Pijnlijk paard 2
Geplaatst: vr 12 okt 2007, 17:50
Ook ik had een aanvaring met een zekere fjord vandaag, en dat was vrij pijnlijk 
Anne heeft dus twee weilanden, eentje bij huis, en eentje op 5 minuten loopafstand. Op dit moment staan ze op beide stukken, omdat er weinig gras staat. Karlien, Damaris en Woudina stonden op het andere land, Yli en Annelisa bij huis.
Ik had besloten om Woudina en Annelisa te verhuizen. Woudina naar huis, zodat ik makkelijker met haar bezig kan. En Annelisa naar de andere wei, vanwege het afspenen van Damaris.
De wandeling met Annelisa ging super trouwens. Eerste stuk had ik de zweep veel nodig, omdat Yli als een idioot, schreeuwend en wel, door de bak vloog..werd Liesje een beetje onzeker van. Maar daarna ging het super! Oortjes erop, ze vond het prachtig.
Maargoed, toen we bij het land aangekomen waren, begon het feest pas. Anne heeft bij die wei namelijk geen poortgrepen, dus paard erin of eruit is altijd lastig. Nu heeft ie alles met knoopjes enzo vast gemaakt, die ik er vervolgens nooit uit krijg. Helemaal niet met een ongeduldig paard aan je arm..en dan heb je ook nog 3 ongeduldige figuren in de wei, die je er liever in wilt houden. Handig..
Ik had bedacht om dan maar het draad plat te leggen, zodat Annelisa erover kon stappen. Dat werkt altijd wel, al is het makkelijker als je met 2 mensen bent.. De voorhoeven erover gingen prima, maarja toen vertikte ze het om d'r achterbenen fatsoenlijk op te tillen
Dus nam ze het draadje mee, raakte daardoor in paniek, vloog als een gek het land in, rest ook in paniek, vlogen erachter aan. En midden in de chaos, kreeg ik een hoef tegen mijn arm.
Eerst voelde ik het nog niet eens, ik vond het veel erger dat Annelisa daar met halster en touw door het land aan het crossen was. Want stel ze trapt op het touw...moest er niet aan denken, ik hield mijn hart vast. Die idioot van een Karlien, wilde natuurlijk niet stoppen met debiel doen, dus dat race-verhaal ging nog eventjes door. Totdat Annelisa in de gaten had dat zo'n touw achter je aan en tussen je benen door niet echt fijn is. Dus bleef ze staan, en ging ze mij aan staan kijken: kom je me even helpen? Terwijl die andere 3 fijn verder gingen. Zó lief! Zelfs nog een knuffeltje toen ik d'r halster af had gedaan...
En nu is mijn arm dik en erg pijnlijk. Ik had wel een engeltje op mijn schouder trouwens, want een paar centimeter ernaast, vol op mijn pols en ik had nu met een arm in het gips gezeten.
Jullie kunnen nu wel raden wat ik morgen als eerste ga doen...poortgrepen plaatsen idd.
Anne heeft dus twee weilanden, eentje bij huis, en eentje op 5 minuten loopafstand. Op dit moment staan ze op beide stukken, omdat er weinig gras staat. Karlien, Damaris en Woudina stonden op het andere land, Yli en Annelisa bij huis.
Ik had besloten om Woudina en Annelisa te verhuizen. Woudina naar huis, zodat ik makkelijker met haar bezig kan. En Annelisa naar de andere wei, vanwege het afspenen van Damaris.
De wandeling met Annelisa ging super trouwens. Eerste stuk had ik de zweep veel nodig, omdat Yli als een idioot, schreeuwend en wel, door de bak vloog..werd Liesje een beetje onzeker van. Maar daarna ging het super! Oortjes erop, ze vond het prachtig.
Maargoed, toen we bij het land aangekomen waren, begon het feest pas. Anne heeft bij die wei namelijk geen poortgrepen, dus paard erin of eruit is altijd lastig. Nu heeft ie alles met knoopjes enzo vast gemaakt, die ik er vervolgens nooit uit krijg. Helemaal niet met een ongeduldig paard aan je arm..en dan heb je ook nog 3 ongeduldige figuren in de wei, die je er liever in wilt houden. Handig..
Ik had bedacht om dan maar het draad plat te leggen, zodat Annelisa erover kon stappen. Dat werkt altijd wel, al is het makkelijker als je met 2 mensen bent.. De voorhoeven erover gingen prima, maarja toen vertikte ze het om d'r achterbenen fatsoenlijk op te tillen
Dus nam ze het draadje mee, raakte daardoor in paniek, vloog als een gek het land in, rest ook in paniek, vlogen erachter aan. En midden in de chaos, kreeg ik een hoef tegen mijn arm.Eerst voelde ik het nog niet eens, ik vond het veel erger dat Annelisa daar met halster en touw door het land aan het crossen was. Want stel ze trapt op het touw...moest er niet aan denken, ik hield mijn hart vast. Die idioot van een Karlien, wilde natuurlijk niet stoppen met debiel doen, dus dat race-verhaal ging nog eventjes door. Totdat Annelisa in de gaten had dat zo'n touw achter je aan en tussen je benen door niet echt fijn is. Dus bleef ze staan, en ging ze mij aan staan kijken: kom je me even helpen? Terwijl die andere 3 fijn verder gingen. Zó lief! Zelfs nog een knuffeltje toen ik d'r halster af had gedaan...
En nu is mijn arm dik en erg pijnlijk. Ik had wel een engeltje op mijn schouder trouwens, want een paar centimeter ernaast, vol op mijn pols en ik had nu met een arm in het gips gezeten.
Jullie kunnen nu wel raden wat ik morgen als eerste ga doen...poortgrepen plaatsen idd.
...ervaring, helaas
Hoop dat er nog een paar van die grepen liggen.....
En Annelisa blijkbaar niet, weer wat geleerd. Stroom stond er niet op gelukkig!