FjordenWereld.nl

Na de persoonlijke overwinning van Zelhem, rijden met Ilonk, ging het toch weer fout. Ilonk liep na Zelhem prima en was heel fit, absoluut niet moe. Na tien dagen er weer op, rondje van 10 km gemaakt en Ilonk liep als een zonnetje, erg voorwaarts samen met Bliksem en Djilan. De dag erna ging ik voor een rondje van 20 km, Ilonk was erg druk, echt mijn pony. Na het laatste hek begint ze ineens te trekken naar de berm en loopt ze kreupel op RV. Ik ben erg verbaast want ik heb de hele weg niets gemerkt. Nog geen 500 meter later loopt ze weer pirma en er is geen spoor meer te zien van wat voor onregelmatigheid dan ook. Djilan, die op stal is, kijkt nog en ook zij ziet niets.
Toch maar even een paar dagen rust, daarna een rit gemaakt van 30 km rustig draven. Niets aan de hand en het idee rijst dat ze gewoon wat ongelukkig geland is en dat het daardoor ook zo weer over was. Ach ja heb ik ook wel eens. Ik rijd nog een snelle 20 km met haar door mulzand en heuveltjes en ook hierna is ze gewoon goed. Tijd om ons te gaan voorbereiden op de 104 km van de Radde Trail, een magische grens.

Half juni heb ik met Jaël een tweedaagse training gepland, dag één 75 km trainen en dan dag twee in Groesbeek een 50 km doen. Dag één loopt Ilonk heerlijk, we rijden vanaf de Posbank naar de Hoge Veluwe en rijden daar de dagtochten (Die erg slecht aangegeven zijn overigens en waar je goed kunt verdwalen.). We ruilen nog een stukje van paard zodat Jaël Midanja kan zien lopen en ze ook even, om mijn troubled mind to rust te laten komen, kan voelen hoe Ilonk loopt. Nou prima luidt haar oordeel. Exact wat ik ook vind.
Na een uur of zeven rijden en een paar pauzes komen we thuis. Ik ben in een behoorlijke jubel stemming want Ilonk heeft de hele weg goed gelopen en ook na het laatste hek liep ze prima. Ze stapte zelfs nogal hard naar huis wat voor haar toch wel bijzonder is. Paarden gedrenkt, afgespoeld (Voor zover dat nodig was na de laatste 15 km hoosbui.) en daarna loop ik met Ilonk naar de binnenlongeerbak om haar even te laten rollen. Ze komt eruit en loopt onregelmatig, RV niet erg, maar het is er wel...
Mijn hoofd knalt uit elkaar, wat een desillusie, hoe kan dit nu weer??? Ik loop een rondje met haar om de boerderij zodat ze even wat kan grazen, heeft ze wel verdient, en zodat ik even kan denken. Niet met tig mensen om me heen die zeggen ‘ Oh wat naar!’ en’ Is ze nu alweer kreupel?’ ‘Doe je niet te veel, wordt ze niet te oud?’
Na een 15 minuten ben ik weer op het erf en vraag Jaël nog één keer te draven zodat ik nog eens goed kan kijken. En ja hoor ze draaft helemaal rad, niets meer aan te zien...

Dubberdedub wat nu? Voor de tweede trainingsdag op de Veluwe gebleven en op een geleende NRPS (goed getraint) gereden. Ilonk thuis gelaten alhoewel die goed liep en maar een fractie opgelopen benen had. Inmiddels had ik me al wel opgegeven voor de 104 km van de Radde Trail en lag de inschrijving voor de 120km op de Heidedistanz al klaar voor versturen. Uiteindelijk besloten om nog een training van 25-30 km te maken als ze goed blijft op naar de Radde Trail, gaat het daar fout dan is er in elk geval direct een dierenarts bij om te kijken wat ze nou heeft. Want dit is wel heel vaag.
Tijdens die training werd ze dus weer kreupel en nu heftig, heb de laatste 1 ½ km gelopen. Thuis had ze echt last van haar benen. Vreemde was dat ze in stap op RV viel en in draf op LV. Rare pony! Dit keer was ze ook zo weer beter, nog voor de ochtend om was...

Op naar Bodegraven, ik wil weten wat het is maar heb inmiddels wel besloten dat ik niet teveel kosten meer aan haar wil maken. In Bodegraven liep Ilonk super, op de volte, op het harde, op de buigproeven, alleen een knie niet helemaal super maar daar zit wat artrose dus dat is niet vreemd. Overigens vond de DA haar een stuk beter lopen op die buigproef dan vorig jaar, en dat was ook zo.
Besloten toch het bandje RV maar weer te scannen, en ja hoor daar zat dus weer een klein actief deel in. Een 25% van wat het de vorige keer was maar duidelijk aanwezig. Heldere conclussie dus. Volgens de scannende DA kon het er al wel een maand of twee zitten wat dus zou betekenen dat ze Zelhem er mee gelopen kan hebben, om over de trainingskilometers maar te zwijgen...

