Hengstenshow Hestegaarden
Geplaatst: zo 01 apr 2007, 18:40
Ik mocht hierbij schrijven wat ik vandaag met mijn fjord heb gedaan;
Vandaag was dus eindelijk de show weer eens. Al moet ik zeggen, dat ik niet het gevoel had dat het show was, maar ja. Ik ben woensdag, vrijdag en zaterdag al bezig geweest bij fam. vd Aa, en vind dat ook heerlijk om te doen!! Maar ja, je wordt er toch wel moe van (tenminste als je je toestaat om te gaan zitten).
Vanmorgen maar heel enthousiast begonnen om de paardjes na te kijken en eventueel de vuile plekken weg te wassen. Had ik dus niet moeten doen!! Ik kreeg een paard op mijn teen. Ik lette effe niet op, hij verzette een voet en ja, ik dus niet. Auw!!! Daar stond ik in mijn rubberen laarsjes en ik kan je vertellen dat ik echt even misselijk van de pijn werd. Maar ja, the show must go on, dus we gingen verder. Toch na een aantal paarden gepoetst te hebben, toch maar even gekoeld. Mijn kleine teentje was mooi rood en zachtjes aan dik aan het worden. Maar toch verder. Tegen half 1 heb ik er een tijdje een cold-pack opgelegd, zodat ik daarna nog makkelijk in mijn schoen kon komen. Dus toen opzadelen en rijden. We hebben het 4tal gereden, en het ging niet slecht, dacht ik. Ronan was wel sterk, maar het was goed te hebben. Daarna paard afgegeven en de stallen in, want de hengsten en afstammelingen moesten klaargemaakt worden. Mijn tempo lag niet zo hoog, maar is allemaal goed gegaan. Even naar Anca gaan kijken, en ik dacht dat ze zich goed liet zien! 's Avonds nog gegeten en toen toch maar naar de Eerste Hulp gereden. Daar kon ik kiezen, of 2,5 uur wachten of naar de huisartstenpost en daar was niets te doen. Tja, die keuze is niet moeilijk. Op naar de huisartsenpost. Daar aangekomen, vroeg de dokter waar het pijn deed enz enz en zei toen heel gewoontjes: "Ik denk dat je teen verbrijzeld is." Pardon? wat zei hij nu, dat had ik niet goed gehoord hoor. "Ja, of misschien gebroken, maar als er een paard op is gaan staan, zal dat teentje dat niet afkunnen, dus kan het ook makkelijk verbrijzeld zijn." Het grapje dat ik hem kon amputeren, was dus nog niet zo grote grap. Volgens de dokter kon dat een mogelijkheid zijn, want ik had die kleine teen toch niet nodig. Nou als ik kan kiezen, laat hem maar mooi zitten.
Ik ben naar huis gestuurd met Diclofenac en het advies om met mijn voet omhoog te gaan zitten en te koelen. Kan een week of 3-4 duren en ik moet proberen over een paar dagen in een stevige schoen te gaan lopen.
Dus nu zit ik dit te typen met mijn voet omhoog.
Ik denk dat ik deze show niet zo makkelijk zal vergeten.
Maar ik moet zeggen, volgens mij was alles goed gelopen, en ik heb nogal wat bekenden gezien.
En bij deze wil Charret alvast bedanken.
Vandaag was dus eindelijk de show weer eens. Al moet ik zeggen, dat ik niet het gevoel had dat het show was, maar ja. Ik ben woensdag, vrijdag en zaterdag al bezig geweest bij fam. vd Aa, en vind dat ook heerlijk om te doen!! Maar ja, je wordt er toch wel moe van (tenminste als je je toestaat om te gaan zitten).
Vanmorgen maar heel enthousiast begonnen om de paardjes na te kijken en eventueel de vuile plekken weg te wassen. Had ik dus niet moeten doen!! Ik kreeg een paard op mijn teen. Ik lette effe niet op, hij verzette een voet en ja, ik dus niet. Auw!!! Daar stond ik in mijn rubberen laarsjes en ik kan je vertellen dat ik echt even misselijk van de pijn werd. Maar ja, the show must go on, dus we gingen verder. Toch na een aantal paarden gepoetst te hebben, toch maar even gekoeld. Mijn kleine teentje was mooi rood en zachtjes aan dik aan het worden. Maar toch verder. Tegen half 1 heb ik er een tijdje een cold-pack opgelegd, zodat ik daarna nog makkelijk in mijn schoen kon komen. Dus toen opzadelen en rijden. We hebben het 4tal gereden, en het ging niet slecht, dacht ik. Ronan was wel sterk, maar het was goed te hebben. Daarna paard afgegeven en de stallen in, want de hengsten en afstammelingen moesten klaargemaakt worden. Mijn tempo lag niet zo hoog, maar is allemaal goed gegaan. Even naar Anca gaan kijken, en ik dacht dat ze zich goed liet zien! 's Avonds nog gegeten en toen toch maar naar de Eerste Hulp gereden. Daar kon ik kiezen, of 2,5 uur wachten of naar de huisartstenpost en daar was niets te doen. Tja, die keuze is niet moeilijk. Op naar de huisartsenpost. Daar aangekomen, vroeg de dokter waar het pijn deed enz enz en zei toen heel gewoontjes: "Ik denk dat je teen verbrijzeld is." Pardon? wat zei hij nu, dat had ik niet goed gehoord hoor. "Ja, of misschien gebroken, maar als er een paard op is gaan staan, zal dat teentje dat niet afkunnen, dus kan het ook makkelijk verbrijzeld zijn." Het grapje dat ik hem kon amputeren, was dus nog niet zo grote grap. Volgens de dokter kon dat een mogelijkheid zijn, want ik had die kleine teen toch niet nodig. Nou als ik kan kiezen, laat hem maar mooi zitten.
Ik ben naar huis gestuurd met Diclofenac en het advies om met mijn voet omhoog te gaan zitten en te koelen. Kan een week of 3-4 duren en ik moet proberen over een paar dagen in een stevige schoen te gaan lopen.
Dus nu zit ik dit te typen met mijn voet omhoog.
Ik denk dat ik deze show niet zo makkelijk zal vergeten.
Maar ik moet zeggen, volgens mij was alles goed gelopen, en ik heb nogal wat bekenden gezien.
En bij deze wil Charret alvast bedanken.
)
Nu maar hopen dat het toch nog enigzins mee valt met je teen...
), die zal ik hier morgen wel even proberen te plaatsen (weet nog helemaal niet of ze wel mooi scherp zijn dus verwacht niet te veel!).
Zit je ook niet mee dan.
