Oliver+springen=...
Geplaatst: za 16 dec 2006, 08:29
... altijd lachen!!! 
Vooral voor de toeschouwers.
Gisteren hadden we de volgende "3e vrijdag van de maand" activiteit van Fjovrili. Een lid had een echte springles geregeld in een mooie binnenmanege.
Er deden 4 fjorden mee (met nog een hoop publiek uiteraard). We moesten een stuk in het donker over de weg naar de manege lopen, maar dat leverde totaal geen problemen op (lang leve de fjorden).
Eenmaal in de bak gingen de oren van Oliver op standje LEUK en daar bleven ze het gehele uur (het was zelfs nog wel iets langer) staan.
Er zat volgens mij geen rem op, het stuur was ook een beetje kapot. Wij zaten lekker in een warme kantine te genieten, terwijl in de bak hard gewerkt werd. Wies kwam af en toe verhit voorbij geraasd, Oliver had lol. Hij rook de hindernis al.
Ze begonnen met balkjes lopen en zoals altijd liet Oliver zien, dat deze ook gemakkelijk tegelijk genomen kunnen worden in 1 sprong. Maar hij was vrij snel weer braaf en de balkjes werden gedraafd.
Wies had daarna nog even een klein meningsverschilletje met Ollie (hij wilde achter de rest aan, Wies niet) wat resulteerde in een paar flinke bokken. Wies hing als een echt "future guy" aan de zijkant van Ol, hees zich echter weer vakkundig naar boven en ging onverstoord verder (Oliver ook trouwens).
Het springen ging super goed. Ze begonnen met wat lage sprongetjes, maar des te hoger het ging, des te beter sprongen ze. Oliver heeft zelfs 85 cm gesprongen (en dan nog een behoorlijke ruimte tussen hem en de hindernis). De hindernis was zo gebouwd dat ze richting kantine sprongen, dus elke keer zag je Ollie om de hoek komen, hij spotte de hindernis, ging zo mogelijk nog harder, om vervolgens of precies in de hindernis te landen, of er flink hoog overheen te springen. Het was in ieder geval erg leuk. De rest deed trouwens hetzelfde.
Op de terugweg liepen de drie andere fjorden voorop, Oliver liep tussen de rest van de mensen mee, hij was moe (van het idioot doen waarschijnlijk). Hij deed geen enkele moeite de rest bij te houden.
Na een lange terugreis (een uurtje rijden, maar hij staat zo heerlijk als een huis op die trailer) lekker op stal gezet met een droge warme deken, wat hooi en zijn vriendjes. En hij kon weer lekker slapen, dromen over het volgende plan om zijn ruiter te lozen.
Vooral voor de toeschouwers.Gisteren hadden we de volgende "3e vrijdag van de maand" activiteit van Fjovrili. Een lid had een echte springles geregeld in een mooie binnenmanege.
Er deden 4 fjorden mee (met nog een hoop publiek uiteraard). We moesten een stuk in het donker over de weg naar de manege lopen, maar dat leverde totaal geen problemen op (lang leve de fjorden).
Eenmaal in de bak gingen de oren van Oliver op standje LEUK en daar bleven ze het gehele uur (het was zelfs nog wel iets langer) staan.
Er zat volgens mij geen rem op, het stuur was ook een beetje kapot. Wij zaten lekker in een warme kantine te genieten, terwijl in de bak hard gewerkt werd. Wies kwam af en toe verhit voorbij geraasd, Oliver had lol. Hij rook de hindernis al.
Ze begonnen met balkjes lopen en zoals altijd liet Oliver zien, dat deze ook gemakkelijk tegelijk genomen kunnen worden in 1 sprong. Maar hij was vrij snel weer braaf en de balkjes werden gedraafd.
Wies had daarna nog even een klein meningsverschilletje met Ollie (hij wilde achter de rest aan, Wies niet) wat resulteerde in een paar flinke bokken. Wies hing als een echt "future guy" aan de zijkant van Ol, hees zich echter weer vakkundig naar boven en ging onverstoord verder (Oliver ook trouwens).
Het springen ging super goed. Ze begonnen met wat lage sprongetjes, maar des te hoger het ging, des te beter sprongen ze. Oliver heeft zelfs 85 cm gesprongen (en dan nog een behoorlijke ruimte tussen hem en de hindernis). De hindernis was zo gebouwd dat ze richting kantine sprongen, dus elke keer zag je Ollie om de hoek komen, hij spotte de hindernis, ging zo mogelijk nog harder, om vervolgens of precies in de hindernis te landen, of er flink hoog overheen te springen. Het was in ieder geval erg leuk. De rest deed trouwens hetzelfde.
Op de terugweg liepen de drie andere fjorden voorop, Oliver liep tussen de rest van de mensen mee, hij was moe (van het idioot doen waarschijnlijk). Hij deed geen enkele moeite de rest bij te houden.
Na een lange terugreis (een uurtje rijden, maar hij staat zo heerlijk als een huis op die trailer) lekker op stal gezet met een droge warme deken, wat hooi en zijn vriendjes. En hij kon weer lekker slapen, dromen over het volgende plan om zijn ruiter te lozen.
