
Jordy & ik en mijn zusje maken regelmatig een lange stapwandeling buiten. Zusje op peerd, Ik naast peerd, omdat hij anders niet durft... (in slakkentempo en alles wordt ineens eng) Dit oefenen we dus ook een beetje. Het gekke is dat wanneer ik ernaast loop er werkelijkwaar niets aan het hoefje is...
Lekker relax, popidom enz...
Lekker zonder zadel vandaag, hoofdstelletje in en lekker wandelen.
Eenmaal op het ruiterpad, besloot ik op het voetpad ernaast te gaan lopen. Niets aan de hand Maar Jordy hield mij in het oog. Stel je voor als ik ineens weg ben!
Op een gegeven moment keerde we om en besloot ik een stukje te hardlopen zodat Jordy en mijn zusje lekker een stukkie konen gaan draven...
Heerlijk relaz dravden en rende we door de delfse hout. Jordy hield mij goed in de gaten... Tot ineens Jordy mij niet meer zag! Werdt steeds groener en Joor ging steeds harder draven,
Afijn Zusje kon hem niet meer houden en Jordy nam eem stoute beslissing.
Ik Neem de eerste de beste afslag! dacht hij, Die duurde nog wel een poosje. Dan neem ik er zelf maar 1! Dwars maar dan ook echt DWARS door de dichtbegroeide bosjes nam Joor een sprong en kwam zo op me afgerend, het voetpad op..en believe it or not, Hij stond als een mak schaap voor me stil

(wel lief eigenlijk hihi)
Op de terug weg kwamen we een oude man op een fiets tegen. die zei: wat een mooie manenkam! KOm je uit Delft?
Ik zei: Nee meneer, ik kom uit Voorburg, vlak bij.
De man zei: In delft staan 2 net zulke paarden, en hebben beide een veulen!
De man gaf Jordy een klap op z'n kont, en zei: mooi dier! en reed weg...
De man durde wel! Hij mag blij zijn dat Jordy zo'n koele kikker is

een dagje uit Jordy's Leven
