Vandaag gingen sandrien en Yvette eens iets nieuws proberen.Namelijk TREC dat is frans voor een soort endurance gecombineerd met een gangenproef en een kruizing tussen een cross en survival.
Helaas konden we de eerste dag niet meedoen. Dat was namelijk de afstands rit, waar je met een zelf getekende kaart en een compas de weg moest zien te vinden. (annemarie moest naar de regiokampioenschappen en je kunt niet over al tegelijk zijn)
vanmorgen was de gangen proef. Je moet dan eerst op een baan van 150 meter lang en 2 meter breed zo langzaam mogelijk galoperen. val je in draf of ga je naast de baan, ben je al je punten kwijt. Op de terugweg moet je zo snel mogelijk stappen. Ga je in draf of galop of kom je buiten de baan dan ben je daar ook al je punten kwijt.
hier zag ik het meest tegenop, want je moet dan van de andere paarden wegrijden. Maar met Vera viel dat 100% mee, ze was lastig maar bleef in galop en binnen de baan. Terug was veel moeilijker, ik moest echt mijn best doen om haar in stap te houden, maar het lukte wel.
Toen mocht Yvette, halverwege had iza door dat vera niet meekwam en het duurde een tijd voor dat Iza bij de finish was. (volgens mij de langszaamste tijd, helaas niet in galop gebleven) De stap terug ging wel goed.
Toen de cros. Je mocht alleen of in een equipe van 2 of 3 personen. Wij gingen maar samen. Dan mocht je wel samen naar de hindernissen rijden, maar je mocht er niet tegelijk in.
De eerste was niet zo moeilijk, je moest aan de rechterkant af en weer opstappen. dat ging bij allebei super goed.
De tweede was een opsprong, daar haperde vera een beetje, maar ze deed het wel. Iza sprong erachteraan op het hoge gedeelte (je mocht kiezen hoog of laag) daarna was hindernis 3 naar beneden springen, daar deden we allebei de hoge afsprong.
hindernis 4 was een doorgang van grote strobalen aan de ene kant en plastic balen aan de andere kant met een soort dak er op, dit deden ze prima.
toen over een omgevallen boom springen. vera moest eerst, maar omdat iza even moest wachten draaide vera zich om en sprong dus niet in één keer. Iza gelukkig wel.
hindernis 6 was een cirkel op het gras, daar moest je paard in staan. er was nog een cirkel omheen en daar moest je zelf gaan staan. Je paard moest dan 10 seconde onbewegelijk stil blijven staan. (vera en iza gingen grazen....)
hindernis 7 was een slalom. Iza mocht eerst, maar omdat vera moest wachten bleef ze halverwege staan. Vera wilde graag naar iza dus draafde in een vloeiende lijn naar iza toe.
hindernis 8 waren balkje op de grond (zgn. smalle doorgang) in galop zonder buiten de balken te komen kon je de meeste punten halen. We zaten al in galop en galopeerden maar gewoon door. Iza draafde er braaf achter aan.
De volgende hindernis was halthouden tussen twee balken en dan een meter achterwaarts. Vera ging geloof ik wel twee meter.
Ook iza deed dit braaf en heel knap, want die presteerde het om op de balken achterwaarts te lopen. helaas hadden ze allebei de balken geraakt wat ook weer punten koste.
hindernis 10 was het labyrint, heel krap, maar vera begon braaf, helaas het tweede gedeelte dramde ze dwars door de balken richting iza, maar blijkbaar nog een goed resultaat, want we hadden maar 2 balken eraf.
Iza ging super, maar vond het halverwege wel ok, ze ging op rust staan. Toen yvette haar vriendelijk doch dringend verzocht toch weer verder te gaan, ging ze achterwaarts en gooide er een paar balken af. de tweede helft ging beter.
toen een bezembak springen, hier mocht iza eerst, de eerste poging was een weigering omdat vera nu even moest wachten, ik ging maar wat dichterbij staan met een stijgerende vera. ze stijgerde gewoon over de hindernis heen ipv te springen.
hindernis 12 was een onderdoorgang 30cm boven de schofthoogte van je paard, er lagen losse latje boven op. Iza deed het super, vera ging er vandoor achter iza aan en er recht onder besloot ze nog even ektra gas te geven. Alleen springt vera nogal opwaarts in galop weg, dus ik voelde met mijn rug al dat ik een latje raakte, maar platter op haar rug half er naast kon ik tochn niet.