Op Vaskur de Radde Trail gereden en de magische 100 km grens over gereden. Weliswaar niet op mijn eigen paard maar toch wel erg mooi. (Inmiddels dit jaar met Vaskur KWB 35 km, Saxonia 160 km, Onstwedde 85 km en Radde Trail 104 km is toch 384 km gereden! Tonkie en Vaskur bedankt!)

Rustig weer met Ilonk opgebouwd, de DA had niet zulke goede adviezen aangaande het weer opbouwen. Maar het kwam er op neer dat ik op rechte stevige paden mochten stappen, draven en galopperen. Ben dus weer met schema’s gaan werken, blokjes van 5 minuten draven met stappen. Na dat ik weer een uur had gedraaft Ilonk op nieuwe ijzers laten zetten. Daar een kleine overwinning want haar hoeven waren super goed gegroeit en ze reageerde niet met het onderslaan van de ijzers. Fijn!
Twee dagen later ga ik rijden met Djilan, 5 keer een kwartier gedraaft, het ging heerlijk. We stappen een km voor huis af en bij het overdraven van het kruispunt loopt Ilonk wéér heel licht onregelmatig, dit keer valt ze op RV...

Elke keer weer de telleurstelling dat het niet goed gaat terwijl je op geen andere manier met je paard had kunnen omgaan maakt je langzaam stuk, erg verdrietig en ook heel erg moe. Ik kan er gewoon niet meer tegen en heb daarom besloten om niet meer te rijden. Inmiddels al ruim twee maand niet meer op mijn pony gereden. En het rare is dat ze de ene dag prima loopt en een dag erna weer niet goed is. Soms kreupel, wat meestal nog geen 5 minuten duurt, soms alleen zo’n kleine onregelmatigheid dat het gros van mijn stalgenoten het niet zou zien. Soms drie passen rad en dan weer drie passen niet. Gek word ik er van...

30 september vlieg ik samen met Anne Jan, mijn vriendje, naar Australia and New Zealand, Donw Under. We blijven een ruim half jaar weg en Ilonk mag in de tussen tijd met Jaël in de wei staan, net als toen ik in India was.

Ze krijgt een half jaar rust en daarna gaat Jaël weer met haar stappen, mocht dat goed gaan begin ik daarna weer met draven en kijken we wel hoever ze komt. Ilonk is een pony met hele zware eczeem en daarom helemaal niet geschikt als weidedecoratie. Het is dus te hopen dat Ilonk in elk geval nog ingezet kan worden als opvoeder van mijn opvolger, want tja die gaat er komen. Mocht ze dat ook niet meer kunnen dan eindigd daar mijn geweldige vriendschap met Ilonka. Juist omdat ik om haar geef en van haar houd.

Dus wederom geen Ilonka in de endurance, waarschijnlijk nooit meer Ilonka in de endurance. Ik ben heel trots op wat Ilonk gedaan heeft, ze is echt boven haar kunnen uitgestegen gewoon omdat ze het leuk vond voor me te werken. Maar nu zit het er even niet meer in. Afwachten dus en hopen dat ze niet te veel jeuk krijgt in dat half jaar niets doen, want in stilstaan is ze niet erg goed. En van die stress gaat ze schuren.

Ondertussen is wel de zoektocht naar een vervanger/opvolger begonnen. Het moet een jonge Fjorden merrie zijn met potentie. Een EK hoeven we niet te rijden dus mag ik me focussen op een type paard dat mijn hart heeft veroverd. 5*70 ligt echter wel in de planning (die lag ook voor Ilonk in de planning) en wellicht komt er nog eens een langere en gaan we ook daarvoor als de tijd daar is.
Stiekum heb ik al een merrie op het oog maar daar wijd ik nog even niet over uit omdat haar baas haar net weer uit de verkoop heeft gehaald. Als ik terug ben van Down Under moest ik hem maar even bellen en ja dat ga ik doen!

Jeetje wat jammer zeg

Denk wel dat je voor jullie allebei het juiste besluit hebt genomen. Als je nu door blijft rijden met Ilonka heb je waarschijnlijk constant de dreiging van de kreupelheid in je achterhoofd en kan je er niet eens meer van genieten.

Heel veel plezier Down Under! En ik hoop dat je over een tijdje een leuke nieuwe endurance topper kan vinden

jee joh. wat vervelend. 19 jaar vind ik echt nog niet te oud als ik mijn dit jaar overleden merrie van 35 in gedachten neem. alleen ilonka heeft het nadeel van de eerder opgelopen blessure.
leuk dat je wel weer voor een fjord kiest gezien je endurance ambities. je ziet toch wel veel dat echte fjordenaanhangers ivm de endurance toch voor een hoger in het bloed staand paardje kiezen.

