Onderweg werd Vickey ontzettend druk door rondrennende kinderen, dus ik stuurde haar op een stukje gras zodat we even konden draven.
Ze ging als een speer, ze zweefde over het gras heen. Kop erop, oortjes spits naar voren en gáán, ik weet nog dat ik hardop aan het lachen was, we waren zo aan het genieten.
Maar toen sprong ze opeens aan in galop en toen ging het heel snel.
Na de eerste paar galopsprongen gleed ze weg en voor ik het wist lagen we allebei op onze zij

M'n eerste gedachte was 'de teugels!', dus ik die pakte ik heel snel.
Vickey stond meteen weer op, stond stokstijf en was ook zichtbaar geschrokken.

Ik heb haar even gerustgesteld, gecheckt of ze niks ernstigs had en toen ben ik er weer op gegaan en zijn we terug naar huis gestapt. Naja, gedribbeld... Vick was behoorlijk druk geworden.
We zagen er trouwens niet uit, aan één kant waren we beide mooi schoon, aan de andere kant zag je alleen maar modder

Hoop dat ze er niks aan over heeft gehouden, ze zal wel stijf zijn morgen.