Hierna een poort open en dichtmaken, waarbij je de poort niet mocht loslaten, dan had je geen enkele punt meer. Je mocht wel afstappen, maar dan kreeg je minder punten dan eropzittende. Toch maar afgestapt, minder punten is altijd nog meer dan geen punten.
De laatste hindernis (14) was voor het publiek de leukste denk ik. De waterbak. Je moest er in stap door heen. Vera deed dit best braaf, een kleine aarzeling aan het beging en daarna keurig in stap er door. Iza had een alternatieve route bedacht over de balken die het water begrensden. Ze wisten even niet wat ze er mee aan moesten want ze is door de start en door de finish paaltjes gegaan, maar zonder natte voeten en zonder buiten de baan te komen. Yvette heeft het evengoed opnieuw gedaan ook omdat ze gewoon wilde dat iza er door zou gaan. Na even aarzelen en een shetje voor laten gaan ging ze er uiteindelijk braaf door.
Toen iedereen geweest was zijn we er samen nog een keertje door gegaan en toen ging het al een stuk makkelijker.
Toen we klaar waren bleken we met de trailer een lekke band te hebben en eigenlijk wilden we wel naar huis. ze hadden beloofd om ons te bellen als we een prijs hadden en we zijn niet gebeld. Maar dat hadden we ook niet echt verwacht hoor.
we hadden een superleuke dag en als het volgende jaar weer is doen we weer mee, maar dan de hele wedstrijd en niet alleen de tweede dag.
Vera en Iza op TREC
Vera en Iza op TREC
Muis Keurmerrie!
Mama van: Wilmar-Ymke-Zizzle-Dewi-Fayah-Guuske-Haribo
Mama van: Wilmar-Ymke-Zizzle-Dewi-Fayah-Guuske-Haribo
Haha, jij bent snel! Ik kom pas net onder de douche vandaan.
Het was inderdaad wel een topdag. Maar dat moment dat Iza in dat labyrinth op rust ging staan, was wel even een 'schaam-momentje'
En ik heb nog nooit zoveel aanmoedigingen gehad om een paard door een waterbak te krijgen. Iedereen was erg positief en steunde elkaar.
Voor de afwisseling echt een aanrader voor iedereen om een nog betere band met je paard te krijgen.
Er deden trouwens best veel fjorden mee, maar die waren wel een stuk braver dan die van ons
Het was inderdaad wel een topdag. Maar dat moment dat Iza in dat labyrinth op rust ging staan, was wel even een 'schaam-momentje'
En ik heb nog nooit zoveel aanmoedigingen gehad om een paard door een waterbak te krijgen. Iedereen was erg positief en steunde elkaar.
Voor de afwisseling echt een aanrader voor iedereen om een nog betere band met je paard te krijgen.
Er deden trouwens best veel fjorden mee, maar die waren wel een stuk braver dan die van ons
"Het leven eindigt niet, het verandert alleen maar"
klinkt echt als een superleuk dagje zo!!
inderdaad om een goede band met je paard te krijgen zo te horen!!
moest wel even lachen om het grazen in de cirkel !!
ach ja, en geen prijzen is niet erg, zo te horen hebben jullie een leuk dagje gehad!
hadden jullie een reserveband bij jullie, of moesten jullie wachten?
inderdaad om een goede band met je paard te krijgen zo te horen!!
moest wel even lachen om het grazen in de cirkel !!
ach ja, en geen prijzen is niet erg, zo te horen hebben jullie een leuk dagje gehad!
hadden jullie een reserveband bij jullie, of moesten jullie wachten?
Ydel: Fjelljon x Bjorgard veulens: Caya, Enya, Fenya, Gandhi, Harvey, Ishya, Keshya en Lexya
Stermerrie/keurmerrie/prestatiemerrie!!
-
Senna&Cajra
- Berichten: 4080
- Lid geworden op: vr 09 feb 2007, 19:49
Jullie zijn snel! En wat stom dat ik jullie gemist heb cq. niet herkend heb....
Ik reed vandaag als eerste in de T1 (omdat mijn chauffeur eerder weg moest), ik was nr 25.
Ik was er de zaterdag ook met de orientatierit.
