Op de Wildkamp gereden
Op de Wildkamp gereden
Ze zadelproef komt er aan, en ik wilde eens zien wat Vjesta op vreemd terrein zou doen... Daar komt bij dat we zal meer dan een jaar niet meer gesprongen hadden, en dat dat toch wel handig is...
Dus Marianne gebeld met de vraag of ik de bak mocht gebruiken. Geen enkel probleem. Dus Vjesta opgeladen en gaan met die banaan.
Daar uitgeladen, stond ze eventjes om zich heen te kijken. Opgezadeld en aan de hand een rondje door de bak gelopen. De spiegels waren machtig interesant (snuffelen, maar hee, dat rare paard aan de andere kant reageerd precies hetzelfde)... Geweldig om te zien...
Opgestegen, en eigenlijk niets aan de hand. ze was wel heel erg gespannen, wat er ook in resulteerde dat nagevelijkheid ver te zoeken was, maar ze liep wel. Reageerde goed op mijn benen, en liep lekker. Iedere keer als we de lange zeide opdraaiden hinnikte zij naar haar spiegelbeeld. Geweldig...
En toen n sprongetje neer gezet. Al zeker 1,5 jaar niet meer gesprongen. We rijden in een rustig drafje op de hindernis af, Vjesta zíet de hindernis, oren naar voren, hoofd omhoog, kont eronder, tandje erbij en we VLIEGEN eroverheen... En iedere keer, iedere keer zodra we op de hindernis af reden koppie erop en gaan. Dat komt dus helemaal goed...
Dus Marianne gebeld met de vraag of ik de bak mocht gebruiken. Geen enkel probleem. Dus Vjesta opgeladen en gaan met die banaan.
Daar uitgeladen, stond ze eventjes om zich heen te kijken. Opgezadeld en aan de hand een rondje door de bak gelopen. De spiegels waren machtig interesant (snuffelen, maar hee, dat rare paard aan de andere kant reageerd precies hetzelfde)... Geweldig om te zien...
Opgestegen, en eigenlijk niets aan de hand. ze was wel heel erg gespannen, wat er ook in resulteerde dat nagevelijkheid ver te zoeken was, maar ze liep wel. Reageerde goed op mijn benen, en liep lekker. Iedere keer als we de lange zeide opdraaiden hinnikte zij naar haar spiegelbeeld. Geweldig...
En toen n sprongetje neer gezet. Al zeker 1,5 jaar niet meer gesprongen. We rijden in een rustig drafje op de hindernis af, Vjesta zíet de hindernis, oren naar voren, hoofd omhoog, kont eronder, tandje erbij en we VLIEGEN eroverheen... En iedere keer, iedere keer zodra we op de hindernis af reden koppie erop en gaan. Dat komt dus helemaal goed...
- Fannyfjord
- Berichten: 40
- Lid geworden op: wo 12 sep 2007, 11:23
- Locatie: Oud-Beijerland
- Contacteer: