
Nou het zeer vermoeiende ritje heb ik de paardjes verzorgt en met dat ik de wei uit wil rijden met mijn auto komt er een auto aan met een Belgisch kenteken, nou gebeurt het vaker dat men bij onze wei hun auto keert, dus ik keek er verder niet naar.
Toen ik achteruit de wei uit reed zag ik dat er 2 donkere mannen uitgestapt waren en tegen die auto aan gingen staan leunen. Dus ik stapte uit mijn auto en deed het hek dicht, waarop ze mij aanspraken. Ze spraken gebrekking engels en hadden het maar over "The Animals" en wezen naar mijn paarden. Dus ik vroeg wat ze nou precies wilden.
Ze wilden mijn paarden kopen voor Afrika, voor het leger daar. Tja mijn paarden zijn niet te koop, dus helaas pindakaas. Maar ze bleven doorgaan en of ik niet iemand wist, heb ze het adres van Margret maar gegeven dat die nog wel fjorden te koop had. Heb ze ook gezegt dat fjorden niet geschikt zijn voor hun doeleinden, want ik begon een beetje bang te worden dat ik dalijk ineens een lege wei aantref

Ik heb hier een heel naar gevoel van, zou ze het liefst vandaag nog ergens anders zetten, zeker toen ik later een vriendin van mij aan de foon had en die me vertelde dat er vlakbij mijn wei een paar jaar geleden een paar Merens paarden en een Haflinger zijn gestolen
