stukken zijn best nog wel nat en als mevrouw dat die natte stukken in het vizier krijgt trapt ze gelijk op haar rem.
Ze houdt niet absoluut niet van natte voeten (en ik wil binnenkort naar strand,weet niet of dat een goed idee is).
Had ik eindelijk een stuk om te galopperen ziet mevrouw in haar linker
ooghoek een wit springend eng ding (lees hond) en ze schrikt ,
i.p.v. dat ze rechtdoor gaat slaat ze gelijk recht af het bos in met allemaal boompjes,
ik moest echt me handen voor me ogen houden (handig met teugels ) anders had ik een hele takkebos verzameld.
De eigenaars van de honden vroegen of het ging,gelukkig is er voor rest niets gebeurd maar de mensen
in het bos waren wel geschrokken geloof ik,het was me wel weer een avontuur.
Op een gegeven moment stond ze stil,hoofd ophoog,en vol met adrealine, we zijn toen maar rustig (nou ja,rustig ) naar huis gestapt
en liefst zou ze met een spurt naar stal zijn gegaan.
Ze is ook niet echt bang van honden maar als ze uit een onverwachtse hoek komen is het wel erg spannend.
Vera 
