Dameszadelles
Geplaatst: zo 22 jul 2007, 21:17
Donderdag was het zover: ik mocht mee naar Utrecht om een les in het dameszadel te rijden. Daaraangekomen werd ik voorgesteld aan de andere dames (en 1 heer) en werden me alle paarden voorgesteld. Het paardje waar ik op zou rijden heet Eva, ik vermoed een KWPNner. Met de mededeling: je moet haar aan het werk zetten, dan doet ze alles voor je, ben ik erop gestapt.
Het stappen ging wel goed (denk ik, ik heb t niet gezien natuurlijk). Na n paar minuten komt de instructeur, dus ik me braaf voorgesteld, verteld dat ik 9 jaar in het herenzadel rijd, dat dit de 5de keer in het dameszadel was, en dat ik een bijzonder eigenwijze fjord rijd. Naja prima. Eerste drafje en ik heb t gevoel dat ik val. Naar links welteverstaan, de kant waar je benen zitten). Combineer dat met een paard wat er graag misbruik van maakt, en we stapten weer. Hoor ik de instructeur: 'Martine, waarom ben je aan het stappen, we draven hoor!' dus ik weer in draf, weer dat doodenge gevoel. Weer stappen, weer commentaar. Zo zijn we een goede 10 min doorgegaan. Toen heeft de instructeur me naar zich toe gehaald. Toen hij bezig was de beugel een goede 5 gaatjes korter te maken zag hij dat ik heel erg naar links zat (goh). Bleek dat het zadel ietsjes schoof. Combineer dat met het missende evenwicht van mijn kant, en we schoven idd... Nog 1 rondje geprobeerd, maar zodra we iets meer deden dan stappen schoof ik er zowat af. Helaas pindakaas, dameszadel eraf, herenzadel erop.
En toen heb ik lekker gereden
. Man wat een geweldig paardje. We moesten de langezijdes draf uitstrekken. Na 2x blijkbaar te voorzichtig zag ik dat iemand in het dameszadel mij ruimstreeksvoorbij zijlde. En toen had ik zoiets van 'dat kan ik ook'. Dus been eraan, zweepje er iets bij en bam daar gingen we... Geweldig. Gallop was ook heerlijk, ze rijden daar compleet aan de lange teugel, dus sturen met je zit. Ik hoefde alleen maar te denken aan een volte en we gingen... Heerlijk gestrekt gallopje erin gegooit, echt super... Na de les ff gepoetst, en toen tot 1 uur 's nachts in de foyer zitten kletsen aan de bar... Was om half 2 thuis 
De instructeur was de meest strenge die k ooit heb meegemaakt, dood ongeschuldig concluderen 'weet je, ze kan best galloperen, doe dat dan ook'. En als daar dan het antwoord op komt 'ja maar het lukt niet' is het 'gewoon doen, niet zeuren'. Bij mij ook met het stilzitten en het rechtop zitten in de gallop. Daar ben k heel slecht in. Maar na 3 rondjes 'stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten enz enz enz' word je daar zo pislink van dat je het gewoon doét om van het gezeur af te zijn. Werkt prima... Overgends zag ik er de lol pas van in toen ik eenmaal stevig en wel in het herenzadel zat
Maar goed, over 1,5 week dus weer, dan op een ander zadel (mag op het zadel van een stalgenootje), waar ik beter op blijf zitten. In de tussentijd hebben we afgesproken dat ik iedere dinsdag met het dameszadel op Vjesta stap, om gewoon lekker te gaan rijden. Dit is echt een verslavend nieuw onderdeel van mijn hobby
Het stappen ging wel goed (denk ik, ik heb t niet gezien natuurlijk). Na n paar minuten komt de instructeur, dus ik me braaf voorgesteld, verteld dat ik 9 jaar in het herenzadel rijd, dat dit de 5de keer in het dameszadel was, en dat ik een bijzonder eigenwijze fjord rijd. Naja prima. Eerste drafje en ik heb t gevoel dat ik val. Naar links welteverstaan, de kant waar je benen zitten). Combineer dat met een paard wat er graag misbruik van maakt, en we stapten weer. Hoor ik de instructeur: 'Martine, waarom ben je aan het stappen, we draven hoor!' dus ik weer in draf, weer dat doodenge gevoel. Weer stappen, weer commentaar. Zo zijn we een goede 10 min doorgegaan. Toen heeft de instructeur me naar zich toe gehaald. Toen hij bezig was de beugel een goede 5 gaatjes korter te maken zag hij dat ik heel erg naar links zat (goh). Bleek dat het zadel ietsjes schoof. Combineer dat met het missende evenwicht van mijn kant, en we schoven idd... Nog 1 rondje geprobeerd, maar zodra we iets meer deden dan stappen schoof ik er zowat af. Helaas pindakaas, dameszadel eraf, herenzadel erop.
En toen heb ik lekker gereden
. Man wat een geweldig paardje. We moesten de langezijdes draf uitstrekken. Na 2x blijkbaar te voorzichtig zag ik dat iemand in het dameszadel mij ruimstreeksvoorbij zijlde. En toen had ik zoiets van 'dat kan ik ook'. Dus been eraan, zweepje er iets bij en bam daar gingen we... Geweldig. Gallop was ook heerlijk, ze rijden daar compleet aan de lange teugel, dus sturen met je zit. Ik hoefde alleen maar te denken aan een volte en we gingen... Heerlijk gestrekt gallopje erin gegooit, echt super... Na de les ff gepoetst, en toen tot 1 uur 's nachts in de foyer zitten kletsen aan de bar... Was om half 2 thuis De instructeur was de meest strenge die k ooit heb meegemaakt, dood ongeschuldig concluderen 'weet je, ze kan best galloperen, doe dat dan ook'. En als daar dan het antwoord op komt 'ja maar het lukt niet' is het 'gewoon doen, niet zeuren'. Bij mij ook met het stilzitten en het rechtop zitten in de gallop. Daar ben k heel slecht in. Maar na 3 rondjes 'stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten, stilzitten enz enz enz' word je daar zo pislink van dat je het gewoon doét om van het gezeur af te zijn. Werkt prima... Overgends zag ik er de lol pas van in toen ik eenmaal stevig en wel in het herenzadel zat
Maar goed, over 1,5 week dus weer, dan op een ander zadel (mag op het zadel van een stalgenootje), waar ik beter op blijf zitten. In de tussentijd hebben we afgesproken dat ik iedere dinsdag met het dameszadel op Vjesta stap, om gewoon lekker te gaan rijden. Dit is echt een verslavend nieuw onderdeel van mijn hobby
