hier word je toch moedeloos van?
Geplaatst: vr 24 nov 2006, 18:02
Vanmorgen een smsje van Josine: "je paarden zijn weer door de draad"
Ik een reactie gestuurd: "allebei?"
Antwoord: "ja"
Toen heb ik maar ff gebeld, ze had niet precies gezien hoe de situatie was, maar ze stonden in ieder geval allebei aan het hek
Vanmiddag nadat de laatste klant weg was ben ik naar de paardjes gereden en ze kwamen superenthousiast naar het hek............ja dan is je grootste boosheid al weg, tenminste bij mij
Wat bleek, ze hadden al het kuilgras op (Jos had ze gisteren water gebracht en toen hadden ze volgens hem nog genoeg) en op de 1 of andere manier had meneer Exel het voor elkaar gekregen dat de rode draad van het schrikapparaat van de accu af was (ik geef Exel de schuld, omdat ik zulke dingen met Vera nooit meegemaakt hebt). Gelukkig was er niets kapot, hooguit wat isolatoren krom gebogen. Nou had ik nog een plak of 5-6 kuilgras, dus die heb ik in de verpakking naar de ruif gesleept.................... onderweg werd er dus door meneer en mevrouw aan die plakken geplukt, handig hoor als je door de blubber aan het ploegen bent met zo'n zwaar ding achter je aan. En uiteraard kon het niet uitblijven................... ik gleed zwaar uit en zat dus met mijn kont midden in de blubber
Nou die plakken maar in de ruif gegooid, waar uiteraard direct op werd aangevallen. Toen de isolatoren weer netjes in de paaltjes gedraaid, draad weer gespannen en toen dus maar even het schrikapparaat iets verplaats. Ik denk namelijk dat die iets te makkelijk te bereiken was voor ons "houdini-paard". Ik hoop dat het nu echt buiten bereik van on mannetje staat, want ik word hier niet goed van en het kost me handen vol geld aan extra kuil. Normaal krijgen ze in de ruif en dan heb je wel een beetje verlies door het plukken, maar nu hebben we heel erg verlies omdat meneer en mevrouw heerlijk dat pak uit elkaar hebben lopen trekken en dat kuil door de hele wei hebben gesleept
Ik een reactie gestuurd: "allebei?"
Antwoord: "ja"
Toen heb ik maar ff gebeld, ze had niet precies gezien hoe de situatie was, maar ze stonden in ieder geval allebei aan het hek
Vanmiddag nadat de laatste klant weg was ben ik naar de paardjes gereden en ze kwamen superenthousiast naar het hek............ja dan is je grootste boosheid al weg, tenminste bij mij
Wat bleek, ze hadden al het kuilgras op (Jos had ze gisteren water gebracht en toen hadden ze volgens hem nog genoeg) en op de 1 of andere manier had meneer Exel het voor elkaar gekregen dat de rode draad van het schrikapparaat van de accu af was (ik geef Exel de schuld, omdat ik zulke dingen met Vera nooit meegemaakt hebt). Gelukkig was er niets kapot, hooguit wat isolatoren krom gebogen. Nou had ik nog een plak of 5-6 kuilgras, dus die heb ik in de verpakking naar de ruif gesleept.................... onderweg werd er dus door meneer en mevrouw aan die plakken geplukt, handig hoor als je door de blubber aan het ploegen bent met zo'n zwaar ding achter je aan. En uiteraard kon het niet uitblijven................... ik gleed zwaar uit en zat dus met mijn kont midden in de blubber
Nou die plakken maar in de ruif gegooid, waar uiteraard direct op werd aangevallen. Toen de isolatoren weer netjes in de paaltjes gedraaid, draad weer gespannen en toen dus maar even het schrikapparaat iets verplaats. Ik denk namelijk dat die iets te makkelijk te bereiken was voor ons "houdini-paard". Ik hoop dat het nu echt buiten bereik van on mannetje staat, want ik word hier niet goed van en het kost me handen vol geld aan extra kuil. Normaal krijgen ze in de ruif en dan heb je wel een beetje verlies door het plukken, maar nu hebben we heel erg verlies omdat meneer en mevrouw heerlijk dat pak uit elkaar hebben lopen trekken en dat kuil door de hele wei hebben gesleept
En ik had niet zoveel last van stress ofzo, want ik weet dat ze de wei niet uitkunnen, maar het is gewoon vervelend dat ze elke keer aan die baal kuil beginnen en er zo'n zooitje van maken
Maar sinds er weer genoeg kuil in de ruif zit, blijft ie weer keurig netjes achter de draad gggggggrrrrrrr
