2 jaar en 2 dagen geleden als 5 jarige gekocht. We hebben haar in Friesland op de trailer geladen en meegenomen naar Wijk bij Duurstede, een plaatsje in de buurt van Utrecht.
In de tussentijd hebben we samen veel geleerd en gedaan. We hebben tijden gehad dat ik doodsbang was om erop te klimmen, zodra ik erop zat en ze zette een stap begon ik te huilen. Ondertussen ben ik zo ver dat ze heel wat moet doen om mij ernaast te houden, en zij is dus ook een stuk liever geworden! We hebben samen les, en ze gaan met sprongen vooruit, ze rijd heerlijk en ze kan geweldig lopen!
Vanaf de grond zijn we de beste maatjes ter wereld. Zodra ze de auto aan hoort komen staat ze al te kijken, als ik haar roep komt ze in volle gallop het land uit. Halster en touw gebruiken wij niet zo veel, Vjesta loopt los, en ze blijft keurig bij me. Ze is zo verschikkelijk lief en kroelerig, ik ben helemaal gek op dit paard.
We doen ondertussen vrijheidsdressuur, dressuur, springen, dameszadel rijden, we gaan naar buiten toe, we longeren (met en zonder lijn), we grondwerken. Vjesta is zo verschikkelijk veelzeidig, alles wat ik probeer pakt ze geweldig op, ze kan alles, snapt alles. Met bit, zonder bit, met boom, zonder boom. Rondjes stappen zonder wat dan ook door de stal, Vjesta is overal voor te porren.
Ze is een heerlijke clown, doet alles net eventjes anders dan een ander. Loopt met haar neus tegen de balken van de stapmolen omdat hij haar nooit hard genoeg gaat. Gooit regelmatig haar voorbeen over haar touw heen, en gaat dan heel rustig staan wachten totdat je haar komt helpen haar been weer op de grond te zetten. En kom je niet snel genoeg, nou dan haalt ze zelf haar been wel weer terug over het touw! Waar iedereen moeilijk staat te doen om zijn paard de knoflook snipper te laten eten, likt Vjesta ze zelf uit haar bak.
We lopen keuringen samen, en vorig jaar hadden we het geweldige resultaat van 38 punten (max= 50), waaronder een 9 voor rastype.
We hebben Joke van Bon bijna platgereden toen Vjesta met de zadelproef besloot dat een volte halve baan een stuk leuker is dan een grote volte in gallop. Laat de jury nou net op x staan.
We hebben een grondwerkcursus gedaan, en oh oh oh wat was madame beledigd. Stijgeren naar het plastic, oren in de nak bij het joinup. Maar tussendoor op stal wel iedereen om haar bevallige hoefje gewonden, er werd ruzie gemaakt over wie haar vast mocht houden toen ik haar transportbeschermers omdeed
Erika, als je dit leest: ik ben nogsteeds helemaal gelukkig met dit paard, ze gaat nooit van haar leven meer bij me weg.
En ik wil eventjes van deze (openbare) gelegenheid gebruik maken om mijn bijrijdster Martine te bedanken voor alle tijd en geduld die ze in mijn monstertje stopt! Ik ben hardstikke blij dat ik de komende jaren aan je vast zit, als je dat maar weet!