Dat was een rit van 25 km en onderweg de nodige controleposten. Je wist niet waar de posten waren en dus ook niet hoe lang de afstand er tussen was. Per traject is er een voorgeschreven snelheid en daar moet je zo dicht mogelijk bij zitten. Ik reed met en vriendin (op haar Haflinger). Zij is goed in snelheden en ik in kaartlezen dus we hadden een aardige werkverdeling. Het ging ook erg goed en was een heel mooie rit. Ik wist niet dat je op Wieringen zo mooi kunt rijden!
Helaas wisten wij niet dat je onderweg ook nog bakens moest zoeken.
Dat zijn pionnetjes met daarbij een kniptangetje en dan moest je dus in je startkaart een knipje doen als bewijs. Maar ja, als je niet eens weet dat je op bakens moet letten... dus wij zijn alleen met de snelheden en de route bezig geweest. Maar goed, het was leuk en de pony's waren braaf.
Floyd (de Haf) is altijd nogal fel met bijten en dreigen naar merries (omdat hij thuis af en toe in elkaar getrapt wordt door een stel **-merries). Maar deze lange rit met Orlinde ging steeds beter en vandaag gingen ze zelf uitgebreid naar elkaar hinneken als ze van elkaar weg moesten. Van beide pony's kenden we dat niet!
Vandaag was ook leuk.
De gangenproef deed Orlinde helemaal geweldig. De galop ging niet op haar aller-langzaamst, maar dat was vooral omdat ze druk was omdat ze van de groep weg moest. Is meestal geen probleem, maar blijkbaar toch wat zenuwen toen... Dus maar voor gekozen iets vlotter te galopperen, want als je eruit valt naar draf heb je 0 punten. Als je in galop blijft maar wat sneller bent krijg je nog wel wat punten. Terug in uitgestrekte stap, lange teugel en blijven praten en zelf ontspannen en naar achteren zitten. En ja, ze bleef in (turbo-)stap!
Als ik de teugels had aangenomen was ze weggespoten in draf of galop denk ik, de spanning zat vlak onder het oppervlak zeg maar.
Daarna de cross/ behendigheid.
Rechts opstappen ging helemaal prima (doen we thuis ook veel).
Opsprong deed ze goed, nooit eerder gedaan maar hij was niet zo hoog.
Afsprong ging ze erlangs, hij was ook erg smal. Opnieuw geprobeerd, nu van het hoge afgestuurd en dat ging prima. Dus telt waarschijnlijk als 1 weigering.
Boomstam in volle galop genomen, vloeiender kan niet.
Stil staan in de cirkel deed ze niet, ze liep meteen weg. Dus terug gezet, nu andersom (hoofd NIET terug naar de start) en toen bleef ze staan, ging wel grazen.
Daarna de slalom, onze specialiteit. Thuis nog geoefend en kon prima in galop. Dus weer gedaan, maar mevrouw was druk aan het doen en ik kreeg haar niet er niet goed bij. Dus een paaltje gemist en uit galop gevallen. Dat vond ik wel balen, ik had dus beter in draf op safe kunnen spelen. Maar ja he, thuis ging het zo goed elke keer...
Daarna de smalle doorgang tussen balken. Net als Vera in galop gedaan, no problemo.
Toen tussen balken achterwaarts. Gaat thuis ook altijd goed. Nu had ze bedacht dat je er ook op kunt staan (is dat een fjorden-iets?) dus strafpunten. Verder deed ze het wel braaf, geen verzet ofzo, maar wel scheef dus.
Toen had ik zoiets... dit gaat niet goed, we kunnen beter! Dus tegen mezelf en Orlinde dat ook hardopgezegd en de concentratie weer opgeschroefd.
Het labyrinth ging perfect, het zelfvertrouwen groeide weer.
Daarna de heg/ bezembak. Die waren ze nog aan het bijknippen (verlagen), ik was de eerste ruiter in de lage klasse. Dus Orlinde moest even wachten voordat ze weg mocht speren. Maar dat ging okee, even gestapt en daarna in volle galop erover en lekker doorracen richting huis.
Daarna kwam de "lage takken", de latjes waar we onderdoor moesten. Even flink op de rem en in gestrekte draf eronderdoor gevlogen. Galop durfde ik niet aan, nu wilde ik echt op safe spelen.
Daarna het hekje openen, erdoor en sluiten. Ik ben afgestapt, beugels over het zadel, teugel aan het halster en netjes erdoor. Tegen mij hadden ze bij het parcours lopen gezegd dat het qua punten niet uitmaakte of je het in het zadel of aan de hand deed, dus koos ik ook hier voor safe.
