zaterdag was verhuisdag...

[lauraatje]

Afgelopen zaterdag was de grote verhuisdag...
San is verhuisd naar m'n zus in Hagestein (bij Utrecht); helaas voor mij dus niet meer in de buurt.
Maar goed, het is daar een fijne plek.

De verhuizing is soepeltjes verlopen.
Vrijdag hadden we al een heleboel ingepakt enzo, dus we hadden zaterdag niet veel werk meer.
Om 9.00u waren we bij San. Poownie snel op de wei gegooid en de stal vast leeggehaald. Laatste spullen in de auto gelegd en rond 9.45u was onze taxi er. De zadelkast, voertonnen en een paar balen vlas alvast in de trailer gezet en ik heb ondertussen San klaar gemaakt.
Transportbeschermers om en andere deken op. Toen San in de trailer gezet; no problemo. Op het moment dat er een trailer aan komt, komt San al naar het hek gecrosst: "Mag ik mee?????" Ze loopt er bijna los op, ideaal dus.
Alles vast- en dicht gemaakt en gaan met die banaan!

San stond onderweg lekker om zich heen te kijken; het hooi wat in de hooizak hing, was niet eens interessant.
We hebben bij de McDonalds in Tiel ff een tussenstop gemaakt; wij even wat eten en San natuurlijk ook een paar appeltjes.
Zo stond Miepje erbij:




Na 20min pauze weer verder gereden en om 12.00u kwamen we aan bij de nieuwe stal.
Dus San uitgeladen en even om zich heen laten kijken. Alles was wel interessant, maar San bleef gewoon lekker rustig; als altijd.
Ik heb even een rondje over het erf gelopen met 'r en toen op stal gezet. Daar begon ze hooi te knabbelen en een beetje rond te kijken.
Wij hebben ondertussen alle spullen uitgeladen en opgeruimd.

Na een uurtje heb ik San ff gepoetst en de andere deken weer opgedaan en poownie in de paddock gezet. Vond ze allemaal wel best. Beetje snuffelen met de buurpaarden, beetje kijken, beetje rollen...
(met gekortwiekte manen; was weer ff nodig)




Op een gegeven moment gingen er wat paarden naar binnen; toen werd ze wel onrustig. Hinniken en rennen...
Ze heeft altijd alleen gestaan, maar op een nieuwe plek naast anderen die dan weggaan, voelt ze zich gelijk in de steek gelaten. Moet ze weer even aan wennen. Na 10min werd ze weer rustig (ze kon de andere paarden zien binnen) en dus kon ze nog ff lekker blijven staan.

Om 15.00u ben ik met onze taxi weer naar huis gegaan. Heb vast de stal thuis ontsmet en helemaal schoongemaakt, dus dat is allemaal weer in orde.

Kreeg 's avonds nog een sms van zus dat San binnen stond naast een IJslander-buurvrouw. Ze hebben een paar keer gegild en gestampt, maar het werd snel rustiger. Zondag is er nog een nieuwe pony gekomen in de stal achter San, maar ook dat is goed gegaan.
Alles is dus super gegaan! Scheelt dat San heel makkelijk is met alles en zich snel ergens thuis voelt.
Maar vermoeiend was het wel...


Nu begint het bij mij pas echt door te dringen... Dat ik niet meer naar stal hoef...
Zaterdagavond was het er al zo leeg toen ik ging schoonmaken. Ik deed keurig het draadje van de wei steeds achter me dicht toen ik drollen aan't scheppen was, maar dat hoefde natuurlijk niet, want er stond geen San meer in.
Het zal echt wennen worden. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat San snel went en dat ze het naar haar zin krijgt.

Zus houdt me wel goed op de hoogte gelukkig.
Ze is gistermiddag een rondje buiten gaan stappen en San was super braaf. Geen gekke fratsen.

San heeft alleen een beetje verlatingsangst ofzo... Als zij buiten staat en de rest binnen, raakt ze in paniek. Als zij binnen staat en de rest buiten, ook.
Dus ze moet daar nog wel heel erg aan wennen... Op andere pensionstallen waar we gestaan hebben, had ze dat in het begin ook.
Ze heeft natuurlijk het grootste deel van haar leven alleen gestaan; wel vaak geprobeerd om met anderen samen te zetten, maar dat was steeds een ramp (pony wordt in elkaar gemept...).
Maar op een plek met meerdere paarden heeft ze dus dit... Op zich niet zo erg; ze houden er rekening mee door haar niet als eerste of laatste buiten/binnen te zetten, maar ik vind het wel raar.

Lijkt wel of ze niet zonder, maar ook niet met andere paarden kan...

Maar goed, een nieuwe plek is altijd wennen natuurlijk. Heeft tijd nodig.
En als het om een of andere reden niet goed gaat (met San niet of met zus niet), komt San weer terug naar hier.
In principe ga ik elke zaterdag naar m'n zus toe, dus zie ik San 1x in de week.

[ieris]

Laura, fijn dat de reis goed ging en dat ze goed is aangekomen op haar nieuwe plekje.
In het begin is het inderdaad altijd wel even wennen, dat ze haar vertrouwde plekje kwijt is,
hopelijk is ze snel gewend daar.
Ja wel apart zeg dat ze niet met en zonder die andere paarden kan,
maar wel super dat ze daar rekening mee houden.
Gelukkig kun je haar nog een keer per week blijven zien, dat is wel fijn.

[Fran]

Fijn dat de verhuizing goed ging!
Maar wat ik niet helemaal begrijp, waarom staat zij nog buiten als de andere naar binnen gaan en zij staat binnen als de andere paarden buiten zijn? Dan is het niet zo heel gek dat ze beetje wild doet toch?

[Daphne]

Jeetje dat zal wel wennen zijn voor jou inderdaad. Ook voor San zal het wel even wennen worden, al die andere paarden en andere mensen om haar heen. Gelukkig is Sandra wel in goede handen zo te lezen en heeft je zus een fijn plekje voor haar gevonden!

[Viv]

En hoe smaakte de Mac Rat in Tiel?

Fijn dat het zo goed ging en dat wennen komt vanzelf.

[DeeDee]

Ze heeft het daar goed.
Wat ga jij nu doen? Zelf een paard kopen of helemaal niks?

[lauraatje]

@Fran: het kwam op dat moment zo uit dat San als laatste naar binnen ging en de volgende dag als laatste naar buiten en zo kwamen ze er achter. Er moet eentje de laatste zijn in de rij en dat was toevallig San.
Nu letten ze op dat San niet de laatste is en dat gaat perfect.

@Viv: smaakte prima hoor Geen gekke dingen naar binnen gewerkt, hoop ik

@Wendy: tja, ik weet het nog niet... Sowieso eerst afwachten of San echt blijft. Maar ik wil denk ik toch wel voorzichtig op zoek naar iets. In eerste instantie gewoon een paardje dat ik kan rijden en lekker mee kan tutten en mocht er iets op m'n pad komen wat ik kan kopen, dan zie ik dat wel.