FjordenWereld.nl

Vandaag een buitenritje met Woudina gemaakt. Ik zat er voor het eerst op sinds vorige week.

Voor de zekerheid had ik een zweepje meegenomen, en die had ik later ook wel nodig

Ze was weer enorm aan het klieren. Constant op de rem en dan ook niet meer verder willen. Het eerste stuk heb ik veel gedraafd, om het tempo er nog een beetje in te houden. In stap stopt ze namelijk veel sneller.

Toen kwamen we bij de 'dierentuin'. Daar stap ik altijd af, vanwege de geiten, hertjes en kangaroos. Ze was er al vaker langs geweest, maar nu rook ze ze van een afstandje dus was het helemaal feest.... Maar al pratend en af en toe de zweep erbij zijn we er voorbij gekomen.

Ik praat sowieso veel tegen haar tijdens een buitenrit. Het is nogal een mietje dus zolang we vooruit gaan zeg ik constant "goedzo", "braaf" enz. Dit heeft ze inmiddels ook wel door.

Maargoed, we waren de beesten voor bij dus ik er weer op. En gelijk op de rem... Nu was ik het zat dus heb haar een flinke tik gegeven. Gelijk goed voorwaarts in draf, beetje aan de harde kant maar alles wat vooruit gaat is goed Dus veel beloond. Maarja toen kwamen we bij een zijpad en dat was weer eng. Dus daar stonden we....heb haar 5 minuten gewoon laten staan, kijken of dat hielp. Maar nee hoor.

Op een gegeven moment kwam er een tractor aan in de verte. Dus ik de zweep er weer bij en daar reageerde ze op. Even later afgestapt zodat ik haar rustig op een erf kon parkeren. Toen even een stukje ernaast gelopen, want ze was aardig opgefokt.

Ik er weer op, maar ze had opeens de snelheid te pakken. Ik moest aardig m'n best doen om haar bij me te houden. Maar het laatste stuk begon ze eindelijk te ontspannen!

Op het laatst ben ik nog even gauw met haar het zandpad op gegaan. Mocht ze galopperen, dat vond ze helemaal geweldig! Zelfs nog een bok erbij, ze ging me toch hard Gelukkig bleef ze wel goed onder controle, dus daarna had ik haar gauw weer bij me.

Dat Woudina een mietje was buiten, was al bekend trouwens. Maar aangezien ze nu bijna 6 is vind ik dat ze wel eens normaal mag gaan doen. Het is vooral aanstellerij. Van bepaalde dingen weet ik dat ze het eng vindt (ze heeft bv. enorme angst voor honden) maar een gewoon buitenritje moet echt kunnen. Dus dit was voor mij een goede oefening om strenger te zijn, want ik ben wel eens een beetje makkelijk

Ik heb later Annelisa ook nog de longeersingel opgelegd, voor het eerst. Ze is de helft jonger dan Woudina maar ze gaf er helemaal niks om. Ben benieuwd hoe het straks met beleren gaat. Ik denk dat het vrij makkelijk gaat!

Fjordy 2 ! Whaha, ik kan hier niet zonder zweep weg. De meest bekende dingen kunnen opeens doodeng zijn.. Ga toch weg, hij loopt er al dik 5 jaar. Dus mijn zweep is mijn heilig Whaha.

Gaaf dat Annelisa zo braaf was !

Gelukkig is yes wel bom proof maar Sylvy heeft hetzelfde als Woudina . Hoe meer je oefent hoe beter het gaat natuurlijk!

En voor Annelisa helemaal super, wil ze ook graag leren denk ik .

Ik ken je euvel.. Ik heb precies hetzelfde met Tea, maar die is misschien toch wel wat vaker echt bang.. Maar die gaat ook als een speer achteruit.. Volgens mij heb ik zelfs een keer achteruit gegallopeerd..

Gelukkig is Woudina niet de enige Maar tis ook echt aanstellerij. Ik heb het eerst laten gaan door alleen op buitenrit te vermijden. Ging ik gewoon het zandpad op. Maar op een gegeven moment was ik het zat en ben ik gewoon gaan rijden. Doorzetten is echt het belangrijkste. Zodra je zelf al gaat denken: het wordt niks, dan wordt het ook niks

Haha, lijkt een heel kleine beetje op Nisko af en toe. Maar Nisko is over het algemeen heel braaf en al wat ouder en wijzer zullen we maar denken. Nisko staakt nooit, maar gaat wel eens wat "zwalken" als we te ver van huis gaan. Ik heb uit ervaring ondervonden dat gedecideerd optreden het beste is. Als ik namelijk niet beslis wat we doen heb ik kans dat Nisko zelf gaat beslissen.... . Moraal, volgens mij pak je het heel goed aan Reinou, gewoon doorgaan en ze wordt zo vast vanzelf dapperder!

woudina is toch ook een Bjorkmann net als Vera?
Vera is ook zo'n drama langs de weg. Ze is nergens bang voor, maar ze doet gewoon net als of en ze stelt zich vreselijk aan dan.

