opa vanmiddag om 12.40 is overleden. Hij was al 95 jaar dus een hele mooie leeftijd, maar toch, het was wel plotseling.
Mijn oma(90) was die ochtend nog bij hem geweest(me oma zit in een aanleunwoning en mijn opa in het verzorgingstehuis aan de overkant)
Om twaalf uur ging ze weg, want ze moest eten aan de andere kant. Me tante ging om iets over half 1 naar me opa toe en toen ze bij hem was blies hij net zijn laatste adem uit.
Ik vind dit zo apart, want om ff over half 1 reden we met Wodan vlak langs het verzorgings tehuis.
Ik neem afscheid van de stal waar ik 6 jaar met Wodan heb gestaan en door het overlijden van de eigenaar ga je weg en op het moment dat het afscheid definitief wordt overlijdt je Opa. Toeval of niet, ik blijf het raar vinden. Echt een gezellige kerst zal dit voor mij niet worden.