beter laat dan nooit: mijn verslagje van het kamp
Geplaatst: di 22 aug 2006, 15:54
Ok, ik ben dus begin augustus mee kamp gaan geven. De rede waarom mijn verslagje zolang wegbleef was omdat ik toch wel even tijd nodig had om alles te laten bezinken.
Eerst en vooral, het was tof! Het waren stuk voor stuk toffe gasten, en we hebben er ons toch wel eenweek mee geamuseerd.
Al moet ik zeggen dat het vooral in het begin toch allemaal redelijk confronterend was.
Maandag moest ik met Eva paard gaan poetsen, dus wij paard gaan poetsen
, staat daar ineens den Thor achter mij aan mijnen trui te trekken, hup, de dees bleitbleit, en da heeft zo vr de rest van den dag geduurt.
Natuurlijk was ik dolgelukkig dat ik hem savonds mee naar huis mocht pakken
Dinsdag heb ik hem dan ook overentweer gereden, maar toen zat ik al in de problemen, Claudia had pijn
(als je weet dat ik als ik 3-4 keer op de week "echt" rij, ik serieus last krijg soms, en er nu op twee dagen 4 uur opgezeten heb) ik kon hem dus niet meer overenweer doen, dus moest ik dat aan iemand anders overlaten, wat ik natuurlijk ook ni echt fijn vond, maarja, wat moet dat moet é 
.
Vrijdag was het dan zover, vrijdag heb ik hem zelf naar de manege gereden, t was de laatste keer, en dat moest ik zowiezo zelf gedaan hebben vond ik, en daar aangekomen, mocht ik rijden, olé heb een klein half uurtje gedressuurd en man wat heb ik daarvan genoten, hij liep ook lekker voorwaarts en hard te werken, Maar toen, tjah, toen ik uitstapte kwamen de traantjes weer, ik wist dat het nu weer gedaan was, dat ik hem voor mijn gevoel "weer" moest achterlaten, en dat deed nu eenmaal pijn.
Al bij al heb ik er wel van genoten, een week bij mijn mannetje, op het kamp zelf heb ik meer wat geholpen waar ze in die moment nog iemand nodig hadden enzo, en dat was wel goed zo.
Of ik nu volgend jaar zou teruggaan? Ze mogen mij in alle geval zeker vragen, maar of ik zal gaan, zal ik dan moeten zien, heb eiglijk geen idee of ik mijzelf daar nog eens doorkrijg..
Eerst en vooral, het was tof! Het waren stuk voor stuk toffe gasten, en we hebben er ons toch wel eenweek mee geamuseerd.
Al moet ik zeggen dat het vooral in het begin toch allemaal redelijk confronterend was.
Maandag moest ik met Eva paard gaan poetsen, dus wij paard gaan poetsen
, staat daar ineens den Thor achter mij aan mijnen trui te trekken, hup, de dees bleitbleit, en da heeft zo vr de rest van den dag geduurt.Natuurlijk was ik dolgelukkig dat ik hem savonds mee naar huis mocht pakken
Dinsdag heb ik hem dan ook overentweer gereden, maar toen zat ik al in de problemen, Claudia had pijn
(als je weet dat ik als ik 3-4 keer op de week "echt" rij, ik serieus last krijg soms, en er nu op twee dagen 4 uur opgezeten heb) ik kon hem dus niet meer overenweer doen, dus moest ik dat aan iemand anders overlaten, wat ik natuurlijk ook ni echt fijn vond, maarja, wat moet dat moet é 
.Vrijdag was het dan zover, vrijdag heb ik hem zelf naar de manege gereden, t was de laatste keer, en dat moest ik zowiezo zelf gedaan hebben vond ik, en daar aangekomen, mocht ik rijden, olé
heb een klein half uurtje gedressuurd en man wat heb ik daarvan genoten, hij liep ook lekker voorwaarts en hard te werken, Maar toen, tjah, toen ik uitstapte kwamen de traantjes weer, ik wist dat het nu weer gedaan was, dat ik hem voor mijn gevoel "weer" moest achterlaten, en dat deed nu eenmaal pijn.Al bij al heb ik er wel van genoten, een week bij mijn mannetje, op het kamp zelf heb ik meer wat geholpen waar ze in die moment nog iemand nodig hadden enzo, en dat was wel goed zo.
Of ik nu volgend jaar zou teruggaan? Ze mogen mij in alle geval zeker vragen, maar of ik zal gaan, zal ik dan moeten zien, heb eiglijk geen idee of ik mijzelf daar nog eens doorkrijg..