De laatste hindernis was de waterbak, die moet in stap. En Orlinde maakte me weer helemaal trots: zonder aarzeling meteen erin gestapt, en heel kalm erdoor. Veeeel beloond, wat een superpownie weer!
Gisteren tijdens de orientatierit, waren er ook 2 opdrachten van de cross. Een van de dijk af stappen, dat moest recht, rustig en in evenwicht. Ik vond die dijk erg steil en was blij dat het gras droog was. Orlinde deed het helemaal zelf, ik zat er alleen op en hield haar in stap.
En we moesten een trap op stappen. Ook dat ging vloeiend en rustig bij ons.
Er werd gelet op vloeiende voorwaartse beweging, geen wisseling van gang (behalve bij de sprongen), zit van de ruiter. Fouten zijn bv scheef gaan, weigeren of uitbreken, groffe inwerking van de ruiter, gevaarlijke situaties enzo.
Er deden heel veel verschillende rassen mee. Arabier, KWPN, NRPS, Haflingers, Fjorden, Tinkers, Friezen, Merens, Quarter, Lusitano. Heel leuk om te zien. En iedereen is wel ergens goed in. De een kan hard stappen maar niet rustig galopperen, de ander is wel snel maar durft niet zo erg etcetera. Ook allerlei soorten mensen. Dressuur, recreatie, western, gewoon zadel, boomloos, western of zelf zonder zadel. Ik denk dat dit de enige discipline is waar je zonder zadel mag starten?
Als het maar veilig is, en je moet bijde dagen met dezelfde spullen rijden.
Ik zal ff mijn foto's hierbij gaan zetten.
Orlinde was erg blij weer thuis te zijn.... In de wagen terug had ze zich druk staan maken, ze kwam er helemaal bezweet uit. Normaal komt ze er rustig en droog uit... Toch een spannend weekend voor haar geweest blijkbaar. Ze is ook wat afgevallen. Nou ja, nu thuis weer lekker gras bijtanken en alle verhalen aan haar vriendjes vertellen!
Ik reed vandaag als eerste in de T1 (omdat mijn chauffeur eerder weg moest), ik was nr 25.
Ik was er de zaterdag ook met de orientatierit.
Dat was een rit van 25 km en onderweg de nodige controleposten. Je wist niet waar de posten waren en dus ook niet hoe lang de afstand er tussen was. Per traject is er een voorgeschreven snelheid en daar moet je zo dicht mogelijk bij zitten. Ik reed met en vriendin (op haar Haflinger). Zij is goed in snelheden en ik in kaartlezen dus we hadden een aardige werkverdeling. Het ging ook erg goed en was een heel mooie rit. Ik wist niet dat je op Wieringen zo mooi kunt rijden!
Helaas wisten wij niet dat je onderweg ook nog bakens moest zoeken.
Dat zijn pionnetjes met daarbij een kniptangetje en dan moest je dus in je startkaart een knipje doen als bewijs. Maar ja, als je niet eens weet dat je op bakens moet letten... dus wij zijn alleen met de snelheden en de route bezig geweest. Maar goed, het was leuk en de pony's waren braaf. Floyd (de Haf) is altijd nogal fel met bijten en dreigen naar merries (omdat hij thuis af en toe in elkaar getrapt wordt door een stel **-merries). Maar deze lange rit met Orlinde ging steeds beter en vandaag gingen ze zelf uitgebreid naar elkaar hinneken als ze van elkaar weg moesten. Van beide pony's kenden we dat niet!
Vandaag was ook leuk.
De gangenproef deed Orlinde helemaal geweldig. De galop ging niet op haar aller-langzaamst, maar dat was vooral omdat ze druk was omdat ze van de groep weg moest. Is meestal geen probleem, maar blijkbaar toch wat zenuwen toen... Dus maar voor gekozen iets vlotter te galopperen, want als je eruit valt naar draf heb je 0 punten. Als je in galop blijft maar wat sneller bent krijg je nog wel wat punten. Terug in uitgestrekte stap, lange teugel en blijven praten en zelf ontspannen en naar achteren zitten. En ja, ze bleef in (turbo-)stap!
Als ik de teugels had aangenomen was ze weggespoten in draf of galop denk ik, de spanning zat vlak onder het oppervlak zeg maar.Daarna de cross/ behendigheid.