19 is ook nog helemaal niet oud, maar ik heb wel het gevoel dat Ilonk 'op' is. Ze heeft geen geweldige start gehad in haar leven, (Nogal slecht verzorgd met afwisselend moddervet en echt vel over been.) en heeft daarna hard moeten werken.
Als Ilonk niet die zware eczeem had zou ik uiteraard wel ergens een kudde zoeken waar ze lekker oud kon worden, maar dat zit er niet in bij haar...

Jesus An das balen zeg, maarja sl je kijkt wat jouw meissie heeft gepresteerd tot nu toe kan ik alleen maar een diepe buiging voor maken. Een topprestatie van formaat ondanks haar blessures tussendoor.

Ik hoop dat je een leuke geschikte opvolgster kunt vinden voor je gele turbo.. en supergaaf dat je toch met een fjord blijft starten.

Wat onwijs jammer zeg!
Wel leuk om te horen dat je weer met een fjord de endurance in wilt. Veel succes met het vinden van een nieuwe crack, en veel plezier in Australie!

Wat balen zeg! Ik kan me voorstellen dat iedere keer dat goed/niet goed ook heel vervelend is voor jezelf.

Wat bedoel je precies met een actief deel (in '...bandje RV maar weer te scannen, en ja hoor daar zat dus weer een klein actief deel in..')?

Jeetje toch wel min of meer geschokt lees ik je hele verhaal!
Maar zeker wel heel eerlijk tegenover Ilonka hoe je erover denkt. Echt super. Ze heeft keihard gewerkt altijd en dan verdient ze het respect zeker.
Ik hoop dat ze nog lekker oud kan worden met der opvolger als jij terug bent van je reis.

Ik wens je in ieder geval heel veel succes in het verre Aus en NZ!
En sterkte met de beslissingen die je eventueel moet nemen als je terug bent.

Dat er weer een deel van het bandje stuk was dat nu 'actief' aan het herstellen was. Je zag dus een donkere vlek met daarin al weer grijzer weefsel.

Bedankt voor jullie reacties! Ik ben weinig op internet dus reageer niet vaak hier, maar dit wilde ik jullie niet onthouden. Niet dat het leuk is, maar helaas het hoort ook bij het leven.

Enne ik ga vanavond nog even naar de man waar mijn droomfjord van is. Melden dat ik haar ECHT wil, en dat als hij haar toch wil verkopen voor ik terug ben hij contact op neemt met mijn ouders. Dit paardje wil ik niet aan mijn neus voorbij laten gaan.
Vooruit nog een tipje van de sluier, ze is 5, komt van Natuur Monumenten en haar vaders is Sebastian. (Ze heeft totaal geen eczeem en HELE goed hoeven.)

Ik ga voor je duimen An, Sebas is een mooie stevige hengst en geen exceem en goeie hoeven is altijd mooi meegenomen. Ik ga heeeeeeellll hard duimen voor je.

Goh wat vervelend zeg voor je. Vind het heel erg knap wat jullie samen hebben gepresteerd en het is jammer dat er nu aan jullie endurance carriere een einde komt! Veel succes met het vinden van een opvolger voor Ilonka!

Wat jammer voor jou en Ilonka

Als die Sebastian net zo een is als Marga heeft ze meer dan genoeg aanleg voor endurance en inderdaad hele sterke hoeven!

Jeetje... hier schrik wel even van.
Wat ontzettend rot dat ze elke keer weer onregelmatig loopt. Ik vind wel dat je een goede beslissing heb gemaakt.

Ik hoop voor je dat ze niet teveel last heb van d'r exceem en dat jij je droomfjord kan kopen.

Jeetje zeg wat een beslissing! maar ik denk dat het een hele goede is.
Heel veel plezier bij de Aussies en succes daarna met de zoektocht naar een nieuw geel monster.

ik vind het heel goed dat je deze beslissing in het belang van Ilonka hebt genomen.

Ik hoop dat ze niet teveel last van haar eczeem gaat krijgen en dat je je droomfjordje kunt gaan kopen

wat verschrikkelijk jammer dat ze zo'n exceem heeft,dan is pensioeneren in de wei idd al uitgesloten.
sterkte de komende tijd met haar,en veel plezier down under!

Jee, wat een verhaal. Jullie hebben wel al heel veel bereikt samen, maar dan nog is het verschrikkelijk balen dat het zo zou moeten eindigen.
Heel veel plezier Down Under en succes met het vinden van een opvolger.

Wat een onzekere tijd, maar je bent wel eerlijk voor je paard.

Wens je een hele mooie vakantie toe

Heb de merrie vanavond weer gezien, geloof dat ik wel heel erg weg van haar ben. Jammer genoeg was de eigenaar er niet, heb zijn voicemail in gesproken. Uit een betrouwbare bron heb ik vernomen dat de eigenaar al heeft gezegd dat als hij haar weg doet ze naar iemand gaat die endurance met haar gaat doen. Dat zie ik maar als een goed voorteken!

Bedankt voor de fijne reacties!

Gaat NOG harder duimen