Vanmorgen om half 9 was ik al bij Wodan, we gingen namelijk een strandrit maken en 'smiddags zou het toch veel regenen kon ik dan mooi leren.
De rit was heerlijk. Wood had er zin in en ging als een idioot over het strand en door het water heen. Op de terug weg werd ik gebeld of ik niet alsnog kon werken op de drafbaan, want er waren zieken. Heb me laten over halen om te gaan werken.
Op stal aangekomen moest alles snel snel gedaan worden. Wodan van zadel en het zand ontdaan. Zweetdeken op en hup in een stal gezet zodat ik zijn eigen box kon mesten.
Tijdens het mesten kwam een stalgenoot naar me toe of ik bij de loopstal even wilde helpen, want een ijslander was door het draad gegaan en stond nu tussen een afgewaaid dak en tractor atrubuten met enge uitsteeksels eraan. Met veel moeite en vast gestaan te hebben in de modder kon het paard weer terug naar waar het heen moest. Wij draad extra gespannen zodat ze er niet nog eens onderdoor kon.
Dat was goede daad nummer 1.
Tijdens het mesten hoorde ik vanuit de andere stal staat harde bonken en dacht dat een v/d paarden tegen hun boxdeur stond te trappen. Na het mesten wil ik Wodan meenemen naar zijn box. Kom ik aan, zie ik tot mijn schrik Wodan vlak tegen de stal wand aan liggen en hij kon zich niet meer om rollen. Hij lag heel weerloos en zielig stil met zijn hoofdop de grond in die box. Wilde hen eerst om rollen, maar dat ging niet. Toen samen met wat andere meiden van stal die binnen zaten hen van de wand af gesleept en toen kon hij opstaan. Hij keek echt heel verdwaasd uit zijn ogen. Ik was blij dat hij weer stond en gewoon verder ging met eten.
Daarna moest ik snel naar huis douchen, kom ik thuis bleek het waterpeil in de kachel te laag dus koude douch en toen hup snel weer in de auto en aan het werk op de draf. Erg leuk zo'n zondagochtend.
Wat een ochtend
Wat een ochtend
Wodan en ik M1+10
