In dat jaar hebben we samen mijn eerste keuring gelopen (en haar 6de, maar wel haar eerste als modelmerrie) een keuring waar Vjesta geobsedeerd raakte door een veulen en zich totaal niet liet zien. We hebben leren lezen (het schrijven moet nog komen), gelachen en gehuild, geschreeuwd en gevloekt maar ze heeft me ook heel gelukkig gemaakt. Ik werd helemaal gek toen ze vlak voor ik naar Amerika ging voor een maand een hoefzweer kreeg en bijna niet meer vooruit kwam van de pijn. We hebben een gigantische bloedblaar meegemaakt, en ontdekt dat Vjesta graag de dierenarts aflikt. We hebben een verhuizing meegemaakt en overleefd, en we zijn verder dan ik ooit had durven hopen binnen dat jaar.
Nu gaan we op naar de ABOB proeven en den keuring in september. We gaan een jaar tegemoed waarin ik er meer niet dan wel zal zijn door mijn studie, en waarin ik haar toe ga vertrouwen aan een verzorgster. Hopelijk word het ook een jaar waarin we beter worden, samen groeien. Een jaar waarin ze 7 word (over 3 dagen). Hopelijk word het een goed jaar, en kan ik aan het eind van volgend jaar nogsteeds zeggen dat het super gaat, dat we beter zijn geworden en dat ik dolgelukkig met haar ben.
Wat een overpeinzingen
Vera