Rechts opstappen ging helemaal prima (doen we thuis ook veel).
Opsprong deed ze goed, nooit eerder gedaan maar hij was niet zo hoog.
Afsprong ging ze erlangs, hij was ook erg smal. Opnieuw geprobeerd, nu van het hoge afgestuurd en dat ging prima. Dus telt waarschijnlijk als 1 weigering.
Boomstam in volle galop genomen, vloeiender kan niet.
Stil staan in de cirkel deed ze niet, ze liep meteen weg. Dus terug gezet, nu andersom (hoofd NIET terug naar de start) en toen bleef ze staan, ging wel grazen.
Daarna de slalom, onze specialiteit. Thuis nog geoefend en kon prima in galop. Dus weer gedaan, maar mevrouw was druk aan het doen en ik kreeg haar niet er niet goed bij. Dus een paaltje gemist en uit galop gevallen. Dat vond ik wel balen, ik had dus beter in draf op safe kunnen spelen. Maar ja he, thuis ging het zo goed elke keer...
Daarna de smalle doorgang tussen balken. Net als Vera in galop gedaan, no problemo.
Toen tussen balken achterwaarts. Gaat thuis ook altijd goed. Nu had ze bedacht dat je er ook op kunt staan (is dat een fjorden-iets?) dus strafpunten. Verder deed ze het wel braaf, geen verzet ofzo, maar wel scheef dus.
Toen had ik zoiets... dit gaat niet goed, we kunnen beter! Dus tegen mezelf en Orlinde dat ook hardopgezegd en de concentratie weer opgeschroefd.
Het labyrinth ging perfect, het zelfvertrouwen groeide weer.
Daarna de heg/ bezembak. Die waren ze nog aan het bijknippen (verlagen), ik was de eerste ruiter in de lage klasse. Dus Orlinde moest even wachten voordat ze weg mocht speren. Maar dat ging okee, even gestapt en daarna in volle galop erover en lekker doorracen richting huis.
Daarna kwam de "lage takken", de latjes waar we onderdoor moesten. Even flink op de rem en in gestrekte draf eronderdoor gevlogen. Galop durfde ik niet aan, nu wilde ik echt op safe spelen.
Daarna het hekje openen, erdoor en sluiten. Ik ben afgestapt, beugels over het zadel, teugel aan het halster en netjes erdoor. Tegen mij hadden ze bij het parcours lopen gezegd dat het qua punten niet uitmaakte of je het in het zadel of aan de hand deed, dus koos ik ook hier voor safe.
De laatste hindernis was de waterbak, die moet in stap. En Orlinde maakte me weer helemaal trots: zonder aarzeling meteen erin gestapt, en heel kalm erdoor. Veeeel beloond, wat een superpownie weer!
Gisteren tijdens de orientatierit, waren er ook 2 opdrachten van de cross. Een van de dijk af stappen, dat moest recht, rustig en in evenwicht. Ik vond die dijk erg steil en was blij dat het gras droog was. Orlinde deed het helemaal zelf, ik zat er alleen op en hield haar in stap.
En we moesten een trap op stappen. Ook dat ging vloeiend en rustig bij ons.
Er werd gelet op vloeiende voorwaartse beweging, geen wisseling van gang (behalve bij de sprongen), zit van de ruiter. Fouten zijn bv scheef gaan, weigeren of uitbreken, groffe inwerking van de ruiter, gevaarlijke situaties enzo.
Er deden heel veel verschillende rassen mee. Arabier, KWPN, NRPS, Haflingers, Fjorden, Tinkers, Friezen, Merens, Quarter, Lusitano. Heel leuk om te zien. En iedereen is wel ergens goed in. De een kan hard stappen maar niet rustig galopperen, de ander is wel snel maar durft niet zo erg etcetera. Ook allerlei soorten mensen. Dressuur, recreatie, western, gewoon zadel, boomloos, western of zelf zonder zadel. Ik denk dat dit de enige discipline is waar je zonder zadel mag starten?
Als het maar veilig is, en je moet bijde dagen met dezelfde spullen rijden.
Ik zal ff mijn foto's hierbij gaan zetten.