Melle was ook zo'n aansteller, zou het dan toch aan Bjorkmann liggen?

Het zou zomaar kunnen
Nic was ook geen held buiten! (ook een Bjorkmann)

Wel toevallig...ze lijken dus niet alleen qua koppie op elkaar

Sas is er ook een kei in......pff.....met oogkleppen en op bekend terrein is het geen probleem. Maar wil ik de bergweg af kom ik niet voorbij de geitjes even verderop en die enge steen langs de weg. Dan loopt ze wat te draaikonten of juis heel stokkerig, met een tempo waarin ze inderdaad tegen het versteend stilstaan aan loopt te hikken en wil steeds terug.

Stap ik af? Dan sjokt ze doodgewoon achter me aan..

Bos in lukt gelukkig wel, dat 'kent' ze nu goed genoeg om dat wel te willen. (dus heb best hoop voor je Reinou, gewoon doordoen!)

En oh lachwekkend, ken nog zoeen met een honden-fobie: SAS! (alleen als het isabelkleurig is en rustig, is het goed....)

Jeetje wat opvallend zeg Woudina is ook superbraaf als ik er naast loop. Behalve als ze het echt eng vindt (dus honden en die kangaroos).

Woudina heeft vooral angst voor honden omdat er een keer eentje tussen d'r achterbenen sprong toen ik aan het rijden was... Zou ik ook van schrikken

Hahaha, moet wel een beetje grinneken om je verhaaltje. Ik herken zo goed mezelf en mijn ex verzorgfjordje in je verhaal, die had ook altijd dat soort akties bij mij, tis gewoon gekkigheid over het algemeen. Gekke beesten af en toe.

Groetjes Thessa en Aike

Yoline schreef:Woudina heeft vooral angst voor honden omdat er een keer eentje tussen d'r achterbenen sprong toen ik aan het rijden was... Zou ik ook van schrikken

Zelfde dus als Sas, waar Blitz dr in dr staart greep ( ), vervolgens stonden we rechtop, kwam ik niet goed terug, ging er naast en is het sindsdien helemaal mis met honden. Al wordt het wel langzaam weer beter hier...denk omdat Taica, 'nieuwe' hond hier, even dom als sas kan zijn en een bal voor Sas neerlegt in de hoop dat die m voor haar wegtrapt/gooit

Maar begin wel steeds meer bepaalde trekken van Bjorkmanns te zien. (qua drukte, vertrouwen, etc)

Nou Yoline ,dan kan je een hand geven het lijkt wel of je het over Tika hebt!
Zal het misschien aan het weer liggen?
Het is tenslotte heerlijk weer voor de paarden niet te koud en niet te warm.

Gaat nog grappig worden als die voor de kar moet Zou echt niks voor mij zijn zo'n paard. Ik vind je wel dapper

Daarom laten we het ook door een professional doen Als Bart er geen vertrouwen in zou hebben dan weten we genoeg!

Overigens zou het mij niks verbazen als ze dan ineens schaapmak is. Tis Woudina hè, dus je weet het nooit

Oh wat rijd dat irriatant... kreeg gelijk een Tasja-3/4jaar-dejá-vu.
Die liep wel maar de rem werkte soms zeer plotseling héél goed. En dan verder draven alsof ze nog op de handrem stond zeg maar... heel irritant...

Maar goed, lekker dat ze uiteindelijk een beetje ontspande.. (en dat je heelhuids thuis bent gekomen )

Dat stresserige gedoe kan je ontspannen ritje wel aardig verpesten ja! Vitessa was ook een apart type, ze sprong nooit weg en ging zelden in de ankers, maar was vaak 1 bonk stress buiten. Door veel dressuuroefeningetjes te doen om haar wat af te leiden zakte de spanning dan vaak weer maar kon ook zo weer toeslaan. Onspannen is anders, maar met bluf kom je een heel eind!

Haha, hier nog zo'n aansteller! Ik kan ook niet zonder zweepje weg Vreya ziet werkelijk alles, maar dan ook echt alles! En als zij beslist dat het eng is, dan staakt ze er mee. (En daar is ze niet bepaald consequent in, dus voor mij is het al lang duidelijk dat het aanstelleritus is ) Dus dan komt ze zweep erbij en hopla, problem solved!

Mooi dat Annelisa zo braaf was!!

mooie reden om dus veel meer buitenritten te maken en "enge" dingen op te zoeken.

Dit verhaal is precies njarco. dat is ook zo,n zeikerd op de weg. Hij vind echt helemaal niets eng he. Maar hij wil gewoon niet van stal weg.