Sinds ik driekwart jaar geleden van mijn bijrijdpaard gevallen ben, ben ik wat angstig geworden. Ook zit ik sindsdien heel gespannen op het paard, meestal zelfs onbewust. Nu ik Ullwinn heb gaat dat al steeds beter, op hem kan ik voor mijn doen al heel goed ontspannen.
Vandaag kon er niemand met me mee gaan rijden en de wei was te hard. Ik had dus de keuze om niet te gaan rijden, of alleen een buitenritje te gaan maken. Heb voor het laatste gekozen. Hadden we nog nooit gedaan, wel vaak met een fietser of ander paard erbij, maar nooit helemaal alleen.
Natuurlijk vond ik het best spannend..

Zat weer behoorlijk gespannen op zijn rug. Daarbij liepen er jagers in de buurt rond, maar ik wist niet precies waar. Als je daar ook nog de vrieskou en harde wind bij optelt en het feit dat Ullwinn al twee dagen vrij had gehad, waren het dus niet de ideale omstandigheden.
Maar wat ik al wist is nu maar weer bevestigd, Ullwinn is echt geweldig!

Hij was ontzettend braaf en liep heerlijk rond te kijken. Had er wel flink de pas in maar luisterde super goed. En mijn laatste meters gingen zowaar ontspannen!
Ben dus helemaal happy nu. Voor jullie misschien de gewoonste zaak van de wereld, maar ik heb echt genoten vanmiddag!
