Eergister was ik wat met Falco aan het spelen. Beetje VD, ging erg goed. Zo goed dat ik besloot mijn kont op zijn rug te parkeren. Ging best wel braafjes gezien het feit dat de training al een dikke 3 weken stil ligt. Hij kuierde wat rond met mij op zijn rug. Niks aan het hoefje.
Toen begon hij opeens te klieren: naar mijn benen happen (varken!), waarop ik hem een tik tegen zijn kop gaf met de woorden: "stop daarmee!"
Hohoho, wat een catastrofale fout Die slimmerik had al lang in de smiezen dat ik niks bij de hand had en absoluut niet zo stevig zat als normaal. Zijn blik ging van gewoon guitig naar ronduit gemeen en hij besloot het op een bokken te zetten.. Niet om me zo snel mogelijk aan de andere kant van de omheining te hebben (wat hij vroeger weleens deed), maar toch hard genoeg om me even te vertellen dat hij er niet van gediend was!
Tja, dan zit je daar, op een gladde rug zonder houvast (Het enige goeie aan een lange bos manen


Zucht, paarden
