FjordenWereld.nl

Pas op! lang verhaal!

Zondag kreeg ik van een vriendin (C) een sms, of ik mee kwam rijden. Ik twijfelde erg om te gaan maar mijn vriend haalde mij over.
Omdat we beide helemaal weg zijn van Odin, hebben we met elkaar afgesproken dat we om en om op Odin rijden (de ene dag ik de andere dag zij dus )
Het zou mijn beurt zijn om op Odin te gaan maar ik had er geen goed gevoel over en besloot op Scooby te gaan.
We gingen op weg. Nou binnen de eerste 10 min hadden we al een Jack Russell achter ons aan die gelukkig het bij een paar x blaffen hield en daarna snel naar de baas toeging.
We reden verder en verderop zat een vrouw in het gras met 4 goldens. Toen we de vrouw en de honden naderde, begon Odin kijkerig en schrikkerig te worden. Toen we er voorbij liepen kwam een van de goldens al blaffend naar ons toegelopen. Scoob sprong 2 passen vooruit omdat Odin wou wegracen, C liet Odin een volte draaien en probeerde langs de hond te gaan, maar de vrouw helemaal begon te schreeuwen tegen ons en op dat moment kwamen ook de andere honden naar Odin toegedribbeld. Nadat de vrouw eindelijk alle honden weer bij zich had konden we verder gaan.
Odin schrok van alles wat maar kon en ik maakte telkens opmerkingen naar C om weer naar huis te gaan want ik had er geen goed gevoel over. C zei dat het wel goed zou komen en we gingen verder.

Toen we een stukje verder waren, lagen er op ons pad een lange, grote zwarte buis. Odin en Scooby vonden het eng en probeerde telkens weg te draaien. C was het zat en sprong er af. Ze probeerde Odin er weer langs te krijgen maar hij draaide zich om, C liet los en Odin peerde hem, Scoob draaide zich ook om en ik hield hem niet meer en we gingen er achteraan. Odin was al een stuk voor en kreeg toen weer een hond achter zich aan (en ging daardoor ook nog sneller galoperen) Ik er nog steeds achteraan en na een flinke afstand afgelegd te hebben was ik toch wel een beetje in paniek. Plots ging Scoob rustiger galoperen en maakte een schijnbeweging richting een greppel automatisch riep ik NEE en Scoob draaide de andere kant op en stond pardoes stil, Odin was nog steeds aan het galoperen. Gelukkig stopte Scoob in de buurt van een stel mensen met een hond. De man vroeg of hij Scoob even vast moest houden en kwam rustig onze kant oplopen. Toen de man er was spong ik van Scoob af die rustig stilstond(ik stond helemaal te shaken). Odin stond verderweg rustig te eten. C kwam aanrennen en vroeg of ik weer op Scoob wou, ik wou even lopen en zij ging er even op om zo naar Odin te gaan. Toen we bij Odin aankwamen stond de sul rustig te eten en we stapte beide weer op (ik wel op Scoob). Mijn eis was wel dat ik nu gelijk terug ging naar huis want ik kon niet meer (Een overvloed aan prikkels en spanningen gaan soms echt niet goed bij mij (ik heb autisme))

Bah, ik ben altijd op mijn hoede en ben al vaker aan de kletter gegaan maar nog nooit met een pony zonder ruiter!
Ik ben bang dat ik voorlopig ook niet meer zal buitenrijden...

He bah wat een naar verhaal. Ik kan me voorstellen dat je de schrik er aardig in hebt zitten. Waarom liet je vriendin de pony los dan? Als de een weg rent dan moet je inderdaad best van goede huize komen om de ander dan in bedwang te houden. Tenzij je een paard hebt die het niet interesseert wat andere paarden doen maar het gros zou volgen volgens mij. Fijn dat je zo goed geholpen bent door die man en dat er geen hele erge dingen gebeurd zijn maar het is wel doodeng natuurlijk!

He gatver wat een naar verhaal. Gelukkig is het goed afgelopen voor jullie allemaal.

Ik ben blij dat er niets ergs gebeurd is

@Marijke&Rosco:
Ik heb geen idee waarom ze losliet. Odin ging niet gelijk er vandoor namelijk. Ik was ook zo blij dat Scoob eigenlijk zomaar stopte terwijl Odin nog doorgalopeerde.

goh meid, wat een leuke middag had moeten worden, werd bijna een drama!!
Maar volg voortaan je gevoel.Als het niet goed voelt , wat je misschien eigenlijk eerst wel had belooft te doen,doe het dan ook niet. Paarden voelen dingen ook aan.
En wat betreft , al die prikkels en spanningen, vind ik echt dat je je hoofd koel gehouden hebt.En het is goed dat je belevenissen van je af schrijft nu. Probeer het ook los te laten.(ik weet das makkelijker gezegt dan gedaan).
sucses, karin.

Ik geloof best dat je de schrik flink te pakken hebt. Maar gelukkig is het goed afgelopen. En fijn dat je geholpen bent door die man. Sterkte ermee.

Fijn,dat er idd. mensen waren die je even hielpen (vasthouden)
Kan me voorstellen dat je de schrik nu even flink te pakken hebt,hoor!
Doe het maar lekker op je eigen manier en eigen tempo opbouwen...............

Dank jullie wel voor jullie reacties!

Ik ga ook na dit avontuur toch wel beter naar mijn gevoel luisteren, dit doe ik achteraf toch nog te weinig.

Ik ben blij dat ik het hier van me af kan schrijven!

Jeetje wat een verhaal zeg! Gelukkig is er niks ergs gebeurt. Gewoon naar je eigen gevoel luisteren is vaak het best.