Bloed van onder je nagels..
Geplaatst: zo 19 aug 2007, 09:23
Vandaag was het de heuglijke dag dat Djinty en Tea naar hun 'nieuwe' stekkie mochten. Een iets verdere buurman van me heeft zijn paarden verkocht en mijn vader heeftgevraagd of wij die landjes niet mochten gebruiken.. Dat mocht 
Het is maar een klein stukje van mijn huis, dus mijn vader wilde wel lopend heen met de twee.. Ik , ja dahag!! Ik ga mooi rijden.. We kunnen zo over een schouwpad waar bijna niemand komt, dus ik op Tea en Timber en Djinty los er achteraan.. Aan het eind van het schouwpad zou mijn vader Djinty opvangen, dan moesten we nog even een landweggetje oversteken, dus mijn vader zou daar wachten..
Het begon best goed, Tea liep lekker, maar na een stukje over het schouwpad zag ze in de verte koeien,
AAAAH.. Nou ze ging stil staan om te kijken en dan heeft ze de vreselijke tic om niet verder te gan en als je drijft gaat ze achteruit.. Ik dus even wachten en aandrijven, nou na veel schoppen en met mijn hand op haar kont slaan ging ze weer verder.. Ik had helaas geen zweep meegenomen..
Na 20 meter, weer stilstaan en zo ging het bijna de hele rit.. Ik werd er helemaal gek van, ik hoop niet dat er vrij religieuze mensen in de buurt woonden want het ging er om weg..
Er zit ook een hele diepe sloot naast, en daar ging ze achteruit op af, ohoh.. Ze stond al een stukje scheef, maar ik dacht als ze gek gaat doen, rollen we erin, dus ik nog maar een beetje drijven en Tea nog een stapje achteruit en toen voelde ze het en vloog de sloot weer uit.. Nu wist ze ook dat dat niet kon..
Op een moment stond ze met haar kont onder een laaghangende tak, dus toen heb ik die gegrepen en toen schrok ze weer naar voren..
Later stond ze weer stil.. Maar toen kwam mijn vader vanuit de verte aangewandeld, die dacht al, wat duurt het toch lang..
Ik tegen hem, snij eerst maar eens een stok uit de bos, dus mijn vader mij een tak gegeven en toen ging het een stuk beter..
Eerst eens even een paar keer een flinke zwieper gegeven, toen liep ze eindelijk, ging wel even met wat strubbelingen, maar ze ging..
Mijn vader liep er rustig een heel eind achter, zodat ik het zelf kon doen.
Toen moesten we nog lang een minicamping.. Weer stilstaan.. Heb ik haar daar eens even flink op haar sodemieter gegeven. Oeps, allemaal mensen die lekker voor hun caranvans zaten, en ik daar een beetje dat paard aftuigen
, Stok door de midden 
, naja, het uiteinde brak af... maar ze ging en reageerde daarna weer heel goed op de beenhulpen en het staken was over.. Ik helemaal in mijn nopjes..
Soms moet je gewoon even doorpakken en in dit geval werkte het goed.. Nu niet denken dat ik het paard half in elkaar heb getimmerd hoor.. Dat zou ik niet eens kunnen als ik wilde.. Maar het verhaal moet ook een beetje leuk blijven..
Waren echt gewoon streken van haar, maar het was met die zweep goed op te lossen..
Maar het zweet stond me op de rug..
Eenmaal in de wei nog even rondgestuurd en toen reageerde ze ook toen ze het eng vond weer goed op mijn been, dus niet achteruit maar vooruit..
Djinty vond het prachtig zowel op het schouwpad, lekker met Timber rennen af en toe een hapje eten.. Koeien gezien, die ook wel een beetje eng waren en dus toen naast mama lopen.
In de wei aangekomen zette ze meteen een leuk drafje in.. Helaas geen camera bij me.. Tea ging ook lekker eten.. Ze zullen wel even aan de dunne zijn, maar goed, het is niet anders.. Tea kan weer lekker melk gaan maken..
Het is maar een klein stukje van mijn huis, dus mijn vader wilde wel lopend heen met de twee.. Ik , ja dahag!! Ik ga mooi rijden.. We kunnen zo over een schouwpad waar bijna niemand komt, dus ik op Tea en Timber en Djinty los er achteraan.. Aan het eind van het schouwpad zou mijn vader Djinty opvangen, dan moesten we nog even een landweggetje oversteken, dus mijn vader zou daar wachten..
Het begon best goed, Tea liep lekker, maar na een stukje over het schouwpad zag ze in de verte koeien,
AAAAH.. Nou ze ging stil staan om te kijken en dan heeft ze de vreselijke tic om niet verder te gan en als je drijft gaat ze achteruit.. Ik dus even wachten en aandrijven, nou na veel schoppen en met mijn hand op haar kont slaan ging ze weer verder.. Ik had helaas geen zweep meegenomen..Na 20 meter, weer stilstaan en zo ging het bijna de hele rit.. Ik werd er helemaal gek van, ik hoop niet dat er vrij religieuze mensen in de buurt woonden want het ging er om weg..
Er zit ook een hele diepe sloot naast, en daar ging ze achteruit op af, ohoh.. Ze stond al een stukje scheef, maar ik dacht als ze gek gaat doen, rollen we erin, dus ik nog maar een beetje drijven en Tea nog een stapje achteruit en toen voelde ze het en vloog de sloot weer uit.. Nu wist ze ook dat dat niet kon..
Op een moment stond ze met haar kont onder een laaghangende tak, dus toen heb ik die gegrepen en toen schrok ze weer naar voren..
Later stond ze weer stil.. Maar toen kwam mijn vader vanuit de verte aangewandeld, die dacht al, wat duurt het toch lang..
Ik tegen hem, snij eerst maar eens een stok uit de bos, dus mijn vader mij een tak gegeven en toen ging het een stuk beter..
Eerst eens even een paar keer een flinke zwieper gegeven, toen liep ze eindelijk, ging wel even met wat strubbelingen, maar ze ging..
Mijn vader liep er rustig een heel eind achter, zodat ik het zelf kon doen.
Toen moesten we nog lang een minicamping.. Weer stilstaan.. Heb ik haar daar eens even flink op haar sodemieter gegeven. Oeps, allemaal mensen die lekker voor hun caranvans zaten, en ik daar een beetje dat paard aftuigen
, Stok door de midden , naja, het uiteinde brak af... maar ze ging en reageerde daarna weer heel goed op de beenhulpen en het staken was over.. Ik helemaal in mijn nopjes.. Soms moet je gewoon even doorpakken en in dit geval werkte het goed.. Nu niet denken dat ik het paard half in elkaar heb getimmerd hoor.. Dat zou ik niet eens kunnen als ik wilde.. Maar het verhaal moet ook een beetje leuk blijven..
Waren echt gewoon streken van haar, maar het was met die zweep goed op te lossen..
Maar het zweet stond me op de rug..
Eenmaal in de wei nog even rondgestuurd en toen reageerde ze ook toen ze het eng vond weer goed op mijn been, dus niet achteruit maar vooruit..
Djinty vond het prachtig zowel op het schouwpad, lekker met Timber rennen af en toe een hapje eten.. Koeien gezien, die ook wel een beetje eng waren en dus toen naast mama lopen.
In de wei aangekomen zette ze meteen een leuk drafje in.. Helaas geen camera bij me.. Tea ging ook lekker eten.. Ze zullen wel even aan de dunne zijn, maar goed, het is niet anders.. Tea kan weer lekker melk gaan maken..
zó frustrerend!