Toen we aankwamen had ik al zoiets van: okeee alle paarden staan hier tot hun knieen in de blub. Gelukkig konden ze binnen wel 'droog' staan(erg droog was het niet, want ze liepen alle blub naar binnen).
Toen ze de stal gingen schoonmakenmoesten ze dus wel met zn allen in de blub, en daar waren de paardjes volgens mij niet erg blij mee
Eerst kregen we ontvangst met koffie/thee. Daarna paardjes kijken. Toen viv's taart gegeten en wat info gekregen van Sandra. Het was daar wel een beestenboel, zo'n 6 katten op tafel en 2 honden. Taart eten met 6 katten op tafel is niet zo handig en hygienisch, dus wij smeten de katten meerdere malen van tafel, zonder succes. De katten bleven volhouden en kwamen tientallen malen terug.
Toen nog wat info gekregen(lees: ze smeet wat boeken over ijslanders op tafel en vroeg na een halfuur: hebben jullie nog vragen?). Na de info gingen we eindelijk naar onze paardjes. Wij hadden geen laarzen aan, en gezien die paarden in de gigantische blub stonden lieten we Sandra de paarden eruit halen. Esther kreeg de Isabel barbiepony, viv kreeg een schimmel barbiepoownie, Joyce kreeg een bruine(de mooiste) Henriette een schimmel, ik een schimmel Gauta, en Simone een vos.
Na te lang poetsen(natte modder is erg moeilijk met een borstel te verwijderen) moesten we de hoeven op volgorde uitkrabben
Toen mochten we opzadelen(ik kreeg een barefoot
) en toen werd ons uitgelegd hoe we het hoofdstel in moesten doen Ahum tsja toen gingen we naar de bak, het leek wel een uur te duren voordat we op mochten stijgen. Eenmaal zittende in mijn heerlijke barefootje, deed Sandra mijn beugels zo lang dat ik met mijn voetzool de onderkant niet meer kon aanraken. Toen ik vroeg of ze ze korter wou doen zei ze probeer het eerst zomaar maar daar zag ik niet veel nut in. Ik deed mn beugels dan maar zelf 3 gaatjes korter(of waren het er 4
)Gestapt, aantolten en toen ruilen. En dat elke keer opnieuw.
Ik vond het sowieso al erg raar dat we een zweep moesten gebruiken, ijslanders hoor je zonder zweep te kunnen rijden. En als je hun buik aanraakt, moeten ze meteen goed voorwaarts gaan lopen.
Alleen die van Joyce was erg voorwaarts en goed aan het been. De meeste andere waren erg slecht aan het been, maar ik heb ze wel allemaal in tolt gekregen.
Op de terugweg met zn vijven langs de mac gereden, was erg gezellig en lekker.
Viv, ik ben helemaal overtuigd en wil nu zekerweten een barefoot voor Odinn
Nu de anderen nog even overhalen...Welke type was dat nou eigenlijk??
Al met al een gezellige dag maar de volgende keer gaan we naar de Besmanninck Hoeve!
maar dat was wel te verwachten. Gelukkig heb ik zaterdag nog mee kunnen doen.
super was dat. Ik kon wel merken dat ze inmiddels een stuk rustiger was dan de eerste ronde. Ze was nogwel goed aan het been maar niet meer rennerig.