
Zit ik na een vreselijk rommelige dag nietsvermoedend in mijn auto in de file, krijg ik ineens een enorme klap van de auto achter mij en schiet door tegen de auto voor mij.
Mijn auto lijkt iets schade te hebben, maar vervelender is dat ik nu enorm stijf ben. Van mijn nek tot midden op mijn rug.

Nadat we gegevens hadden uitgewisseld, ging ik maar eerst naar Cosimo die vandaag precies 18 maanden is. Ik wilde hem over het draadje heen een wortel geven, maar op het moment dat ik mijn hand uitsteek, steekt hij zijn neus in het draad (waarschijnlijk omdat de boer het stroom er altijd af haalt als hij iets met ze doet) en krijgt hij een enorme klap. En hoewel hij heel vergevingsgezind is, heeft het daarna wel een kwartier geduurd voordat ik hem weer mocht aanraken. Echt sneu, dacht 'ie dat 'ie een klap van mij had gekregen

Na al die toestanden eerst even een kopje thee bij Petra op de bank en toen was het al vrij donker, dus Muis even als therapiepaard gebruikt. Lekker zonder zadel gestapt, mijn rug voelde daarna wel wat beter, maar mijn nek wordt steeds erger...zucht...dit kan ik er echt even niet bijhebben...
De tranen zitten nu even heel hoog...