Na weken gevoed en liefde gegeven te hebben is ze opgegroeid tot een mooie meid.
verkeer vind ze doodeng en andere katten kent ze ook nog niet zo goed. Daarin tegen honden wel!
Ze bent erg levendig en ondernemend. We hebben al gezien dat we van haar nooit als een volledig binnenkat kunnen houden.
Het zit in de genen om naar buiten te gaan. We gingen af en toe aan het tuigje naar buiten (zelden), maar de laatste tijd vaker en vandaag mocht ze dan voor het eerst los.
De zenuwen gierde door mijn lichaam: Stel dat ze weggliep en ze niet meer terugkwam of niet meer wist waar ze woonde.
Het eerste wat ze deed was lekker vliegjes vangen en achter twixie aan rennen, maar toen ze ontdekte dat naast het tuinkastje in de tuin
geen gaas zat (waar de honden niet kunnen komen) had je al snel de buren gevonden. Ik ben maar achter haar aangegaan, want ik wilde dr graag
in de gaten houden en ze wist ook niet zo goed hoe ze weer terug moest door de heg (waar wel gaas zat). dus ze liep heel dapper door de tuin van de buren en ging zelfs in de schuur van de buren. Ook de buren daarnaast en daarnaast zijn bezocht. Ze ging steeds verder en verder en had op een gegeven moment de straat ook gevonden. brr dat vond ik te eng worden. Ik heb dr opgepakt en maar weer aan het lange touw in de tuin gedaan.
Ik ben zo ontzettend bang dat ze onder een auto komt of een brommer. En dat ze de weg niet terug naar huis weet. Of dat ze vergeet waar ze weer door naar onze tuin kan. Zo bezorgt om dat kleine beestje
Ik weet niet of ik haar weer los doe in de tuin. Ze wil wel steeds graag naar buiten, maarja...
, en sjaa, er kan altijd wat gebeuren, maar dit houdt je toch niet tegen.. komt wel goed! 
Terwijl mijn oudste kat van de straat is gekomen, die is aan komen lopen met een maand of 14, ze is naar binnen gekomen en heeft nooit meer een poging gedaan om naar buiten te gaan 
Dus tsja, er zijn echt wel heel gelukkige binnenkatten!
