Ik had al een tijdje last van mijn hoofdje. Er zat een wondje waar pus uit kwam. Mijn baasje was beetje ongerust en de dierenarts is toen een paar keer langsgeweest. Toch wilde het wondje niet overgaan. Ik deed niet of ik nergens last van had maar dat was eigelijk helemaal niet zo...
Na een paar dagen had de dierenarts toch besloten dat ik naar de kliniek moest om fotos te laten maken. Ach...daar heb ik niet zo'n veel problemen mee...misschien wordt ik wel beroemd*ik wist niet dat het fotos waren van de binnenkant ipv van mijn sexy kijken foto's *
Op de kliniek kreeg ik een hele grote stal. Het was wel erg jammer dat mijn vriend aka pleegbeschermpapa Dancer er niet was, maar er waren ook andere zieke paardjes en de manegepaardjes gingen elke dag rondje lopen*waarom doen ze dat...dat hoef ik toch later als ik nog groter ben niet te doen...*
Toen ik een nachtje had geslapen ging de dierenarts fotos van mij maken. Ik moest uit mijn stal in een speciale kamer. Ook spoten ze contrastvloeistof in om het nog beter te kunnen zien. Het zag er niet zo goed uit, maar gelukkig was de dierenarts wel positief.
Mijn baasje kwam elke dag langs met snoepjes. Gelukkig maar!
Na een paar daagjes kwam de dierenarts weer en moet ik weer een speciale kamer in waar ik een spuitje krijg waardoor ik ging slapen. Dat was wel een beetje gek. Toen ik een beetje wakker was mocht ik een grote box met matten en zaagsel, zodat ik rustig wakker kon worden.
Mijn hoofdje deed wel een beetje beetje. Bij naderonderzoek bleek dat het helemaal geen botsplinter was door een trap maar iets wat aangeboren was*een bot was niet geheeld tijdens de groei, die was dus gespleten en daaar tussen was wildvlees gaan groeien en dus gaan irriteren. de dierenarts heeft zoveel mogelijk weggehaald, maar heel diep kan hij helaas niet komen.* Ook had de dierenarts er een drain ingedaan, zodat al het pus etc er goed uit kon komen.Gelukkig kwam mijn baasje nog steeds elke keer kijken om mij te aaien en snoepjes te geven.
Inmiddels was ik verhuisd van stal, zodat ik ook bij de voerbak kon en de hele dag kon ik kijken naar de manegepaardjes.
De dierenarts kwam elke dag langs om de wond te spoelen en de drain er langszaam elke keer een stukje verder uit te trekken. Ik was heel lief en braaf want ik wist dat het zo het snelst over zou gaan. Stiekem deed het wel een beetje pijn. Maar het lekker hooi 3 keer op een dag maakte veel goed.
Met die drain in mijn hoofdje mocht ik een aantal dagen alleen maar wandelen. Daar werd ik wel een beetje sago van en toen ging ik maar mijn baasje bijten. Dat vond ze helemaal niet leuk en zij zei toen als je bijt krijg je geen snoep dus toen ben ik maar gestopt met bijten.
Gister mocht de drain eruit en toen hebben ze het wondje voor 3/4 dichtgemaakt. Dat deed wel een beetje pijn, maar ik ben een stoere jongen dus gaf geen kick. Bovenin het wondje hebben ze een gaatje gelaten, zodat mijn baasje elke dag een beetje AB zalf erin kan spuiten. Dat vind ik niet zo leuk, maar helaas houdt mijn baasje vol dus ik geef me dan maar over.
En toen was er een grote verrassing! Ik mocht gister naar huis!
Ik liep in een keer de trailer in*stoer bink dat ik ben!*en thuis ook in 1 keer de trailer uit. Ik had wel een lekkere grote hoop gelegd in de trailer want je kunt het maar beter kwijt zijn....Toen moesten we over het spoor lopen. Dat vindt mijn baasje altijd een beetje eng, maar ik gedraag mij heel braaf, anders krijg ik geen snoepjes meer. Bij de stal aangekomen had mijn baasje al de stal mijn een van vriendjes klaar gemaakt met een lekker bedje en eten. *mijn stal moet nog gemaakt worden!*Ook mijn shetvriendin mocht binnenstaan zodat ik wel gezelschap had. Ik ging eten, mijn baasje ging weg....
En toen vandaag zag ik mijn grote vriend Dancer weer...Mijn baasje ging rijden en daarna mocht ik weer op het land..Ik ging natuurlijk in volle galop voorop, Joepppiee Jeeeh!!!In het land ben ik wel dichtbij Danc gebleven want die andere paardjes zijn best nog wel groot. Ookal ben ik stoer...soms vind ik ze wel beetje eng....
Liefs, hoefje Ekdal
en fijn dat hij weer lekker thuis is!