We hadden vandaag al de hele dag ruzie, maar dat hij me zou trappen...daar had ik echt niet op gerekend
De ruzie begon al toen ik hem uit de wei haalde. Hij stond netjes te wachten bij het hek, en ik nam hem mee naar de stallen.
En altijd ziet hij daar iets 'vreselijks' en dan moet ik hem altijd meetrekken. Vandaag dus ook, maar nu was ik het zat. Ik vond dat hij nu wel eens een keer normaal mocht gaan doen. Dus ik werd boos, Willem merkte dat heel goed, draaide zich om en wilde weer de bak in rennen.
Jammer voor hem dat ik nog aan het touw vast zat, dus moest hij weer terug.
Met veel pijn en moeite had ik hem in het gangpad van de stallen.
Daar stond hij constant te draaien, omdat hij zo graag terug wilde naar Annelien. Maar dat draaien mocht niet van mij, omdat hij mij anders elke keer aan het pletten was. Dus dat was de 2de ruzie
Toen gingen we rijden, vorige week voor het laatst gereden..en dat heb ik geweten. *Zucht* ik kon op een end wel janken van ellende!!
Overàl waren bos en bakkabouters, àlles was eng. Dan ging hij opeens een versnelling harder, dan stond hij weer op de rem, dan sprong hij weg en probeerde hij weer te rennen..gek werd ik ervan.
Als ik dacht dat hij weer rustig was en als ik hem dan met langere teugel wilde laten lopen dan sprong hij weer weg!
Ooooohhh...ik kan dan zo boos worden hè, "doe normaal" denk ik dan!
Maar goed, op het aller laatst was hij rustig en toen stopten we.
Ik had hem wat biks gegeven en toen mocht hij zelf naar de wei toe lopen.
Dat deed hij braaf, maar vlak bij het hek (en we hebben schapengaas) wilde hij gaan rollen!
En Willem rolt àltijd van de ene naar de andere zij. Dus dan zou hij met z'n benen in het gaas komen te zitten. Dus ik ren naar hem toe, en ik 'jaag' hem overeind. Hij komt gelukkig overeind, draait zich om en gaat wèèr liggen. Jaaa hallo! Dat maakt toch geen donder uit, dus ik jaag hem weer overeind..
Gelukkig staat hij weer op, maar hij haalt meteen fel uit met z'n achterbeen, vol op mijn bovenbeen!!!
Ik vloog helemaal een eind naar achter, en ik was helemaal van de kaart.
Snel heb ik hem de wei in gedaan, en strompelend ben ik naar de kraan gelopen om wat te drinken, ik was een beetje aan het hyperventileren of iets
Daarna moest ik heel erg huilen, omdat het best wel pijn deed, maar vooral omdat ik heel erg teleurgesteld was in hem....
Oké..het was mijn eigen schuld, maar ik deed het voor zijn bestwil (dat zal hij vast niet gesnapt hebben natuurlijk, hij was alleen maar beledigd)
Het is nu best wel dik en als ik even zit ergens dan wordt het meteen stijf..
Zo zie je maar weer, altijd voorzichtig doen met paarden, ook al vertrouw je ze heel erg!
Vera 
Ysha