Orlinde was erg blij weer thuis te zijn.... In de wagen terug had ze zich druk staan maken, ze kwam er helemaal bezweet uit. Normaal komt ze er rustig en droog uit... Toch een spannend weekend voor haar geweest blijkbaar. Ze is ook wat afgevallen. Nou ja, nu thuis weer lekker gras bijtanken en alle verhalen aan haar vriendjes vertellen!
Laatst gewijzigd door Jowien op zo 12 aug 2007, 19:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Het was in Slootdorp, bij de Cormeijhoeve. Noordoostelijkste puntje van Noord-Holland, bij het begin van de afsluitdijk ongeveer. Is ook een leuk vakantieadres je voor een weekendje-weg met je paard. Je kunt prachtig rijden, wij reden zaterdag een groot deel over de dijk van de Waddenzee, echt prachtig met laag water en al die zeilbootjes verderop op zee.
Ik heb mijn TREC-foto's bij PP gezet!
Er zijn voor de PTV voorgeschreven hindernissen waaruit er voor elke wedstrijd een aantal worden gekozen. Dus je kunt je inderdaad een beetje voorbereiden.
(Maar ik merkte dus dat ondanks goede voorbereiding op de dag zelf het soms heel anders gaat. De slalom ging echt super netjes thuis, maar dat werd hier helemaal niks...)
De gangenproef is altijd hetzelfde.
De orientatierit is natuurlijk altijd anders, afhankelijk van waar je bent.
Er zijn voor de PTV voorgeschreven hindernissen waaruit er voor elke wedstrijd een aantal worden gekozen. Dus je kunt je inderdaad een beetje voorbereiden.
(Maar ik merkte dus dat ondanks goede voorbereiding op de dag zelf het soms heel anders gaat. De slalom ging echt super netjes thuis, maar dat werd hier helemaal niks...)
De gangenproef is altijd hetzelfde.
De orientatierit is natuurlijk altijd anders, afhankelijk van waar je bent.
Klinkt als of jullie een fantastische dag hebben gehad!!!
En jullie hebben waarschijnlijk met dit verhaal meer
mensen enthousiast gemaakt!!
Ben bang dat ik zou verdwalen met kompas en kaart...
En jullie hebben waarschijnlijk met dit verhaal meer
mensen enthousiast gemaakt!!
Ben bang dat ik zou verdwalen met kompas en kaart...
Hepsie, dochter van Sjolvir (Brus x Drag) x Zortin, *14 april 2011
Sjolvir (Brusvein x Drageset) *1997, mijn ster op aarde! en aan de hemel sinds november 2016
Tobago aus der schützenden Hand, Knabstrupper *2005 Soms net een fjord!
Sjolvir (Brusvein x Drageset) *1997, mijn ster op aarde! en aan de hemel sinds november 2016
Tobago aus der schützenden Hand, Knabstrupper *2005 Soms net een fjord!
KLinkt echt heel leuk zeg, doet me enorm denken aan die behendigheidswedstrijd die we hier vorig jaar eens op stal gehad hebben. Maar toen heb ik ook wel TREC horen vallen, dus daar zijn denk ik enorm veel dingen uit gehaald (*of alles*). Stalgenootje doet ook dit soort dingen met haar 2 jarige, echt leuk.
Geluk is de vrucht van intens werk
Met je twee-jarige lijkt me wel wat zwaar. Slechts enkele onderdelen mag je aan de hand doen. En er zitten vaste hindernissen in... En 25 -35 kilometer leg je ook nog niet af met je jonge dier. Ik geloof dat de minimale leeftijd om aan TREC mee te mogen doen 6 jaar is.
Maar er zitten wat elementen in van wat het stamboek survival noemt. En dat kan natuurlijk wel met een jong paard.
Maar er zitten wat elementen in van wat het stamboek survival noemt. En dat kan natuurlijk wel met een jong paard.
"Het leven eindigt niet, het verandert alleen maar"
Zij doet van die TREC in de westernwereld, voor zowel jong en oud. (met van die onderdelen dat ze over dingen heen moeten, onder dingen door, ergens doorheen, braaf wachten, los staan, bochtjes achteruit enz enz maar geen gigantische afstanden er tussen inderdaad)
Ieder jaar doet ze dan 1 of 2 keer mee...(en de rest van de tijd staat het jonge ding dan lekker op het land hoor)
Ieder jaar doet ze dan 1 of 2 keer mee...(en de rest van de tijd staat het jonge ding dan lekker op het land hoor)
Geluk is de vrucht van intens werk